کلامیدیا عفونتی است که از راه ارتباط جنسی منتقل می شود. بیماران مبتلا به این عفونت اغلب علائم چندانی را تجربه نمی کنند. در واقع، حدود 90 درصد زنان و 70 درصد مردان مبتلا به این STI علائمی ندارند. اما کلامیدیا بدون علامت نیز می تواند مشکلاتی برای سلامتی ایجاد کند. همچنین اگر کلامیدیا درمان نشود، می تواند عوارض جدی را ایجاد کند، بنابراین در صورت بروز هرگونه علائم، مشورت با پزشک امری الزامی است.
علت کلامیدیا چیست؟
رابطه جنسی بدون کاندوم و رابطه جنسی دهانی بدون محافظ، از راه های اصلی انتقال عفونت کلامیدیا است. انتقال این بیماری نیاز به برقراری رابطه کامل ندارد، بلکه تنها تماس با ناحیه تناسلی می تواند موجب انتقال باکتری شود. به علاوه یکی از راه انتقال این عفونت باکتریایی از زایمان است، یعنی نوزاد می تواند با عبور از مجرای زایمان مادر بیمار این عارضه را دریافت کند. به همین دلیل لازم است مادران قبل از زایمان آزمایش های مربوط به بیماری باکتریایی کلامیدیا را انجام دهند. همچنین عفونت کلامیدیا در چشم می تواند از طریق تماس دهانی یا تناسلی با چشم رخ دهد، البته این عفونت شایع نیست.
شیوع کلامیدیا
این بیماری میزان شیوع نسبتاً بالایی دارد زیرا که بر طبق آمار منتشر شده از مرکز کنترل و پیشگیری بیماری (CDC) تنها در سال 2017، بیش از 1.7 میلیون مورد کلامیدیا گزارش شده است. با این حال، بسیاری از این موارد همچنان پنهان بوده و تعداد واقعی عفونت های کلامیدیا هر سال ممکن است نزدیک به 3 میلیون نفر باشد. مردان و زنان هر دو می توانند این عفونت را دریافت کنند، اما بر طبق آمار زنان به خصوص زنان جوان تر بیشتر از سایرین در معرض این عفونت هستند.
از همین روی CDC توصیه می کند که همه زنان فعال جنسی حداقل یکبار در سال برای انجام آزمایش های مربوط به بیماری های STI مراجعه نمایند.
از لحاظ آماری، برقراری رابطه جنسی با بیش از یک نفر احتمال دریافت STI را افزایش می دهد. از سایر عوامل خطر می توانیم به ابتلا به STI در گذشته یا در حال حاضر اشاره کنیم ، زیرا این عامل می تواند مقاومت بدن را کاهش دهد. همچنین قرار گرفتن در معرض تجاوز نیز ریسک ابتلا به این نوع بیماری را افزایش میدهد.
علائم کلامیدیا در مردان
اغلب مردان پس از ابتلا به این بیماری هیچ نشانه ای را تجربه نمی کنند. اما دسته ای دیگری علائمی دارند که معمولاً ظهور آنها بین 1 تا 3 هفته زمان نیاز دارد. برخی از شایع ترین نشانه های کلامیدیا در مردان عبارتند از:
- احساس سوزش در هنگام ادرار کردن
- ترشحات زرد یا سبز از آلت تناسلی
- درد شکم و کمر
- درد بیضه ها
همچنین ممکن است این بیماری عفونی در حنجره ایجاد شود. در این مورد، علائم اصلی شامل ترشحات، درد و خونریزی از این ناحیه است. برقراری رابطه جنسی دهانی با کسی که این عفونت را دارد، خطر ابتلا به کلامیدیا در گلو را افزایش می دهد. که در این صورت علائمی مانند گلودرد، سرفه یا تب ظاهر می شود.
