ویروس اچ پی وی

زگیل تناسلی زائده های گوشتی یا خاکستری رنگی هستند که در ناحیه تناسلی و مقعد در مردان و زنان رشد می کنند. این زائده ها گاهی اوقات به عنوان زگیل کوندیلوما آکومیناتا یا زگیل های مقاربتی شناخته می شود.

زگیل تناسلی شایع ترین بیماری مقاربتی (STD) است که توسط نوعی ویروس ایجاد می شود که به آن ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یا اچ پی وی می گویند.

این بیماری مقاربتی هم مردان و هم زنان را درگیر می کند و در هر سنی ممکن است ایجاد شود.

طبق آمار اکثر افراد مبتلا به زگیل تناسلی بین 17 تا 33 سال سن دارند. این زائده های گوشتی بسیار مسری هستند و می توانند با تماس ناحیه تناسلی هم منتقل شوند. همچنین خطر ابتلا به عفونت از یک تماس جنسی با فردی که زگیل تناسلی دارد، بالاست.

اگر این بیماری در کودکان هم یافت شود متاسفانه باید آن را سابقه یک تجاوز جنسی در نظر گرفت. لازم است بدانید تا 20 درصد از افراد مبتلا به زگیل تناسلی به سایر بیماری های مقاربتی مبتلا خواهند شد.

دلایل ابتلا به زگیل تناسلی و اچ پی وی چیست؟

زگیل تناسلی توسط ویروس پاپیلومای انسانی یا اچ پی وی (HPV) ایجاد می شود. بیش از 100 نوع HPV تا کنون شناسایی شده است که حدود 40 نوع از این ویروس ها می توانند ناحیه تناسلی را درگیر کنند.

• بیشتر زگیل‌های تناسلی توسط دو نوع ویروس خاص (HPV-6 و -11) ایجاد می‌شوند و این انواع اچ پی وی “کم خطر” در نظر گرفته می‌شوند، به این معنی که کمتر احتمال دارد ناحیه درگیر شده را سرطانی کنند. سایر انواع ویروس اچ پی وی علل شناخته شده تغییرات پیش بدخیم و سرطان دهانه رحم در زنان هستند. HPV-16، یکی از انواع “پرخطر” شناخته شده، مسئول حدود 50 درصد از سرطان های دهانه رحم است. انواع HPV 18، 31، 33، 35، 39، 45، 51، 52، 56، 58، 59، و 68 دیگر انواع شناخته شده ویروس “پرخطر” هستند. انواع پرخطر HPV به عنوان انواع HPV انکوژنیک نیز شناخته می شوند. اعتقاد بر این است که HPV عامل 100٪ موارد سرطان دهانه رحم است.
• زگیل های معمولی مشابه زگیل تناسلی نیستند و توسط انواع مختلف HPV ایجاد میشوند که قسمت های دیگری از پوست را آلوده می کنند.
• ذرات ویروسی قادر به نفوذ به پوست و سطوح مخاطی از طریق خراش های میکروسکوپی در ناحیه تناسلی هستند که در حین فعالیت جنسی رخ می دهد. هنگامی که سلول ها توسط HPV مورد هجوم قرار می گیرند، ممکن است یک دوره نهفته و تدریجی از ماه ها تا سال ها رخ دهد که در طی آن هیچ شواهدی از عفونت وجود نداشته باشد و فرد نداند که درگیر ویروس شده.
• به طور کلی، حدود دو سوم افرادی که با شریکی که دارای زگیل تناسلی است، در عرض سه ماه تماس جنسی دارند.
• زگیل تناسلی به دلیل افزایش تماس جنسی بدون استفاده از محافظ مانع، چندین شریک جنسی و داشتن رابطه جنسی در سنین پایین به طور غیرمستقیم با استفاده از قرص های ضد بارداری مرتبط است.

علائم و نشانه ها

اگرچه زگیل تناسلی بدون درد است، اما ممکن است به دلیل محل، اندازه یا خارش آنها آزار دهنده باشد.

