آرشیو شهریور ماه 1399

سیفلیس عفونتی است که راه برقراری رابطه جنسی منتقل می شود. چهار مرحله اولیه، ثانویه، پنهان و سوم برای این بیماری وجود دارد. این عارضه در مرحله اولیه اولین مرحله بیماری است که در طی آن یک یا چند زخم کوچک و بدون درد را در ناحیه تناسلی، حنجره یا دهان ایجاد می شود. اگر مرحله اولیه بیماری درمان نشود، ممکن است بیماری وارد مرحله دوم شود. به همین ترتیب در صورتی که سیفلیس ثانویه درمان نشود، احتمالا بیماری به مرحله نهفته پیشرفت می کند و حتی ممکن است به تا مرحله سوم نیز پیش برود.
مرحله دوم سیفلیس قابل درمان است و برای پیشگیری از پیشرفت بیماری به مرحله سوم، دریافت این درمان ضروری است. زیرا ممکن است مرحله سوم درمان نشود و آسیب جدی به اندام های بدن وارد کند و یا موجب زوال عقل، فلج یا حتی مرگ شود.

انتقال سیفلیس

سیفلیس Syphilis  توسط باکتری به نام Treponema pallidum ایجاد می شود. انتقال باکتری از طریق شرایط زیر است :
تماس مستقیم با زخم سیفلیس (زخم معمولاً بر روی مهبل (واژن)، سینه، رکتوم، دهان و یا بر روی لب ها ایجاد می شود.)
در طول رابطه جنسی واژن، مقعد یا رابطه جنسی دهانی با یک فرد آلوده
تولد از مادر آلوده به این باکتری
مراحل ابتدایی و ثانویه این بیماری بسیار مسری هستند. اگر این بیماری در شما تشخیص داده شده باشد، باید شرکای جنسی خود را مطلع کنید تا او نیز مورد آزمایش قرار گیرد. سیفلیس نمی تواند از دستگیره های در، صندلی های توالت، شنا در استخر، لباس، حمام و … منتقل شود.
رابطه ای مستقیم بین سفلیس و HIV وجود دارد، زیرا اچ آی وی می تواند از طریق زخم های سیفلیس منتقل شود. همچنین راه های انتقال سیفلیس و HIV یکسان است. در نتیجه افراد مبتلا به این عارضه در معرض خطر ابتلا به HIV قرار دارند.

علائم سیفلیس ثانویه

سیفلیس اولیه معمولاً با ایجاد زخمی به نام شانکر آشکار می شود. این زخم در حدود سه هفته پس از ابتلا به عفونت اولیه ایجاد می شود. زخم شانکر کوچک و بدون درد است، و در نقطه انتقال عفونت اولیه، معمولا در دهان، مقعد یا اندام تناسلی ظاهر می شود و یک ماه بعد ناپدید می شود.

ممکن است بیمار اطلاعی از زخم پیدا کند و عفونت درمان نشده رها شود.
اگر در طول مرحله اولیه، عفونت درمان نشود، باکتری این بیماری مقاربتی STI از طریق جریان خون در بدن پخش شده، و سیفلیس ثانویه ایجاد می شود. علائم سیفلیس ثانویه دو تا هشت هفته پس از ابتلا به سیفلیس اولیه ایجاد می شود. مرحله ثانویه توسط بثورات و راش پوستی خارش دار مشخص می شود. این بثورات می توانند به یک قسمت از بدن شما محدود شود یا به چندین قسمت گسترش یابد. ظاهر بثورات متفاوت است. یکی از نشانه های رایج، لکه های زبر و قهوه ای رنگ روی پای و یا در کف دست است. معمولاً این راش ها پولکی است، اما می تواند صاف نیز باشد.

ادامه مطلب https://hpvdarman.com/articles/%d8%b3%db%8c%d9%81%d9%84%db%8c%d8%b3-%d8%ab%d8%a7%d9%86%d9%88%db%8c%d9%87/

فیستول مقعدی یک تونل کوچک است که بین پوست اطراف مقعد و انتهای مجرای کانال مقعدی ایجاد می شود. برای درمان فیستول مقعدی تا کنون روش های گوناگونی ارائه شده است ولی این عارضه معمولاً با انجام جراحی به روش لیزر فیستول یا جراحی باز (سنتی) به طور قطعی برطرف می شود.

جهت اطلاعات کامل تر روی جمله فیستول مقعدی چیست؟ کلیک کنید.

در صورت ابتلا غدد اطراف مقعد به عفونت، فیستول مقعدی ایجاد می شود. عفونت بوجود آمده در غدد داخلی می تواند باعث ایجاد آبسه مقعدی بین پوست و دریچه مقعد شود. هنگام تخلیه چرک ناشی از آبسه مقعدی اگر این عفونت به طور کامل تخلیه نشود، در 90%موارد در بدن فرد منجر به فیستول مقعد می شود. برای آمار دقیق می توان ذکر کرد یک سوم افرادی که آبسه را پشت سر گذاشته اند، به فیستول مبتلا شده اند.
اگر متوجه وجود این عارضه مقعدی نشوید یا روش درمان فیستول مقعدی را پیش نگیرید، رشد توده چرکی بیشتر شده و منجر به بیماری های روده مانند بیماری کرون می شود.

فیستول ها به طور معمول بین پوست و کانال مقعدی شما ایجاد می شوند. با این حال ، گاهی اوقات می توانند از طریق عضلات مقعد (عضلات اسفنکتر) عبور کنند که این نوع از فیستول ها به عنوان فیستول مقعدی پیچیده شناخته می شوند و درمان آن ها به مراتب دشوارتر است . همانطور که پیشتر ذکر شد این نوع از بیماری به خودی درمان نمیابد و نیازمند جراحی می باشد.

علائم فیستول مقعدی

علائم فیستول مقعدی می تواند شامل موارد زیر باشد:

1. ترشحات دهانه فیستول که بر روی پوست قابل مشاهده است.
2. دیده شدن چرک یا خون در کانال فیستول
3. درد ، ناراحتی و تورم در مقعد و اطراف آن
4. اسهال
5. تحریک پذیری پوست در اطراف مقعد

این علائم همیشه ناشی از فیستول مقعدی نیستند ، اما اگر آنها را دارید ، به پزشک عمومی مراجعه کنید.

http://laserhemoroid.ir/%d8%af%d8%b1%d9%85%d8%a7%d9%86-%d9%81%db%8c%d8%b3%d8%aa%d9%88%d9%84/

سوزاک یا گونوره یک بیماری مسری منتقله از رابطه جنسی (STD) است. این بیماری ناشی از عفونت با باکتریایی به نام Neisseria gonorrhoeae ایجاد می شود. این باکتری موجب آلوده شدن مناطق گرم و مرطوب بدن، از جمله مجرای ادرار، چشم ها، گلو، واژن، مقعد و دستگاه تناسلی زنان (لوله های فالوپ، رحم و دهانه رحم) می گردد. عامل بیماری گونوره از طریق رابطه جنسی دهانی، مقعدی یا واژنی منتقل می شود. افرادی که شرکای جنسی متعدد داشته و یا افرادی که از کاندوم استفاده نمی کنند، بیشتر از دیگران در معرض خطر ابتلا به این عفونت قرار دارند. به همین ترتیب بهترین راهکار پیشگیری از این عفونت رابطه جنسی تنها با یک نفر و استفاده از کاندوم است. رفتارهایی که باعث می شود یک فرد بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های محافظت نشده قرار گیرد نیز احتمال ابتلا به عفونت را افزایش می دهد. این رفتارها عبارتند از سوء مصرف الکل و سوء مصرف مواد مخدر، به ویژه مصرف مواد مخدر داخل وریدی.