علائم کلامیدیا در زنان
کلامیدیا به عنوان “عفونت خاموش” شناخته می شود زیرا در اغلب موارد افراد مبتلا به کلامیدیا ممکن است علائمی را تجربه نکنند. اگر زنی مبتلا به این بیماری شود، ممکن است چندین هفته به طول بیانجامد تا علائم بیماری ظاهر شوند. برخی از شایع ترین نشانه های این بیماری در زنان عبارتند از:
- درد به هنگام مقاربت جنسی
- ترشح از واژن
- احساس سوزش در هنگام ادرار کردن
- درد شکم و کمر
- التهاب دهانه رحم (سرویکیت)
- خونریزی بین دوره ها
در برخی از زنان، عفونت می تواند به لوله های فالوپ گسترش یابد، که ممکن است باعث ایجاد بیماری به نام التهاب لگن (PID) شود. PID یک اورژانس پزشکی محسوب می شود. علائم PID عبارتند از:
- تب
- درد شدید لگن
- حالت تهوع
- خونریزی غیرطبیعی واژینال بین دوره ها
کلامیدیا در برخی موارد رکتوم (راست روده) را آلوده میکند. که در این صورت علائمی مانند درد رکتوم، ترشحات و یا خونریزی ظاهر می شوند. همچنین این عفونت می تواند از طریق رابطه جنسی دهانی به گلو نیز منتقل شود و علائمی مانند سرفه، تب و گلو درد را ایجاد نماید.
درمان کلامیدیا
خوشبختانه کلامیدیا قابل درمان است و راه حل آن مصرف آنتی بیوتیک های خوراکی است. آزیترومایسین و داکسی سایکلین از انواع آنتی بیوتیک هایی است که معمولاً برای درمان این عارضه تجویز می شوند. البته آنتی بیوتیک های دیگری نیز برای درمان این عارضه وجود دارد اما باید در دوز مصرفی این دارو دقت کرده و مطابق نظر پزشک مصرف نمایید. معمولاً مدت زمان رفع این عفونت دو هفته می باشد.
لازم است تا پایان دوره مصرف داروها و نیز بهبودی کامل از برقراری رابطه جنسی پرهیز نمایید زیرا که هنوز هم احتمال انتقال آلودگی وجود دارد. کلامیدیا قابل درمان است، اما لازم است از رابطه بدون محافظ پرهیز کنید زیرا احتمال عود مجدد این آلودگی وجود دارد. همچنین لازم است به یاد داشته باشید عدم درمان این بیماری می تواند عوارض جدی از جمله مشکلات باروری و التهاب مزمن را به همراه داشته باشد.
درمان های خانگی برای کلامیدیا
کلامیدیا از طریق عفونت باکتریایی ایجاد می شود. و تنها راه درمان آن از بین بردن عفونت با مصرف آنتی بیوتیک است. البته
برخی از درمان های مکمل می تواند به کاهش علائم این بیماری کمک کند. یکی از درمان های خانگی که ممکن است به بهبودی علائم کلامیدیا کمک کند، مصرف گیاه دارویی گلدن سیل است که علائم این بیماری مانند التهاب و عفونت را کاهش می دهد. این گیاه سیستم ایمنی بدن را تقویت میکند تا از بروز عفونت جلوگیری کند. در نتیجه مصرف این گیاه به کاهش علائم کلامیدیا کمک میکند.
تشخیص کلامیدیا
اولین مرحله برای تشخیص کلامیدیا بررسی علائم فیزیکی بیمار است. معاینه فیزیکی به پزشک اجازه می دهد تا هر گونه ترشح، زخم، و یا علائم غیر معمول را بررسی نماید. موثرترین آزمایش تشخیصی برای کلامیدیا در زنان دریافت نمونه از واژن به وسیله سواب و آزمایش ادرار در مردان است. اگر احتمال بروز عفونت در حنجره یا گلو وجود داشته باشد، ممکن است. از گلو نیز نمونه گرفته شود.
عوارض کلامیدیا درمان نشده در زنان
کلامیدیا در زنان در صورت عدم درمان می تواند منجر به بیماری هایی دیگری نظیر PID شود، این بیماری عفونی می تواند به رحم و تخمدان آسیب برساند. PID یک بیماری دردناکی است که وضعیت اورژانسی محسوب می شود. این بیماری همچنین می تواند آسیب به لوله های فالوپ را در پی داشته و منجر به ناباروری یا بارداری خارج رحم گردد. از سایر عوارض این بیماری برای زنان سرویسیت یا التهاب گردن رحم است.
همچنین زنان باردار مبتلا به این عفونت می توانند عفونت را در طی زایمان به نوزادان خود منتقل کنند، که این مورد می تواند موجب عفونت چشم و پنومونی در نوزادان شود.