• اندازه زائده ها ممکن است از کمتر از یک میلی متر تا چندین سانتی متر (زمانی که بسیاری از زگیل ها به هم میپیوندند) متغیر باشد.
• مردان و زنان مبتلا به زگیل تناسلی اغلب از برجستگی های بدون درد، خارش و ترشحات شکایت می کنند.
• به ندرت، خونریزی یا انسداد ادرار ممکن است مشکل اولیه زمانی باشد که زگیل دهانه مجرای ادرار را درگیر کند.
• زائده ها ممکن است در قسمت های دیگر نواحی تناسلی هم به طور پراکنده رشد کنند.
• ممکن است سابقه بیماری های مقاربتی قبلی یا همزمان سایر (STD) ها وجود داشته باشند.

اغلب مردان این تصور را دارند؛ که در صورت ابتلا به مشکلات جنسی مردان از طریق بیماری های آمیزشی و STD عوارض متعددی برای فرد ایجاد شده و بیمار را آگاه می کند. ولی خوب است بدانید؛ اغلب بیماری های آمیزشی در مردان هیچ نشانه و علامتی را ایجاد نمی کنند و به همین علت یا دیر تشخیص داده می شوند و یا با بیماری های دیگر به اشتباه تشخیص داده می شود.
درک خطرات و آگاهی از علائم و نشانه های STD های معمول در مردان برای هر مردی که از نظر جنسی فعال است، اهمیت زیادی دارد. برخی از بیماری های رایج جنسی عبارتند از:

ویروس اچ پی وی (HPV) – پاپیلومای انسانی

ویروس اچ پی وی مجموعه از ویروس هایی است که شامل بیش از 150 گونه متفاوت است، در حالی که بیشتر این سویه ها کاملا بی ضرر هستند، 40 مورد به طور بالقوه مضرند. HPV یکی از شایع ترین بیماری های منتقله از راه جنسی و همچنین مشکلات جنسی مردان است که اکثر مردان و زنان در طول زندگی خود یک سویه از ویروس را دریافت می کنند. طبق گزارش CDC، در ایالات متحده هر ساله حدود 14 میلیون مورد جدید HPV گزارش می شود.
سویه های کم خطر این ویروس در بعضی از افراد باعث ایجاد زگیل های تناسلی میشود، در حالی که انواع خطرناک آن در مردان می تواند به سرطان های مقعد، گلو و آلت تناسلی منجر شوند. ویروس HPV می تواند از طریق تماس پوست با پوست انتقال یابد و بیشتر از طریق رابطه جنسی مقعدی، دهانی و یا واژنی منتقل می شود. به طور معمول مردان مبتلا به ویروس اچ پی وی علائمی ندارند. اما دسته ای علائمی به این شرح را تجربه می کنند :

1. زگیل تناسلی (زائده های صاف و گوشتی یا خوشه ای که به شکل گل کلم به نظر می رسد.)
2. زگیل در دهان یا گلو (از طریق رابطه جنسی دهانی با یک شریک آلوده)

جلوگیری از ویروس اچ پی وی HPV

بر خلاف دیگر STD ها، که فقط می توان از طریق استفاده از کاندوم از آنها جلوگیری نمود، HPV دارای واکسنی است تا از بروز آن جلوگیری شود. دو واکسن گارداسیل Gardasil و سرواریکس Cercarix توسط FDA برای پیشگیری از HPV تایید شده است. هر دو این واکسن ها در پیشگیری از انواع خطرناک این ویروس یعنی HPV 16 و 18 موثرند. این دو نوع ویروس عامل ایجاد سرطان دهانه رحم (70 درصد) می باشند. همچنین این واکسن دارای انواع 6 و 11 است که عامل ایجاد بیش از 90 درصد زگیل های تناسلی است.
گرچه تزریق این واکسن فقط برای زنان 11 تا 26 ساله توصیه می شود. اما در حال حاضر پسران و مردان 11 تا 21 ساله نیز می توانند برای جلوگیری از زگیل های تناسلی این واکسن را دریافت کنند.

