آزمایش پاپ اسمیر

آزمایش پاپ یا تست پاپ اسمیر از جمله آزمایشاتی است که برای تشخیص تغییرات سلولی دهانه رحم کاربرد دارد. در واقع این آزمایش به تشخیص سرطان شایع دهانه رحم کمک ویژه ای می کند. از آنجایی که سرطان دهانه رحم هر ساله نزدیک به سیصد هزار زن را به کام مرگ میکشاند، و چهارمین سرطان شایع در بین زنان است، انجام تست پاپ اسمیر امری ضروری محسوب می شود.

تست پاپ اسمیر

برای انجام آزمایش پاپ اسمیر سلول های دهانه رحم برداشته شده و تغییرات آن از نظر سرطانی بودن مورد بررسی قرار می گیرد. این آزمایش نوعی غربالگری است که می تواند سلولهای پیش سرطانی و سرطانی را تشخیص دهد. ممکن است در حین انجام این آزمایش دچار ناراحتی شوید اما موقتی است و به زودی رفع می شود. انجام تست پاپ اسمیر در جهت تشخیص ویروس پاپیلومای انسانی یا اچ پی وی HPV کاربرد دارد اما سایر بیماری های STI را مشخص نمی کند. این ویروس دارای بیشتر از 100 سوش مختلف است، که برخی از انواع آن عامل زگیل تناسلی، و برخی دیگر عامل سرطان دهانه رحم است.

اغلب زنان حین نمونه گیری دچار درد بسیار اندکی یا انقباض شکمی می شوند و یا ممکن است مقدار کمی خونریزی داشته باشند. اگر خونریزی که بیشتر از 2 روز ادامه داشته باشد، نیاز به مشورت با پزشک دارد.

*توضیحات مرتبط با زگیل تناسلی و اچ پی وی را در کلینیک اچ پی وی بخوانید. *

نحوه انجام تست پاپ اسمیر

برای انجام این تست پزشک دیواره های واژن را توسط اسپکلوم باز کرده و نمونه ای از آن دریافت می کند. نمونه بر روی یک لام شیشه ای گذاشته شده و با فیکساتور روی لام، ثابت می شود. تا به آزمایشگاه فرستاده شده و پس از رنگ آمیزی خاص مورد بررسی قرار می گیرد. روش دوم برای دریافت نمونه استفاده از تین پرپ است. در این روش با استفاده از برسی خاص از دهانه نمونه ای برداشته شده و در محلول تیپ ترپ قرار میدهند تا به آزمایشگاه فرستاده شود.

چه کسانی باید تست پاپ اسمیر انجام دهند ؟

عامل سرطان دهانه رحم در اغلب موارد ابتلا به عفونت منتقله از راه جنسی به نام HPV است، البته این سرطان می تواند ناشی از سایر عفونت ها ایجاد شود. از همین روی انجام این تست به زنانی که از نظر جنسی فعال هستند در فواصل زمانی مشخص توصیه می شود. اولین مرحله انجام این تست در شرایط عادی معمولاً 3 سال بعد از شروع فعالیت جنسی است اما سن تعیین شده برای این تست حدود 20 سالگی تا 60 سالگی است، بنابراین زنان بالای 20 سال که از نظر جنسی فعال هستند باید هر سال برای انجام تست مراجعه کنند. بعد از انجام سه تست با نتیجه منفی، انجام این تست باید هر 3 تا 5 سال یکبار باشد. تست پاپ اسمیر بعد از سن 60 سالگی باید با نظر و تشخیص پزشک باشد.

انجام تست پاپ اسمیر برای زنان مبتلا به بیماری های نقص سیستم ایمنی بدن و یا افرادی که به دلیل پیوند عضو یا شیمی درمانی دچار کاهش عملکرد سیستم ایمنی شده اند، باید در فواصل زمانی کوتاه تر از یکسال باشد. همچنین افرادی که دچار زگیل تناسلی شده و یا زنان نازا همچنین افرادی که شرکای جنسی متعددی دارند باید هرچه سریع تر برای انجام تست اقدام کنند.

آمادگی برای تست پاپ اسمیر

برای اطمینان از نتیجه ی این آزمایش شرایطی وجود دارد که ملزم به رعایت آن هستید :

• این آزمایش نباید در دوره عادات ماهیانه انجام شود، زیرا نتیجه آزمایش را تحت تاثیر قرار می دهد. بهترین زمان برای انجام آزمایش، یک هفته قبل و بعد از پریود است.
• پاپ اسمیر نباید همزمان با ابتلا به عفونت های شدید و یا ترشحات زیاد انجام شود.
• 48 ساعت قبل از انجام تست رابطه جنسی، استفاده از اسپرم کش یا ژل و یا شستشوی واژن و یا استفاده از تامپون ممنوع است.
• استفاده از پمادهای داخل واژن یک هفته قبل از انجام تست ممنوع است.
• انجام این تست تا هفته 24 بارداری بلامانع است ولی بعد از آن ممکن است نمونه گیری با درد همراه باشد.
• برای انجام پاپ اسمیر باید حداقل 12 هفته از زایمان گذشته باشد.
• انجام تست مجدد باید با فاصله زمانی 8 هفته انجام شود.

نتیجه تست پاپ اسمیر

در هر صورت نتیجه تست پاپ اسمیر به دو شکل مختلف تفسیر می شود :

نتیجه نرمال

از این حالت با نام منفی نیز یاد می شود. در واقع می توان گفت در این شرایط سلول های غیر طبیعی وجود نداشته و شرایط عادی است.

نتیجه غیر نرمال

مثبت بودن نتیجه پاپ اسمیر لزوما به معنی سرطانی بودن سلول ها نیست، در واقع می توان گفت در این حالت سلول ها دچار رشد غیر طبیعی شده و منظور از آن سلول های پیش سرطانی است که موجب شده بدن در آستانه سرطان قرار گیرد. سلول های غیر طبیعی دارای درجات مختلفی هستند که عبارتند از :

• آتیپیا
• خفیف
• متوسط
• دیسپلازی شدید
• کارسینوم درجا

لازم به ذکر است این شرایط بسته به مرحله ای که در آن قرار دارد و زمان تشخیص بیماری قابل درمان است و نیاز به نگرانی ندارد. نتیجه آزمایش اغلب بیماران نمایانگر حالت خفیف است.

بعد از مشخص شدن نتیجه تست غیر نرمال، بسته به وضعیت سلول ها از آزمایش های دیگر برای بررسی های دقیق تر بافت واژن استفاده می شود. در این حالت معمولاً انجام کولپوسکوپی پیشنهاد میشود. این تست شامل مشاهده دقیق بافت داخل واژن با استفاده از نور و ذره بین است. روش دیگری که در این مرحله انجام می گیرد، بیوپسی (نمونه برداری از بافت) است.