علائم گونوره

علائم این عارضه معمولا در عرض 2 تا 14 روز پس از قرار گرفتن در معرض بیماری ایجاد می شوند. با این حال، برخی از افراد مبتلا به گونوره نشانه های قابل توجهی را تجربه نمی کنند. توجه کنید بیماران مبتلا به گونوره که علائم ندارد نیز حامل این بیماری بوده و می توانند آن را سرایت دهند. حتی در این شرایط احتمال انتقال عفونت بیشتر است.

علائم گونوره در مردان

مردان ممکن است تا چندین هفته پس از ابتلا به عفونت علائم قابل توجهی نداشته باشند. و بعضی از مردان ممکن است هرگز علائمی را تجربه نکنند. به طور معمول علائم عفونت پس از یک هفته نمایان می شوند. اولین علامت قابل توجه در مردان احساس سوزش یا دردناک شدن ادرار است. همانطور که بیماری پیشرفت می کند، علائمی دیگری ظاهر می شوند که عبارتند از:

• ضرورت ادرار کردن
• ترشحات آلت تناسلی (سفید، زرد، بژ، یا سبز)
• تورم یا قرمزی در نوک آلت تناسلی
• تورم یا درد در بیضه ها
• گلو درد مداوم
• عفونت به مدت چند هفته پس از درمان علائم در بدن باقی خواهد ماند. در موارد نادر، گونوره می تواند به ایجاد آسیب به
• بدن، به ویژه مجرای ادرار و بیضه ها ادامه دهد. درد ممکن است به رکتوم نیز گسترش یابد.

علائم در زنان

اغلب زنان پس از ابتلا به گونوره علائم چندانی را تجربه نمی کنند. و یا دسته ای دیگر علائمی دارند که با سایر بیماریهای مشترک بوده و به همین علت به اشتباه تشخیص داده می شود. نشانه های این عفونت شباهت بسیاری به علائم قارچ های واژینال و عفونت های باکتریایی دارد.
علائم عبارتند از:

• ترشحات واژن (آبکی، کدر یا سبز)
• درد یا سوزش هنگام ادرار کردن
• تکرر ادرار
• دوره های سنگین تر و یا لکه بینی
• گلو درد
• درد در رابطه جنسی
• درد شدید در شکم و کمر
• تب

تشخیص گونوره

پزشکان می توانند عفونت های گونوره را به روش های مختلف تشخیص دهند. یکی از روش های تشخیص این بیماری دریافت نمونه از واژن، رکتوم و یا گلو است. همچنین ممکن است پزشک یک نمونه از مفصل یا خون بیمار را برای آزمایشگاه ارسال کند. تا با روش های مخصوص وجود این باکتری در آنها را تشخیص دهند.

عوارض سوزاک

زنانی که سوزاک را درمان نمی کنند، بیشتر در معرض خطر عوارض این عفونت باکتریایی هستند. عفونت درمان نشده سوزاک در زنان می تواند از دستگاه تناسلی زنان بالاتر رفته و رحم، لوله های فالوپ و تخمدان ها را درگیر نماید. این بیماری به عنوان بیماری التهابی لگنی (PID) شناخته می شود. PID می تواند موجب درد شدید و مزمن شده و آسیب جدی از جمله زخم یا انسداد لوله های فالوپ که موجب ناباروری می شود، به اندام های جنسی زن وارد کند.

این بیماری می تواند حاصل سایر عفونت های منتقل شده از راه جنسی باشد. یکی دیگر از عوارض جدی ابتلا به بیماری التهابی لگن، حاملگی خارج رحمی است، در این حالت تخمک در خارج از رحم رشد می کند. از دیگر عوارض ابتلا به عفونت گونوره ای در زنان انتقال آن هنگام زایمان به نوزاد است.
عوارض عفونت گونوره در مردان شامل ایجاد زخم بر روی مجرای ادرار یا آبسه داخل آلت تناسلی است. در نهایت این عفونت به کاهش شانس باروری یا بی میلی می انجامد.
هنگامی که عفونت گنوره در جریان خون گسترش می یابد، هر دو جنس ممکن است به آرتریت، آسیب های قلب و یا التهاب پوشش مغز یا نخاع دچار شوند، اما این شرایط به ندرت اتفاق می افتد.

درمان سوزاک ( گونوره )

آنتی بیوتیک ها می توانند اغلب عفونت های گونوره را درمان کنند. در صورتی که هیچ داروی خانگی یا داروی بدون نسخه برای درمان عفونت سوزاک وجود ندارد. اگر گونوره دارید، باید از یک متخصص کمک بگیرید.
گونوره معمولاً با تزریق آنتی بیوتیک سفتریاکسون به عضله یا دریافت خوراکی آزیترومایسین در طی چندین روز درمان می شود. یکی از مشکلات درمان این عفونت ظهور سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک گونوره است.

این موارد نیاز به درمان های گسترده تری دارند. که شامل درمان عفونت در یک دوره هفت روزه با مصرف آنتی بیوتیک خوراکی یا درمان دوگانه با دو نوع آنتی بیوتیک مختلف است. آنتی بیوتیک هایی که برای درمان طولانی استفاده می شوند معمولا یک یا دو بار در روز مصرف می شوند. بعضی از آنتی بیوتیک های رایج شامل آزیترومایسین و داکسی سایکلین هستند. دانشمندان در حال تلاش برای تولید واکسن و جلوگیری از عفونت سوزاک هستند.

پیشگیری از سوزاک

امن ترین راه برای جلوگیری از گونوره یا سایر بیماری های منتقله از راه جنسی STD استفاده از روش های محافظتی است. اگر رابطه جنسی دارید، همیشه از کاندوم استفاده کنید. همچنین مهم است که از سلامت شریک جنسی خود اطمینان داشته باشید، زیرا که بسیاری از بیماری های STD حتی با وجود استفاده از کاندوم همچنان منتقل می شوند. اگر شریک جنسی شما دچار علائم عفونت است، از تماس جنسی با او اجتناب کنید.
افرادی که سابقه ابتلا به هر نوع STD دیگری را دارند، بیشتر از دیگران در معرض خطر ابتلا به گونوره هستند. همچنین افرادی که شرکای جنسی متعددی دارند، در معرض خطر بیشتری قرار می گیرند.

ادامه مطلب در مقالات کلینیک اچ پی وی 

عارضه شقاق مقعدی یا فیشر یک شکاف کوچک در نزدیکی بافت نرم دریچه مقعد می باشد که معمولا ماهیچه های کناره مقعد را درگیر می کند و باعث گرفتگی آنها می شود. این ماهیچه های کناری عضلات اسفنکتر مقعد نام دارند. از تاثیرات مخرب شقاق بر عضلات اسفنکتر، می توان به اختلال در کارکرد منظم این ماهیچه ها اشاره کرد که حتی در مواردی باعث بیشتر شدن شکاف فیشر هم می شود. به دنبال گرفتگی ماهیچه های اسفنکتر مقعد، فرد مبتلا درد مزمن در ناحیه زخم و  سوزش حس می کند.