ادامه مطلب انواع اختلالات جنسی مردان

در این مقاله به بررسی انواع ویروس اچ پی وی می پردازیم. ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یک بیماری عفونی جنسی است (STI)، که به عنوان بیماری STD شناخته می شود. HPV شایع ترین نوع STI در ایالات متحده است. تقریبا 80 میلیون آمریکایی مبتلا کرده است. این ویروس بیش از 100 نوع مختلف دارد، و برخی از آنها که خطر بیشتری دارند، در دسته ویروس های خطرناک قرار می گیرند. انواع کم خطر این ویروس قابل درمان است. در حالی که انواع پرخطر می تواند عامل انواع سرطان ها از جمله سرطان دهانه رحم شود.

انواع ویروس اچ پی وی HPV

افرادی که ابتلا به ویروس اچ پی وی در آنها تشخیص داده می شود باید برای تعیین نوع ویروس اقدام کنند. زیرا برخی از انواع آن

بدون مداخله پزشکی از بین می روند، ولی انواع دیگر ممکن است منجر به سرطان شود. البته این افراد باید به طور مداوم آزمایش های لازم را انجام دهند تا در صورتی که سلول های پیش سرطانی ایجاد شد، پزشک از گسترش آنها جلوگیری نماید.

انواع ویروس اچ پی وی بصورت شایع عبارتند از :

HPV 6 و HPV 11

HPV 6 و HPV 11 انواع کم خطر هستند و در 90 درصد موارد به زگیل های تناسلی منجر می شوند. HPV 11 همچنین می تواند موجب تغییرات در سلول رحم شود. زگیل تناسلی به شکل زائده های گل کلمی ظاهر می شوند و معمولاً چند هفته یا چند ماه پس از رابطه با شریک جنسی آلوده، نمایان می شوند.

واکسن HPV می تواند به جلوگیری از ابتلا به این بیماری کمک کند زیرا این واکسن در برابر HPV 11 محافظت لازم را ایجاد می کند. آمار ها منتشر شده نشان دهنده موفقیت 89 تا 99 درصدی واکسن HPV Gardasil 9، در برابر HPV 6 و 11 است. البته این آمارها برای تزریق گارداسیل بین بین 9 تا 26 سالگی است. جهت اثربخشی بیشتر، این واکسن باید قبل از سن شروع فعالیت های جنسی تزریق شود.

اگر وجود HPV 6 یا HPV 11 تشخیص داده شود. پزشک داروهایی مانند پودوفیلوکس، آلدرا و ...را تجویز می کند. این داروها موضعی موجب از بین بردن زگیل های تناسلی می شوند. همچنین از بین رفتن زگیل ها به تقویت سیستم ایمنی بدن برای مقابله با ویروس STI کمک می کند. شما می توانید این داروها را به طور مستقیم به زگیل های تناسلی خود اعمال کنید.

HPV 16 و HPV 18

HPV 16 شایع ترین ویروس پرخطر HPV است و معمولا نشانه های قابل توجهی را به وجود نمی آورد. این ویروس عامل بیشتر از 50 درصد سرطان دهانه رحم در سراسر جهان است. HPV 18 یکی دیگر از انواع پرخطر HPV است. و معمولا نشانه هایی را ایجاد نمی کند، اما می تواند منجر به سرطان دهانه رحم شود. HPV 16 و HPV 18 عامل 70% سرطان های دهانه رحم هستند. واکسن HPV Gardasil 9 می تواند در مقابل تعدادی از انواع ویروس اچ پی وی HPV، از جمله HPV 16 و HPV 18 محافظت ایجاد نماید.

تشخیص

آزمایش HPV برای زنان شامل تست پاپ اسمیر است که یک آزمایش غربالگری برای سرطان دهانه رحم به شمار می رود. تست پاپ اسمیر تنها برای زنان قابل اجراء بوده و می تواند تغییرات سلول های دهانه رحم وجود HPV را تعیین کند.

آزمایش HPV به تمامی زنان بالای 30 سال توصیه می شود. اگر نتیجه آزمایش پاپ اسمیر یک سلول غیر طبیعی را نشان دهد، آزمایش تشخیص HPV برای ارزیابی خطر ابتلا به بیماری های جدی تر، از جمله سرطان دهانه رحم انجام می شود.