عوارض کلامیدیا درمان نشده در مردان
مردان نیز در صورت بی توجهی به درمان این عارضه می توانند مشکلات جدی را تجربه کنند. التهاب اپیدیدیم (لوله ای باریک در بیضه ها) یا همان اپیدیدیمیت یکی از عوارض این بیماری است. در صورتی که عفونت موجب درگیری غده پروستات شود، علائمی از جمله تب، ناراحتی و درد در کمر ایجاد می شود. به علاوه اورتریت ( التهاب مجرای ادرار) از دیگر عوارض این بیماری در مردان است.
آرتریت واکنشی (نوع مزمن از آرتریت التهابی) از عوارض جانبی مشترک در مردان و زنان است که موجب آرتروز، ورم ملتحمه و التهاب سیستم‌های تناسلی، ادراری و گوارشی می شود.
کلامیدیا در گلو
برخی بیماری های جنسی می توانند در طول رابطه جنسی دهانی به گلو منتقل شوند. تماس با دهان، لب ها یا زبان برای انتقال این عارضه کافی است. اگر کلامیدیا را از رابطه جنسی دهانی دریافت کنید، ممکن است مثل عفونت کلامیدیا در واژن و مقعد هیچ علامتی نداشته باشید. اما اگر علائم کلامیدیا در گلو ایجاد شود، می توانند شامل موارد زیر باشند:
کلامیدیا در چشم
عفونت کلامیدیا در ناحیه تناسلی رایج است، اما می تواند در بخشهای دیگر بدن مانند مقعد، گلو و حتی چشم ها نیز ایجاد شود. این بیماری در چشم از طریق تماس مستقیم یا غیر مستقیم با باکتری ایجاد می شود. به عنوان مثال، اگر شما چشم خود را با دست آلوده لمس کنید، عفونت به چشم منتقل می شود. اگر چشم دچار عفونت کلامیدیا شود، علائم زیر رخ میدهد:
- قرمزی
- ورم
- خارش
- تحریک
- مخاط یا ترشحات
- حساسیت به نور
کلامیدیا در چشم قابل درمان است اما در صورت عدم درمان، می تواند منجر به کوری شود.
کلامیدیا و سوزاک ( گونوره )
کلامیدیا و سوزاک ( گنوره ) دو نوع شایع از بیماریهای جنسی مقاربتی STI هستند که عاملی باکتریایی دارند و در طول رابطه جنسی واژنی، دهانی یا مقعدی منتقل می شوند.
هر دوی این بیماری ها معمولاً علائمی را ایجاد نمی کنند اما در صورتی که علائم بیماری ایجاد شوند. علائم کلامیدیا طی چند هفته بعد از ابتلا ایجاد می شوند در صورتی که علائم گنوره مدت زمان طولانی تری برای بروز نیاز دارد .
هر دوی این عفونت ها علائم مشابهی دارند. که عبارتند از :
- درد یا سوزش در هنگام ادرار کردن
- ترشحات غیر طبیعی از آلت تناسلی مرد، مهبل (واژن) یا مقعد
- تورم در بیضه ها یا اسکروتوم (کیسه بیضه)
- درد رکتوم
- خونریزی از رکتوم
هر دو این عفونت ها می توانند منجر به بیماری التهابی لگنی و مشکلات تولید مثل در صورت عدم درمان شوند.
گونوره در صورت عدم درمان منجر به خارش و درد در رکتوم هنگام دفع می شود.
زنان مبتلا به گنوره در صورت عدم درمان دوره طولانی تر، شدید و درد در طول رابطه جنسی را تجربه میکنند.
هر دوی این بیماری ها می توانند به طور موثر با آنتی بیوتیک درمان شوند.
آنها هر دو قابل درمان هستند و ایجاد مشکلات بعدی در دراز مدت ناشی از آنها، نادر است.
جلوگیری از کلامیدیا
مطمئن ترین راه برای جلوگیری از این عفونت ، استفاده از کاندوم در طی مقاربت جنسی است.
همچنین برای برقراری رابطه جنسی سالم رعایت نکات نیز توصیه می شود:
- پرهیز از رابطه جنسی با افراد متعدد
- انجام تست این بیماری ها در فاصله زمانی منظم
- اجتناب از رابطه جنسی دهانی بدون محافظ
- برقراری رابطه جنسی ایمن.
جهت اطلاع از دیگر بیماریهای مقاربتی به بخش مقالات کلینیک اچ پی وی مراجعه کنید.