در صورت عدم درمان شقاق حرکات مداوم روده اعم از خروج گاز معده و دفع مدفوع شانس بهبودی آن را کاهش میدهند.

شقاق چند نوع دارد؟

بیماری شقاق نیز مانند هر گونه بیماری دیگری 2 نوع دارد:

1. شقاق حاد: اگر این عارضه در کمتر از 6 هفته اتفاق افتاده باشد و متوجه آن شوید، فیشر حاد نام دارد.
2. شقاق مزمن: اگر این بیماری بیش از 6 هفته طول بکشد و با گذر زمان بهبود نیابد ، شقاق مزمن محسوب می شود.

چه کسانی بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند؟

می توان گفت امروزه شقاق یکی از بیماریهای نشیمنگاهی نسبتا رایج است. مانند بواسیر، کیست مویی، زگیل تناسلی و فیستول.

اگرچه اکثر مردم عوارض این بیماری اعم از درد و خونریزی را با نشانه های بواسیر اشتباه می گیرند، ولی این دو بیماری شباهتی به یکدیگر ندارند و حتی روش درمان آنها نیز متفاوت است.

شکاف فیشر می تواند در بدن انسانها در دو جنس زن و مرد نمایان شود. حتی بعضی از نوزادان هم به شقاق مقعدی دچار می شوند. اما به طور کلی می توان گفت که بزرگسالان بین سنین 20 تا 40 سال بیشترین افرادی هستند که در دام این بیماری می افتند و هرچه سن بالاتر برود، درصد ابتلا به شقاق مقعدی هم افزایش می یابد.

همچنین افراد مبتلا به بیماری های زیر شانس ابتلا به فیشر را دارند:

1. سرطان مقعد
2. سرطان خون
3. بیماری های مقاربتی و ایدز (HIV)
4. عوارض ناشی از شرایط دیگر ، مانند بیماری کرون یا کولیت

دلایل ابتلا به شقاق مقعدی چیست؟

از دلایل رایج ابتلا به فیشر می توان به شکست روحی شدید و کشیدگی بیش از حد دریچه مقعد اشاره کرد.

دلایل بالا با جزئیات بیشتر به شرح زیر می باشند:

1. یبوست مزمن
2. رابطه جنسی مقعدی مداوم
3. وارد شدن ابزار سخت به داخل مقعد
4. افسردگی مزمن
5. اسهالی که به صورت انفجاری اتفاق بیفتد
6. بارداری و به دنیا آوردن نوزاد

اگر شغلی دارید که نشستن طولانی مدت در طول روز را ایجاب می کند، در معرض خطر ابتلا به شقاق هستید و یا اگر از قبل دچار شدید و به کار خود ادامه می دهید، به دلیل نشستن ثابت و عدم رسیدن درست خون به محل زخم، روند درمان کندی را در پیش خواهید داشت.

این بیماری باعث پدید آمدن سرطان مقعد نمی شود ولی ناراحتی شدیدی در بدن فرد ایجاد می کند.

انجام کارهای زیر به روند درمان زخم کمک می کند:

1. شروع رژیم غذایی سالم و پر فیبر 
2. جلوگیری از یبوست (زمانی که نیاز به استفاده از سرویس بهداشتی دارید را به تعویق نیندازید)
3. در طول روز 10 تا 12 لیوان آب (بزرگسالان) و 6 تا 8 لیوان (کودکان) بنوشید.

علائم شقاق و نشانه های رایج آن در بدن افراد

همانطور که پیشت تر ذکر شد، بعضی از افراد به دلیل عدم شناخت علائم فیشر آن را با بیماری های دیگر نظیر بواسیر (هموروئید) اشتباه می گیرند. پس آشنایی به علائم آن به تشخیص درست کمک می کند:

1. شکافی بارز به دنبال دریچه مقعد یا نزدیک آن
2. درد مزمن هنگام حرکات روده (خروج گاز معده)
3. مشاهده لکه های خون در دستمال توالت پس از زمان خروج مدفوع
4. مشاهده خون روی مدفوع
5. بوی بد مقعد 

گزینه های زیادی برای درمان خانگی بواسیر یا با استفاده از داروهای بدون نسخه وجود دارد. البته بسیاری از این روش های درمانی شامل کاهش علائم بواسیر می باشند. در ادامه این مطلب شما را با انواع روش های درمان بواسیر در خانه آشنا خواهیم کرد.

اما ابتدا بیایید نگاهی کوتاه به توضیحی مختصر از بیماری بواسیر داشته باشیم.

تعریف بواسیر ( هموروئید ) | انواع و علائم

بیماری بواسیر ، تورم رگ های تحریک پذیر در اطراف پوست مقعد است که قسمت اعظمی از رکتوم در انتهای دریچه مقعد را درگیر خود می کند. این بیماری با نام هموروئید نیز شناخته می شود.

دلیل بروز این بیماری در اکثر افراد بر اثر فشار آوردن در حین دفع مدفوع یا نشستن ثابت در زمان طولانی مدت می باشد. همچنین از علائم دیگر این عارضه می توان به مواردی مانند یبوست مزمن ، چاقی و سبک زندگی با استرس زیاد اشاره کرد.

بیماری هموروئید دارای دو نوع داخلی و خارجی است. بواسیر داخلی در داخل راست روده یا داخل مقعد رخ می دهد. این مورد یکی از مهمترین دلایل مدفوع خونی می باشد. دلیل مشاهده خون هنگام اجابت مزاج این است که گیرنده های عصبی و درد در رکتوم بسیار کم هستند.

بواسیر خارجی در زیر پوست اطراف مقعد ایجاد می شود. بواسیر خارجی نسبت به داخلی دارای علائم بیشتری میباشد. 

مورد دوم این عارضه بسیار شایع است و معمولاً علائم آن به شرح زیر می باشند:

1. تحریک پذیری و درد در اطراف مقعد
2. احساس خارش یا سوزش در اطراف مقعد
3. به زحمت نشستن روی یک جای تخت و کمی سفت
4. یک توده دردناک و تحریک پذیر که به صورت متورم در نزدیکی مقعد ایجاد شده
5. درد مزمن هنگام دفع مدفوع
6. مشاهده خون روی دستمال کاغذی پس از تمیز کردن خود
7. یبوست حاد

بهترین روش های درمان خانگی بواسیر

لازم به ذکر است که روش های درمان خانگی بواسیر صرفا جهت تسکین درد و کاهش علائم می باشند و تنها اگر بواسیر سطحی داشته باشید با انجام این روش ها بواسیر خود را از بین میبرید و اگر توده به مرحله مزمن رسیده باشد حتما باید با پزشک مشورت کرده و از روش های جایگزین کمک بگیرید. رایج ترین روش های درمان خانگی هموروئید که اغلب افراد از آنها جواب مثبت گرفتند به شرح زیر می باشند:

حمام سیتز (Sitz bath)

نشستن در یک وان آب گرم و پر کردن آن به اندازه کافی که زانوهای فرد را می پوشاند ، ممکن است به کاهش تورم و کاهش تحریک پذیری مقعد هنگام درد ناشی از بواسیر کمک کند.