اگر آزمایش نشان وجود HPV در بدن باشد، این نتیجه به معنی ابتلا به سرطان دهانه رحم در آینده نیست، بلکه به معنی افزایش احتمال ابتلا به سرطان دهانه رحم در آینده است، به خصوص اگر ویروس از نوع پرخطر باشد.

میزان شیوع بیماری

همانطور که ذکر شد، در حال حاضر حدود 80 میلیون آمریکایی مبتلا به HPV هستند و هر ساله 14 میلیون مورد جدید مبتلا به انواع ویروس اچ پی وی می شوند، این بدان معنی است که تقریبا هر کسی که از نظر جنسی فعال است حداقل یک نوع HPV را در طول زندگی خود دریافت می کند. برآوردها نشان داد که HPV بدون درمان در 80 تا 90 درصد از مواقع از بین می رود و خطری را ایجاد نمی کند. عفونت HPV در زنان بالای 30 سال کمتر رایج است، اما احتمال دارد که به سرطان سرویکس منجر شود.

نکاتی برای پیشگیری

مهمترین راه جلوگیری از HPV ابتلا به انواع ویروس اچ پی وی، دریافت واکسیناسیون آن است. که برای سنین مختلف در مراحل متفاوتی انجام می شود. انواع واکسن های HPV در برابر انواع مختلف ویروس محافظت ایجاد می کنند:

• واکسن دوقلوی اچ پی وی (Cervarix) فقط در برابر HPV 16 و 18 محافظت خواهد کرد.
• واکسن چهارگانه اچ پی وی (Gardasil) از انواع HPV 6، 11، 16 و 18 محافظت می کند.
• واکسن HPV 9-valent، نوترکیب (Gardasil 9) می تواند انواع HPV 6، 11، 16، 18، 31، 33، 45، 52 و 58 را از بین ببرد.

از آنجا که Gardasil 9 در برابر طیف بسیار گسترده ای از سویه HPV محافظت ایجاد می کند، از سایر واکسن ها تاثیر بیشتری خواهد داشت. عوارض جانبی معمول واکسن Gardasil 9 سوزش در محل تزریق، از جمله درد، تورم یا قرمزی است. همچنین بعضی افراد ممکن است پس از تزریق دچار سردرد شوند.

از دیگر نکات پیشگیری از این ویروس می توانیم به موارد زیر اشاره کنیم :

• اگرزگیل های تناسلی وجود دارند، از تماس جنسی اجتناب کنید.
• استفاده از کاندوم لاتکس می تواند در پیشگیری از بیماری موثر باشد. اما در نظر داشته باشید که HPV از طریق تماس پوست با پوست منتقل می شود نه از طریق مایعات بدن. در نتیجه حتی با وجود کاندوم ممکن است HPV منتقل شود.
• زنان باید بین سنین 21 تا 65 سالگی به طور مرتب تست پاپ اسمیر را انجام دهند.

خلاصه

• HPV بسیار رایج است. اکثر افراد مبتلا به HPV نمی دانند که آلوده شده اند و هیچ نشانه ای ندارند.
• اگر HPVمبتلا به هریک از گزینه های انواع ویروس اچ پی وی هستید، به این معنی نیست که شما مبتلا به سرطان دهانه رحم می شوید.
• اطلاع از دریافت نوع پرخطر HPV به جلوگیری از بروز سرطان دهانه رحم کمک می کند.

SOURCE: https://hpvdarman.com/

ویروس اچ پی وی یا پاپیلومای انسانی (HPV) ویروسی است که از طریق تماس پوست با پوست و روابط جنسی منتقل می شود. بیش از 100 نوع HPV وجود دارد که از طریق تماس جنسی قابل انتقال است و می تواند بر اندام تناسلی، دهان و گلو تاثیر بگذارد. به همین ترتیب اچ پی وی شایع ترین بیماری روابط جنسی است. اغلب افرادی که روابط جنسی زیادی دارند نوعی از آن را دریافت می کنند. در برخی از موارد عفونت HPV تناسلی ممکن است باعث ایجاد مشکلات سلامتی شود. با این حال، برخی از انواع اچ پی وی می توانند منجر به ایجاد زگیل تناسلی و حتی سرطان دهانه رحم، مقعد و گلو شود.

