راه های درمان شقاق چیست؟

از آنجا که زخم شقاق همراه با درد و سوزش حتی به هنگام نشستن می باشد، بیماران مایل هستند که هر چه سریع تر از آن خلاص شوند. در این بین همانطور که ذکر کردیم، حتما باید به متخصص گوارش یا جراح عمومی مراجعه کنید و به هیچ عنوان اقدام به خود درمانی نکنید.

چون گاهی اوقات ممکن است حتی تشخیص خود فرد اشتباه باشد و شقاق را با بیماری دیگری اشتباه بگیرد. در نتیجه ابتدا به پزشک برای تشخیص مراجعه کرده سپس با پیشنهاد او بهترین روش درمان را در پیش بگیرید.

که روشهای درمان شقاق عبارتند از:

درمان با لیزر

لیزر CO2 یکی از ابزارهایی است که امروزه برای درمان بسیاری از بیماری ها و عارضه های پوستی مورد استفاده برترین پزشکان در تمام دنیا می باشد. همچنین به دلیل اینکه یک روش بدون عمل جراحی می باشد، در بین افراد محبوبیت دارد. طی لیزر درمانی با استفاده از تاباندن اشعه، هر گونه عفونت از بین رفته و زخم جوش خورده و مسدود می شود. از جمله مزیت های برجسته آن می توان به طول درمان بسیار کوتاه مدت و بی حسی موضعی اشاره کرد.

عمل جراحی یا اسفنکتروتومی

عمل جراحی شقاق یا اسفنکتروتومی در بیمارستان تحت بیهوشی یا بی حسی موضعی انجام می شود. از آنجا که شقاق به دلیل فشار بالا و اسپاسم مقعدی در عضلات اسفنکتر ایجاد شده است، جراح با استفاده از تیغ جراحی برش کوچکی کنار زخم شقاق ایجاد می کند تا از این فشار کاسته شود. در نتیجه به مرور زمان و به مدت تقریبا 6 هفته برای بهبودی زمان لازم است. معمولا در این روش، فرد تا زمان بهبودی کامل هنگام اجابت مزاج کمی درد دارد. از دیگر روشهای جراحی میتوان به فیشرکتومی نیز اشاره کرد.

روشهای خانگی و گیاهی

درمان های خانگی یا گیاهی بیشتر جنبه پیشگیری و کمک به تسریع در روند درمان همراه روشهای جراحی و لیزر دارند. از جمله روش های خانگی و گیاهی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• حمام سیتز
• غذا و غلات فیبر دار
• درمان با عسل
• روغن زیتون و نارگیل
• سرکه سیب و آلوئه ورا

روشهای دارویی

در مراحل اولیه بیماری ممکن است افراد بتوانند با مراجعه به پزشک و تجویز تعدادی از دارو ها جلوی پیشرفت این زخم را گرفته و آن را درمان کنند. این روشهای عبارتند از:

• پماد دیلتیازم
• پماد نیتروگلیسیرین
• پماد ام جی
• آنتی فیشر

بواسیر چیست؟

به نقل از ویکی پدیا؛ بَواسیر یا هِموروئید به گشاد شدن رگ‌های وریدی در مجرای مقعدی می‌گویند که به کنترل مدفوع کمک می‌کنند. آن‌ها زمانی‌که متورم یا ملتهب می‌شوند «بیمارگونه» یا همان بواسیر می‌شوند. آن‌ها در حالت فیزیولوژیک خود مانند بالشتکی مرکب از مجرای سیاهرگی و بافت همبند عمل می‌کنند.

علائم و نشانه ها

علائم بواسیر بستگی به نوع آن دارد. بواسیر داخلی معمولاً همراه با خونریزی مقعدی بی‌درد است، اما بواسیر خارجی ممکن است علائم کمتری داشته‌ باشد یا اگر ترومبوز باشد همراه با درد و تورم در ناحیه مقعد خواهد بود. بسیاری از مردم به اشتباه هر نوع علامت رخ‌ داده در اطراف منطقه مقعدی-راست روده‌ای را «بواسیر» می‌دانند و دلایل جدی این علائم را نادیده می‌گیرند. اگرچه علت اصلی بواسیر ناشناخته است، تعدادی از عوامل که باعث بالا رفتن فشار درون شکمی می‌شوند، به‌ ویژه یبوست، نقش اصلی را در رشد آن دارند.

نشانه های بواسیر در حالت کلی به شکل های زیر نمایان می شوند:

• توده متورم و برجسته در داخل رکتوم یا بیرون آن
• خارش و سوزش توده به خصوص هنگام رد شدن مدفوع
• التهاب، قرمزی و درد
• خونریزی دارد اگر ضربه ای ببیند

علت ابتلا به بواسیر و هموروئید

به طور دقیق نمی توانیم بگوییم که چرا افراد دچار هموروئید می شوند اما بالشتک های متورم بواسیر به دلیل ورم کردن رگ های مقعد ایجاد می شوند که معمولا در اثر فشار زیاد این اتفاق برای آنها افتاده است. از دلایل دیگر رگ های هموروئیدی می توانی به موارد زیر اشاره کنیم:

• زور زدن و فشار آوردن به مقعد زمان دفع
• یبوست مزمن و بی توجهی برای رفع مشکل
• نشستن به مدت طولانی به خصوص در محل کار یا در دستشویی
• کسانی که ابتلا به بواسیر یا یبوست در خانواده آنها ارثی است
• داشتن اضافه وزن به طور مثال چاقی و کم تحرکی
• شغل هایی که باعث فشار آوردن بیش از حد به نشیمنگاهی می شوند