بعضی از افراد برای کمک به کاهش علائم، ترکیبات دیگری را به وان حمام خود اضافه می کنند. این مواد می توانند شامل یک فنجان نمک اپسوم یا سرکه سیب باشند.

دسته دیگری از افراد ترجیح می دهند سرکه سیب را مستقیماً به بواسیر اعمال کنند ، اما این کار ممکن است باعث تورم بیشتر پوست شود.

نمکهای Epsom و سرکه سیب را می توانید به صورت حضوری و همچنین آنلاین تهیه کنید.

جادوی فندق در درمان خانگی بواسیر

افراد مبتلا به این عارضه باید نسبت به آنچه روی توده عفونی خود قرار داده یا نزدیک آن می کنند احتیاط کنند ، زیرا این توده ها با تحریکی کوچک سریعا ملتهب می شوند. بسیاری از افراد فندق را راهی معجزه گر برای درمان بواسیر خارجی دانند و آن را بصورت روغن یا آسیاب شده به توده ی خود اعمال می کنند.

عصاره فندق به دلیل مواد غنی که داخل خود دارد باعث جمع شدن بافت عفونی توده می شود. طبق تحقیقات انجام شده در سازمان سلامت ، این ماده دارای خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی می باشد. از عصاره فندق و روغن آن می توان برای کاهش کبودی نیز استفاده نمود.

چگونه از روغن فندق برای درمان بواسیر استفاده کنم؟

جهت استفاده از این روش باید توضیح دهیم که افزودن مقدار کمی از روغن فندق خالص به یک پنبه و آغشته  کردن توده هموروئیدی با آن بسیاری از علائم را تسکین می دهد. اگر بدن شما به فندق و عصاره آن حساسیت دارد این روش پیشنهاد نمی شود و گزینه های دیگر را باید انتخاب کنید.

حتما توجه کنید که روغن فندق هیچ ترکیبی از الکل نداشته باشد .زیرا الکل پوست مقعد را خشک می کند که باعث تحریک پذیری بیشتر می شود.

جهت خواندن ادامه مطلب اینجا کلیک کنید.

گردن رحم قسمت پایین رحم است که به واژن متصل می شود. دهانه رحم در طی زایمان گسترش می یابد تا جنین بتواند از آن عبور کند. ( Cervical Dysplasia) دیسپلازی گردن رحم وضعیتی است که در آن سلول های سالم بر روی دهانه رحم، تحت تغییرات غیر طبیعی قرار می گیرند. در واقع در این حالت، سلول های غیر طبیعی سرطانی نیستند، اما اگر به زودی درمان نشوند، می توانند به سرطان تبدیل شوند. هر ساله در ایالات متحده دیسپلازی گردن رحم بین 250،000 تا 1 میلیون زن را درگیر می کند. اغلب این زنان بین سنین 25 تا 35 قرار دارند. تزریق واکسن HPV، میزان بروز دیسپلازی را کاهش می دهد.

علت دیسپلازی گردن رحم چیست؟

ویروس اچ پی وی پاپیلومای انسانی (HPV) که ویروسی شایع می باشد، موجب دیسپلازی در رحم می شود. ویروس HPV بیشتر از 100 نوع مختلف دارد و از طریق رابطه جنسی منتقل می شود. بعضی از انواع این ویروس کم خطر هستند و باعث بوجود آمدن زگیل تناسلی می شوند، ولی سایر ویروس ها خطرناک بوده و موجب تغییرات پیش سرطانی در سلول های گردن رحم می شوند که می تواند به دیسپلازی گردن رحم و سرطان تبدیل شوند.

عوامل خطر برای دیسپلازی گردن رحم

عوامل بسیاری خطر ابتلا به دیسپلازی گردن رحم را افزایش میدهند، که برخی از آنها مستقیما با خطر ابتلا به اچ پی وی مربوط می شود:

• ابتلا به بیماری هایی که سیستم ایمنی را سرکوب می کنند.
• مصرف داروهای ضد قارچ
•  شرکای جنسی متعدد
• زایمان قبل از سن 16 سالگی
• برقراری رابطه جنسی قبل از سن 18 سالگی
• سیگار کشیدن

اگر شما از نظر جنسی فعال هستید، استفاده از کاندوم می تواند خطر ابتلا به HPV را کاهش دهد اما راه حل قطعی نیست، زیرا ویروس می تواند از پوست اطراف ناحیه تناسلی که تحت پوشش کاندوم قرار نگرفته است، منتقل شود.

تشخیص دیسپلازی گردن رحم

دیسپلازی گردن رحم معمولاً نشانه ای ندارد. گاهی اوقات خونریزی های غیرطبیعی ممکن است، رخ دهد. با این حال، در تغییرات سلولی با چشم غیر مسلح قابل شناسایی نبوده و معمولا در طول یک آزمایش پاپ اسمیر تشخیص داده می شوند.

انواع دیسپلازی دهانه رحم

انواع دیسپلازی دهانه رحم بر حسب شکل و شدت تغییر و نوع سلول ها تقسیم بندی می شوند. سلول های غیر طبیعی سنگفرشی ( اسکواموس) یا تغییرات بافت سلول ها بر حسب نوع بافت به یا دیسپلازی در 4 دسته مختلف تقسیم بندی می شود :

• ضایعات پوششی سنگفرشی با درجه پایین SIL یا LSIL : تغییرات تنها در سلولهای سطحی مخاط دهانه رحم مشاهده می شود.
• ضایعات پوششی سنگفرشی با درجه بالا SIL یا HSIL : افزایش شدید تغییرات سلول های مخاط دهانه رحم
• سلول های سرطانی
• ضایعات ASC : تشکیل سلول های نازک و تخت بر روی مخاط دهانه رحم، این ضایعات به دوسته تقسیم می شوند یکی ASC-US که نشان میدهد اهمیت این سلول ها از نظر بدخیمی مشخص نیست و دیگری ASC-H یعنی آزمایش نشان نمیدهد این سلول ها بدخیم هستند یا نه ؟

ادامه مطلب در
 https://hpvdarman.com/articles/%d8%af%db%8c%d8%b3%d9%be%d9%84%d8%a7%d8%b2%db%8c-%da%af%d8%b1%d8%af%d9%86-%d8%b1%d8%ad%d9%85/

هنگامی که کنترل رشد سلول ها در مقعد، با اختلال مواجه شود، سرطان مقعد پدید می آید. مقعد دهانه ای است که در انتهای روده قرار دارد و وظیفه ی آن دفع مدفوع است. سرطان مقعد نادر است، اما وقتی رخ می دهد، می تواند به سایر قسمت های بدن گسترش یابد. برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با این بیماری مهلک با ما همراه باشید :

سرطان مقعد چیست؟

سرطان مقعد (anal cancer) ناشی از رشد غیر طبیعی سلول ها در بدن است. این سلول های غیرطبیعی می توانند بدون کنترل، انباشته و رشد کنند و توده های سرطانی را تشکیل دهند. بعضی از این عارضه با نام سرطان رکتوم یاد می کنند ولی این دو باهم تفاوت دارند و یکی نیستند. سلول های سرطانی پیشرفته می توانند متاستاز شوند و به سایر قسمت های بدن نفوذ کنند و در نتیجه عملکرد عادی آن را با اختلال مواجه میشود. طبق مطالعات دانشمندان در اغلب موارد عامل سرطان مقعد، ویروس اچ پی وی پاپیلومای انسانی (HPV) است که، یک عفونت منتقله از راه برقراری رابطه جنسی می باشد زیرا این ویروس در اغلب موارد سرطان مقعد وجود دارد. سرطان مقعد ممکن است توسط سرطان های دیگر در بدن ایجاد شود و به کانال مقعد بکشد. این مورد زمانی اتفاق می افتد که ابتدا سرطان در جایی دیگر در بدن ایجاد شود و سپس به مقعد متاستاز شود.