ویروسی که عامل عفونت HPV است، از طریق تماس پوست با پوست انتقال می یابد. اکثر افراد از طریق تماس جنسی مستقیم، از جمله واژینال، مقعد و رابطه جنسی دهانی، این عفونت را دریافت می کنند. بسیاری از افراد مبتلا به ویروس اچ پی وی هستند و از آن اطلاعی ندارند، این به معنی است که شما می توانید این ویروس را حتی از فردی که هیچ علائمی ندارد، نیز دریافت کنید.

در موارد نادر، مادرانی که اچ پی وی دارند می توانند ویروس را در حین زایمان به نوزاد انتقال دهند. که در این صورت نوزاد به بیماری به نام پاپیلوماتوز تنفسی مبتلا می شودَ ، در این بیماری زگیل های مربوط به HPV درون گلو یا راه هوایی ایجاد می شوند.

علائم ویروس اچ پی وی

اغلب ویروس اچ پی وی علائم قابل مشاهده ای ندارد. برخی از انواع این ویروس حتی بعد از 2 سال از ورود آن به بدن هیچ علامت و نشانه خاصی را به همراه ندارند و این یعنی ممکن است فرد آن را بدون اطلاع به بدن شریک خود انتقال داده باشد. اما در هر صورت این ویروس، می تواند مشکلات جدی مانند زگیل های تناسلی و زگیل در گلو (شناخته شده به عنوان پاپیلوماتوز مجدد تنفسی) و … را به همراه داشته باشد. همچنین عفونت HPV عامل سرطان دهانه رحم و سایر سرطان های تناسلی، سر، گردن و گلو شناخته می شود.

البته انواع دیگری از HPV که موجب زگیل می شوند،از انواع سرطانی آن متفاوت است. بنابراین، داشتن زگیل های تناسلی ناشی از HPV به این معنی نیست که شما سرطان دارید. سرطان های ناشی از این ویروس اغلب تا زمان پیشرفت علائمی را ایجاد نمی کنند و تنها راهکار تشخیص غربالگری منظم است، غربالگری می تواند به تشخیص مشکلات بهداشتی مرتبط با HPV کمک کند و شانس بقا را افزایش دهد.

علائم HPV در مردان

بسیاری از مردان مبتلا به HPV هیچ علائمی ندارند، اگر چه برخی از آنها مبتلا به زگیل های تناسلی می شوند. پس اگر ضایعات غیر معمولی بر روی آلت تناسلی مردانه، اسکروتوم (کیسه بیضه ) یا مقعد مشاهده کردید، به پزشک مراجعه نمایید.

برخی از سویه های HPV می توانند سرطان های آلت تناسلی، مقعد و گلو را در مردان ایجاد کنند. برخی از مردان بیشتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به سرطان های مرتبط با HPV هستند، مثل مردانی که با مردان دیگر رابطه جنسی برقرار می کنند و یا مردانی که سیستم ایمنی ضعیف تری دارند.

علائم HPV در زنان

در طی تحقیقات مشخص شده، زنان در طول عمر خود حداقل یک نوع HPV را دریافت می کنند. اغلب زنان مبتلا به HPV علائمی ندارند ولی دسته ای از آنها دچار زگیل های تناسلی می شوند که ممکن است در داخل واژن، در اطراف حنجره یا گردنه رحم یا فرج (آلت تناسلی زنانه) ظاهر شوند. در صورت مشاهده رشد هر بافت غیرطبیعی بر روی آلت تناسلی بهتر است با پزشک خود مشورت نمایید.

برخی از انواع ویروس HPV می تواند سرطان دهانه رحم یا سرطان های واژن، مقعد یا گلو ایجاد کند. غربالگری منظم می تواند به تشخیص تغییرات مرتبط با سرطان دهانه رحم در زنان کمک کند. علاوه بر این، آزمایشات DNA بر روی سلول های رحم می توانند سویه های HPV مرتبط با سرطان های دستگاه تناسلی را شناسایی کنند.