انواع سرطان مقعدی

اشکال مختلفی از سرطان مقعدی وجود دارند که منظور از آنها رشد غیر طبیعی سلول در بدن است. تومورها می توانند خوش خیم یا بدخیم باشند. تومورهای بدخیم اگر درمان نشود، ممکن است در طول زمان به سایر قسمتهای بدن نفوذ کنند، نمونه هایی از تومورها عبارتند از:

• تومورهای خوش خیم : تومورهای خوش خیم، غیر تهاجمی هستند. این دسته از تومور ها شامل پولیپ ها، اسکین تگ، تومورهای سلولی دانه دانه و زگیل های تناسلی میباشد.
• وضعیت پیش سرطانی : این وضعیت به تومور های خوش خیمی اشاره دارد که ممکن است در طول زمان بدخیم شوند. این وضعیت در نئوپلازی های داخل اپیتلیال مقعدی (AIN) شایع تر است.
• سرطان سلولی سنگفرشی: سرطان سلول سنگفرشی شایع ترین نوع سرطان مقعد در ایالات متحده است. بر طبق آمار انجمن سرطان آمریکا، این سرطان 9 مورد از 10 مورد را تشکیل می دهد. این تومورهای بدخیم در مقعد ناشی از سلول های غیر طبیعی سنگفرشی (سلول هایی است که بیشترین کانال مقعد را تشکیل می دهند.) ایجاد می شوند.
• بیماری بوون : این بیماری موجب پوسته پوسته شدن و قرمزی پوست می گردد. که به دنبال آن سلول های غیر طبیعی ایجاد می شوند. این بافت ها سرطانی نیستند ولی احتمال سرطانی شدن آن وجود دارد. به طور کلی می توان گفت از هر 100 نفر مبتلا به این بیماری 3 نفر به سرطان مبتلا می شوند.
• کارسینوم سلول پایه : سرطان سلول بازال نوعی سرطان پوست است که از شایع ترین نوع سرطان ها نیز به شمار می رود. حدود 80 درصد سرطان ها پوست از این نوع است.
• آدنوکارسینوما : نوعی نادر است سرطان است که به درگیر شدن غدد در بیماری اشاره دارد.

علائم سرطان مقعد

علائم سرطان مقعد شبیه به بواسیر (هموروئید) ، سندرم روده تحریک پذیر (IBS) و بسیاری از بیماری های دستگاه گوارش می باشد. این علائم عبارتند از :

• تغییر در عادات روده ای
• نازک شدن مدفوع
• خونریزی از رکتوم
• درد، فشار، یا تشکیل یک توده در نزدیکی مقعد
• ترشح از مقعد
• خارش

اگر این علائم را تجربه می کنید لازم است برای بررسی های دقیق با پزشک خود مشورت نمایید.

عوامل خطر سرطان مقعد

حدود 0.2 درصد از همه مردم ایالات متحده در معرض خطر ابتلا به سرطان مقعد قرار دارند. سرطان مقعد می تواند در هر فردی رخ دهد، اما برخی از افراد بیشتر از سایرین در معرض خطر این بیماری قرار دارند. عوامل خطر عبارتند از:

ویروس اچ پی وی HPV

ویروس اچ پی وی HPV گروهی از ویروس ها است که از طریق رابطه جنسی انتقال یافته و عفونت آن در بدن باقی می ماند. این ویروس اغلب به شکل بارز زگیل تناسلی در نواحی تناسلی بدن فرد ظاهر می شود. HPV در بیشتر موارد سرطان مقعد وجود دارد، و از علل اصلی سرطان دهانه رحم به شمار می رود.

اچ آی وی (ایدز)

بیماران مبتلا به اچ آی وی HIV در معرض خطر بالایی از سرطان مقعد قرار دارند. زیرا این بیماری سیستم ایمنی را به شدت تضعیف می کند.

فعالیت جنسی

برقراری رابطه با شرکای جنسی متعدد و داشتن رابطه جنسی محافظت نشده می تواند خطر ابتلا به سرطان مقعد را افزایش دهد. این رابطه همچنین خطر ابتلا به HPV را افزایش می دهد. برای جلوگیری از این امر استفاده از کاندوم هنگام برقراری رابطه جنسی توصیه میشود.

سیگار کشیدن

افراد سیگاری احتمال ابتلا به سرطان مقعد را افزایش می دهند، حتی اگر سیگار را ترک کنند.

یک سیستم ایمنی ضعیف

سیستم ایمنی ضعیف می تواند بدن شما را در مقابل بیماری ها و سرطان مقعد بی دفاع کند. افرادی مبتلا به اچ آی وی و یا افرادی که به دلیل پیوند عضو سیستم ایمنی ضعیفی دارند بیشتر از سایرین در معرض این بیماری هستند.

کهنسال

با توجه به آمار منتشر شده، در اغلب موارد سرطان مقعد در افراد بالای 50 سال رخ می دهد.

سرطان مقعد چگونه تشخیص داده می شود؟

سرطان مقعد اغلب با خونریزی مکرر از رکتوم شناسایی می شود. البته از سایر نشانه های این بیماری می توانیم به خونریزی، خارش یا درد در مقعد اشاره کنیم. در موارد دیگر، سرطان مقعد در طول آزمایشات معمول یا روش های تشخیصی شناسایی می شود.

• آزمایش دیجیتال رکتال می تواند مواردی از کارسینوم مقعد را تشخیص دهد. این آزمایش معمولاً بخشی از معاینه پروستات برای مردان است.
• آزمایش چشمی رکتوم نیز در برخی از موارد به تشخیص این بیماری کمک می کند. در این آزمایش دکتر توسط معاینه انگشتی وجود توده را بررسی می کند.
• پاپ اسمیر مقعد نیز می تواند برای کمک به شناسایی سرطان مقعد استفاده شود. این روش شبیه پاپ اسمیر معمول است. برای انجام این آزمایش پزشک توسط وسیله ای مخصوص بخشی از سلول های مقعد را جمع آوری می کند، تا این سلول ها برای ناهنجاری ها مورد آزمایش قرار می گیرند.
• روش دیگر تشخیص این بیماری دریافت نمونه از بافت یا سلول های داخل مقعد است.

درمان سرطان مقعد

در برخی از موارد سرطان مقعد درمان می شود و بسیاری از بیماران زندگی عادی و سالمی دارند. بسته به سن شما، شرایط سلامت و مرحله سرطان، گزینه های درمان سرطان مقعد متعددی وجود دارد که پزشکان آن را به تنهایی یا همراه با روش های دیگر انجام می دهند. برخی از روش های درمان این سرطان عبارتند از :

شیمی درمانی

شیمی درمانی می تواند برای از بین بردن سلول های سرطانی و جلوگیری از رشد آنها انجام گیرد. داروهای شیمی درمانی می توانند به داخل بدن تزریق و یا به صورت خوراکی مصرف شوند. این دارو ها ممکن است برای کنترل علائم به طور متناوب استفاده شوند.

عمل جراحی

جراحی اغلب برای حذف تومور در مقعد انجام می گیرد. عمل جراحی رایج ترین روش درمان برای افرادی است که سرطان مقعد در قسمت پایین تشکیل شده است. این روش بهتر است در مورد سرطان هایی که در مرحله اولیه قرار دارند و تومورهای کوچکی هستند، انجام شود.

عمل برداشت شکمی

این جراحی تهاجمی مناسب بیمارانی است که به روش های دیگر پاسخ نمی دهند یا درمان آنها به کندی پیش می رود. این روش شامل ایجاد برش بر روی شکم برای برداشتن مقعد، رکتوم یا بخش های از کولون سیگموئید است. از آنجایی که در این جراحی تمام قسمت های پایین دستگاه گوارش را حذف می شود، پزشک استومی ( جراحی ایجاد سوراخی بر روی شکم برای تخلیه روده) را اعمال می کند تا مدفوع از طریق کیسه استومی تخلیه شود.

درمان های رادیوتراپی

درمان های رادیوتراپی برای اغلب سرطان ها، از جمله سرطان مقعد، استفاده می شود. اشعه ایکس برای از بین بردن سلول های سرطانی در بدن استفاده می شوند، هرچند که این درمان ممکن است بافت های سالم اطراف سرطان را نیز از بین ببرند. این درمان غیر تهاجمی است و معمولا با سایر درمان های سرطان همراه می شود.

چشم انداز سرطان مقعد

بسیاری از بیماران پس از تشخیص می توانند زندگی طولانی و سالمی داشته باشند. در واقع تشخیص زودهنگام کلید درمان این بیماری است. بر طبق آمار موسسه ملی بهداشت (NIH)، میزان بقا 5 ساله برای مبتلایان به سرطان مقعدی 66.9 درصد است. علاوه بر این، میزان بقا 5 ساله برای افراد مبتلا به سرطان مقعد موضعی تا 81.3 درصد پیش بینی شده است.

ادامه مطلب در https://hpvdarman.com/articles/%d8%b3%d8%b1%d8%b7%d8%a7%d9%86-%d9%85%d9%82%d8%b9%d8%af/

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) در بدن اغلب افراد فعال از نظر جنسی یافت می شود. ویروس اچ پی وی شایع ترین عفونت منتقله از راه جنسی (STI) است که بیش از 100 نوع مختلف از آن وجود دارد، و در حدود 40 نوع از آن بر ناحیه تناسلی و گلو تاثیر می گذارد. HPV از طریق تماس پوست با پوست گسترش می یابد، و اکثر افراد از طریق مقاربت جنسی به آن مبتلا می شوند. اگر فردی با حامل ویروس رابطه جنسی دهانی برقرار کند، ممکن است این عفونت به گلو یا دهان منتقل شود. که از آن به عنوان اچ پی وی دهان و دندان یا زگیل تناسلی دهان یاد می شود. در این مورد زگیل ها در دهان یا گلو ایجاد میشوند.

نشانه های اچ پی وی دهان

اچ پی وی دهان اغلب علائمی ایجاد نمی کند، در نتیجه افراد مبتلا به آن از ورود این آلودگی به دهان اطلاعی ندارند و نمیتوانند اقدامات لازم برای محدود کردن گسترش بیماری را انجام دهند. این نوع HPV می تواند به سرطان سر و گردن منجر شود، البته بروز این سرطان نادر است. در سرطان سر و گردن سلول های سرطانی در وسط گلو، از جمله زبان، لوزه ها و دیواره های گلو رشد می کنند. علائم اولیه این سرطان عبارتند از :

• مشکل در بلع
• درد گوش
• سرفه های خونی
• کاهش وزن غیر قابل توجیه
• بزرگ شدن گره های لنفی
• گلو درد مداوم
• رشد توده بر روی گردن
• گرفتگی صدا

اگر متوجه شدید هر یک از این علائم شدید و یا فکر می کنید ممکن است اچ پی وی داشته باشد، لازم است با پزشک مشورت نمایید.

عامل اچ پی وی دهان

زگیل تناسلی دهان از طریق یک برش یا زخم در داخل دهان به بدن وارد می شود. اغلب افراد این ویروس را از طریق برقراری رابطه جنسی دهانی دریافت می کنند. البته تحقیقات حول اینکه چطور ویروس وارد دهان می شود، همچنان ادامه دارد.

شیوع HPV دهان و دندان

در حال حاضر 79 میلیون آمریکایی مبتلا به HPV هستند و هر ساله 14 میلیون نفر به این آمار اضافه می شوند. تقریبا 7 درصد آمریکایی های سنین 14 تا 69 ساله مبتلا به HPV دهان و دندان هستند و تعداد افرادی که HPV دهان دارند، در سه دهه گذشته به شدت افزایش یافته است. که در این بین آمار مردان بیشتر از زنان است.

تقریبا دو سوم سرطانهای دهان و دندان ناشی از این ویروس ایجاد می شود. شایع ترین نوع HPV دهان و دندان HPV-16 است که به عنوان یک نوع پرخطر از این ویروس در نظر گرفته می شود. سرطان گلو نادر است و تقریبا 1 درصد از افراد مبتلا به HPV-16، دچار این سرطان می شوند.

مطالب بیشتر در ارتباط با زگیل تناسلی دهان در کلینیک اچ پی وی

زگیل تناسلی زیر شاخه ای از بیماریهای STI و ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) می باشد. درست است که درمان قطعی برای ویروس اچ پی وی HPV وجود ندارد و فقط عوارض ناشی از آن مانند زائده ها و زخم ها قابل درمان هستند ولی امروزه روش های نوینی جهت درمان زگیل تناسلی وجود دارد. زگیل تناسلی مانند سطحی برجسته به صورت تکی یا خوشه ای در ناحیه تناسلی ظاهر می شود. بعضی از زگیل های دستگاه تناسلی آنقدر کوچک هستند که نمی توانید آنها را ببینید. برخی دیگر در داخل ناحیه تناسلی رشد می کنند و ممکن است با گذشت زمان و عدم درمان وضعیت ناخوشایندی به وجود آورند. در ادامه به بررسی انواع زگیل های تناسلی می پردازیم.

درصد ابتلا به زگیل تناسلی در چه کسانی بیشتر است؟

طبق اظهارات رئیس انجمن علمی ‌مددکاران اجتماعی ایران ، اگرچه بسیاری از مبتلایان از بیماری خود آگاهی ندارند ولی تاکنون دست کم یک میلیون ایرانی به زگیل تناسلی مبتلا شده‌اند. روند صعودی نمودار این عارضه نگرانی های زیادی برای دولت و مردم ایجاد کرده است. کما اینکه بسیاری از افراد اطلاعات درست و کاملی از این بیماری ندارند و شاید حتی اسمی هم از آن نشنیده باشند.

به دنبال این گزارش این عارضه زگیل تناسلی یک بیماری خطرناک می باشد که خطر شیوع آن حتی از ایدز هم بیشتر است. وی همچنین مدعی شد که سال گذشته روزانه یک تا دو نفر از مبتلایان برای درمان مراجعه می‌کردند، اما امسال این رقم به ۱۰ تا ۱۵مرد در یک روز رسیده است.

آمار برجسته این بیماری بیشتر در قاره آمریکا نمایان است بطوریکه سالانه 400/000 آمریکایی به زگیل تناسلی و ویروس پاپیلوم انسانی (اچ پی وی) مبتلا می شوند. عارضه زگیل تناسلی در مردان نسبت به زنان شایع تر است.

نشانه ها و علائم زگیل تناسلی چیست؟

همانطور که پیشتر به آن اشاره کردیم، زگیل های تناسلی معمولاً به عنوان یک برجستگی کوچک یا خوشه ای در ناحیه تناسلی ظاهر می شوند. ممکن است رنگی خاکستری یا مایل به قرمز داشته باشند. جنس زگیل ها گوشتی است و می توانند صاف یا شبیه گل کلم باشند. بعضی از زگیل های دستگاه تناسلی آنقدر کوچک هستند که توسط چشم انسان قابل دیدن نیستند.

آنها یکی از شایع ترین بیماری های مقاربتی (STD) هستند. 

محل رشد زگیل تناسلی در زنان

زمینه ی رشد این زائده در بدن زنان در قسمت های زیر فراهم است:

1. داخل مهبل
2. لبه ی بیرونی واژن (ولو) ، دهانه رحم یا کشاله ران
3. داخل یا اطراف مقعد
4. روی لب ، دهان ، زبان یا گلو 

محل رشد زگیل تناسلی در مردان

زمینه ی رشد این زائده در بدن مردان در قسمت های زیر فراهم است:

1. روی آلت تناسلی
2. روی ران و کشاله ران
3. داخل یا اطراف مقعد
4. روی لب ، دهان ، زبان یا گلو 

*این مورد زگیل تناسلی در مردان و زنان بسیار نادر است و فقط از طریق رابطه جنسی دهانی با فرد مبتلا منتقل می شود*

چه عواملی احتمال ابتلا به ویروس را افزایش می دهند ؟

هر شخصی که از نظر جنسی فعال باشد (هم مردان و هم زنان) می تواند به عنوان یک فرد ناقل اچ پی وی hpv آن را دریافت یا پخش کند. برخی از موارد می توانند درصد ابتلا شما را به زگیل دستگاه تناسلی افزایش دهد. مانند:

1. داشتن بیش از یک شریک جنسی (برای هر فرد در رابطه)
2. بارداری
3. داشتن سیستم ایمنی ضعیف یا آسیب دیده
4. سیگار کشیدن 

واکسن زگیل تناسلی چیست و هر چند وقت یکبار باید تزریق شود؟

برای درمان بیماری اچ پی وی افراد در بازه سنی 9 تا 26 سال ” واکسن اچ پی وی ” وجود دارد. واکسن گارداسیل نیز به عنوان اولین واکسن برای درمان اچ پی وی در سال 2006 اختراع شد. واکسن گارداسیل درمان 4 نوع اچ پی وی را تحت پوشش قرار می دهد.

در رابطه با واکسن اچ پی وی: شما آن را در 3 مرحله تزریق به مدت یک دوره 6 ماهه دریافت می کنید. یا اینکه می توانید تا قبل از سن 15 سالگی، 2 تزریق با همان دوز افراد بزرگسال داشته باشید. برای اینکه این واکسن عملکرد قطعی داشته باشد ، حتما باید قبل از مبتلا شدن و پخش کردن بیماری تزریق شود. اگر قبلاً به برخی از سویه های HPV آلوده شده باشید ، واکسن در محافظت از بدن شما نقشی ندارد.

روش های پیشگیری از راههای انتقال زگیل تناسلی

بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا به زگیل تناسلی یا هر نوع بیماریهای مقاربتی (STI) عدم رابطه جنسی واژینال ، دهانی و مقعدی با فردی است که از سلامت جسمی او اطلاعی ندارید.

با رعایت موارد زیر خطر ابتلا به STI را کاهش دهید:

دریافت واکسن HPV

سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) تزریق واکسن HPV را برای افراد 9 تا 45 ساله ضروری کرد. واکسن HPV در برابر انواع HPV اچ پی وی که عامل بیشتر زگیل های تناسلی و سرطان دهانه رحم می باشد، محافظت می کند. یک کلینیک معتبر در شهر زندگی فعلی خود پیدا کنید تا برایتان تزریق درست واکسن انجام دهد

هنگام برقراری رابطه از کاندوم استفاده کنید

کاندوم بهترین راه برای پیشگیری از ابتلا به STI هنگام رابطه جنسی است. قبل از اینکه آلت تناسلی مرد دهانه واژن ، دهان یا مقعد را لمس کند ، مطمئن شوید که کاندوم را درست قرار دادید. HPV ، ویروسی است که می تواند قسمت هایی از پوست را که کاندوم نمی پوشاند آلوده کند. زیرا یکی از راه های انتقال تماس مستقیم از پوست به پوست است. در زنان سایر روش های پیشگیری از بارداری ، مانند قرص های ضد بارداری ، تزریق ، ایمپلنت یا دیافراگم ، شما را از STI محافظت نمی کند.

خودتان را تست کنید!

آزمایش دهید که مطمئن شوید شما و شریک زندگی تان مبتلا به هر کدام از بیماریهای مقاربتی نیستید. رابطه جنسی خود را محدود کنید: برقراری رابطه جنسی با تنها یک شخص می تواند خطر ابتلا به STI را کاهش دهد. 

دوش واژینال نگیرید

دوش واژینال (شستن واژن بطور مداوم با مواد شوینده که خاصیت صابونی دارند) برخی از باکتری های طبیعی واژن را از بین می برد و باعث عفونت واژن می شود. این عمل ممکن است خطر ابتلا به STI را افزایش دهد.

از میزان مصرف الکل خود آگاه باشید

کنترل نوشیدنی خود را حفظ کنید برخی افراد مصرف الکل بالا یا مواد مخدر دارند. کسی که در اثر مصرف مشروبات الکلی هوشیاری ندارد و مواد مخدر مصرف می کند، قادر به درک آنچه اتفاق می افتد نیست و این روند می تواند شما را در معرض خطر تجاوز جنسی قرار دهد.

روش های درمان زگیل تناسلی

همانطور که در ابتدا به آن اشاره کردیم، برای ویروس اچ پی وی درمان قطعی وجود ندارد ، اما زگیل های دستگاه تناسلی قابل درمان هستند. اگر تصمیم دارید که زگیل ها را به صورت قطعی از بین ببرید، از داروهای بدون نسخه استفاده نکنید زیرا تاثیر مفیدی ندارند. در اصل یکی از مهمترین روندهای درمان مراجعه به یک مرکز اچ پی وی معتبر و پزشک متخصص است.

روشهای زیر، زیر مجموعه ای از گزینه های درمان هستند:

1. سوزاندن با جریان الکتریکی
2. جراحی کرایو یا زگیل انجماد
3. درمان با لیزر
4. برش یا قطع زگیل
5. تزریقات یا درمان دارویی زگیل تناسلی

آزمایش پاپ یا تست پاپ اسمیر از جمله آزمایشاتی است که برای تشخیص تغییرات سلولی دهانه رحم کاربرد دارد. در واقع این آزمایش به تشخیص سرطان شایع دهانه رحم کمک ویژه ای می کند. از آنجایی که سرطان دهانه رحم هر ساله نزدیک به سیصد هزار زن را به کام مرگ میکشاند، و چهارمین سرطان شایع در بین زنان است، انجام تست پاپ اسمیر امری ضروری محسوب می شود.

تست پاپ اسمیر

برای انجام آزمایش پاپ اسمیر سلول های دهانه رحم برداشته شده و تغییرات آن از نظر سرطانی بودن مورد بررسی قرار می گیرد. این آزمایش نوعی غربالگری است که می تواند سلولهای پیش سرطانی و سرطانی را تشخیص دهد. ممکن است در حین انجام این آزمایش دچار ناراحتی شوید اما موقتی است و به زودی رفع می شود. انجام تست پاپ اسمیر در جهت تشخیص ویروس پاپیلومای انسانی یا اچ پی وی HPV کاربرد دارد اما سایر بیماری های STI را مشخص نمی کند. این ویروس دارای بیشتر از 100 سوش مختلف است، که برخی از انواع آن عامل زگیل تناسلی، و برخی دیگر عامل سرطان دهانه رحم است.

اغلب زنان حین نمونه گیری دچار درد بسیار اندکی یا انقباض شکمی می شوند و یا ممکن است مقدار کمی خونریزی داشته باشند. اگر خونریزی که بیشتر از 2 روز ادامه داشته باشد، نیاز به مشورت با پزشک دارد.

*توضیحات مرتبط با زگیل تناسلی و اچ پی وی را در کلینیک اچ پی وی بخوانید. *

نحوه انجام تست پاپ اسمیر

برای انجام این تست پزشک دیواره های واژن را توسط اسپکلوم باز کرده و نمونه ای از آن دریافت می کند. نمونه بر روی یک لام شیشه ای گذاشته شده و با فیکساتور روی لام، ثابت می شود. تا به آزمایشگاه فرستاده شده و پس از رنگ آمیزی خاص مورد بررسی قرار می گیرد. روش دوم برای دریافت نمونه استفاده از تین پرپ است. در این روش با استفاده از برسی خاص از دهانه نمونه ای برداشته شده و در محلول تیپ ترپ قرار میدهند تا به آزمایشگاه فرستاده شود.

چه کسانی باید تست پاپ اسمیر انجام دهند ؟

عامل سرطان دهانه رحم در اغلب موارد ابتلا به عفونت منتقله از راه جنسی به نام HPV است، البته این سرطان می تواند ناشی از سایر عفونت ها ایجاد شود. از همین روی انجام این تست به زنانی که از نظر جنسی فعال هستند در فواصل زمانی مشخص توصیه می شود. اولین مرحله انجام این تست در شرایط عادی معمولاً 3 سال بعد از شروع فعالیت جنسی است اما سن تعیین شده برای این تست حدود 20 سالگی تا 60 سالگی است، بنابراین زنان بالای 20 سال که از نظر جنسی فعال هستند باید هر سال برای انجام تست مراجعه کنند. بعد از انجام سه تست با نتیجه منفی، انجام این تست باید هر 3 تا 5 سال یکبار باشد. تست پاپ اسمیر بعد از سن 60 سالگی باید با نظر و تشخیص پزشک باشد.

انجام تست پاپ اسمیر برای زنان مبتلا به بیماری های نقص سیستم ایمنی بدن و یا افرادی که به دلیل پیوند عضو یا شیمی درمانی دچار کاهش عملکرد سیستم ایمنی شده اند، باید در فواصل زمانی کوتاه تر از یکسال باشد. همچنین افرادی که دچار زگیل تناسلی شده و یا زنان نازا همچنین افرادی که شرکای جنسی متعددی دارند باید هرچه سریع تر برای انجام تست اقدام کنند.

آمادگی برای تست پاپ اسمیر

برای اطمینان از نتیجه ی این آزمایش شرایطی وجود دارد که ملزم به رعایت آن هستید :

• این آزمایش نباید در دوره عادات ماهیانه انجام شود، زیرا نتیجه آزمایش را تحت تاثیر قرار می دهد. بهترین زمان برای انجام آزمایش، یک هفته قبل و بعد از پریود است.
• پاپ اسمیر نباید همزمان با ابتلا به عفونت های شدید و یا ترشحات زیاد انجام شود.
• 48 ساعت قبل از انجام تست رابطه جنسی، استفاده از اسپرم کش یا ژل و یا شستشوی واژن و یا استفاده از تامپون ممنوع است.
• استفاده از پمادهای داخل واژن یک هفته قبل از انجام تست ممنوع است.
• انجام این تست تا هفته 24 بارداری بلامانع است ولی بعد از آن ممکن است نمونه گیری با درد همراه باشد.
• برای انجام پاپ اسمیر باید حداقل 12 هفته از زایمان گذشته باشد.
• انجام تست مجدد باید با فاصله زمانی 8 هفته انجام شود.

نتیجه تست پاپ اسمیر

در هر صورت نتیجه تست پاپ اسمیر به دو شکل مختلف تفسیر می شود :

نتیجه نرمال

از این حالت با نام منفی نیز یاد می شود. در واقع می توان گفت در این شرایط سلول های غیر طبیعی وجود نداشته و شرایط عادی است.

نتیجه غیر نرمال

مثبت بودن نتیجه پاپ اسمیر لزوما به معنی سرطانی بودن سلول ها نیست، در واقع می توان گفت در این حالت سلول ها دچار رشد غیر طبیعی شده و منظور از آن سلول های پیش سرطانی است که موجب شده بدن در آستانه سرطان قرار گیرد. سلول های غیر طبیعی دارای درجات مختلفی هستند که عبارتند از :

• آتیپیا
• خفیف
• متوسط
• دیسپلازی شدید
• کارسینوم درجا

لازم به ذکر است این شرایط بسته به مرحله ای که در آن قرار دارد و زمان تشخیص بیماری قابل درمان است و نیاز به نگرانی ندارد. نتیجه آزمایش اغلب بیماران نمایانگر حالت خفیف است.

بعد از مشخص شدن نتیجه تست غیر نرمال، بسته به وضعیت سلول ها از آزمایش های دیگر برای بررسی های دقیق تر بافت واژن استفاده می شود. در این حالت معمولاً انجام کولپوسکوپی پیشنهاد میشود. این تست شامل مشاهده دقیق بافت داخل واژن با استفاده از نور و ذره بین است. روش دیگری که در این مرحله انجام می گیرد، بیوپسی (نمونه برداری از بافت) است.