شناسایی HPV

تست شناسایی این ویروس در مردان و زنان متفاوت است. که در ادامه به شرح آن می پردازیم :

تست شناسایی HPV در زنان

تست های پاپ اسمیر برای شناسایی سلول های غیر طبیعی در زنان بکار می رود. این آزمایش می تواند سرطان سرویکس یا سایر مشکلات مربوط به این ویروس را مشخص نماید. زنان باید در سنین بین 21 تا 29 سال حداقل یکبار در سال، و زنان بین سنین 30 تا 65 سال، هر پنج سال یکبار آزمایش DNA و پاپ اسمیر را برای شناسایی HPV انجام دهند. در صورتی که نتایج پاپ اسمیر غیر طبیعی باشد، پزشک آزمایش HPV را درخواست می کند. همچنین در صورتی که ویروس از نوع سرطان زا آن باشد، پزشک تغییرات سرویکس یا گردنه رحم را بررسی می کند. که برای این امر نیاز به انجام کولپوسکوپی خواهد بود. البته تغییرات گردنه رحم که منجر به سرطان می شود، اغلب سال ها به طول می انجامد.

تست شناسایی HPV در مردان

آزمایش DNA و HPV تنها برای تشخیص این ویروس در زنان در دسترس است و در حال حاضر هیچ آزمایش مورد تایید FDA برای تشخیص اچ پی وی در مردان وجود ندارد. به همین ترتیب غربالگری معمول برای سرطان مقعد، گلو و یا آلت تناسلی در مردان توصیه نمی شود. البته بعضی از پزشکان آزمایش پاپ اسمیر مقعد را برای مردان در معرض خطر سرطان مقعد انجام میدهند.

درمان اچ پی وی

این ویروس در اغلب موارد از بین نمی رود، بنابراین هیچ عارضه ای برای ویروس اچ پی وی وجود ندارد. ولی لازم است هر سال آزمایش های لازم انجام گیرد تا تغییرات سلولی ایجاد شده مورد بررسی قرار گیرند. اما برای درمان زگیل تناسلی می توان از داروهای مناسب، روش سوزاندن با جریان الکتریکی یا انجماد با نیتروژن مایع استفاده نمود. اما، همه این روش ها شما را از شر زگیل های فیزیکی خلاص می کنند و چون ویروس خود درمان نمی شود، امکان بازگشت زگیل ها وجود دارد.

انجام تست هایی نظیر پاپ اسمیر به شناخت روند تغییرات سلول های سرطانی کمک می کند. همچنین سرطان هایی که از HPV ایجاد می شوند با روش هایی مانند شیمی درمانی، پرتو درمانی یا جراحی و یا مجموعه از آنها درمان میشوند. در حال حاضر هیچ روش درمان طبیعی برای درمان HPV وجود ندارد. تنها غربالگری روتین برای HPV و سرطان گردن رحم می تواند بر شناسایی، نظارت و درمان مشکلات بهداشتی ناشی از عفونت HPV کمک نماید.

روش های انتقال HPV

این ویروس از طریق تماس پوست با پوست منتقل می شود. از عواملی که ممکن است شخصی را در معرض خطر ابتلا به اچ پی وی قرار دهد، عبارتند از:

• برقراری رابطه جنسی با بیش از یک نفر
• برقراری رابطه واژینال، دهان یا مقعد بدون کاندوم
• سیستم ایمنی ضعیف
• برقراری رابطه با شریک جنسی حامل HPV

همچنین برخی از عوامل وجود دارند که در صورت ابتلا به این ویروس، ریسک ایجاد سرطان را افزایش خواهند داد :

• سیستم ایمنی ضعیف
• ابتلا به بیماری های آمیزشی ( STI ها) مانند گونوره آ، کلامیدیا و هرپس سیمپلکس
• التهاب مزمن
• زایمان های متعدد (سرطان دهانه رحم)
• مصرف قرص های ضد بارداری به مدت طولانی (سرطان دهانه رحم)
• مصرف قلیان (سرطان دهان یا گلو)
• برقراری رابطه جنسی مقعدی (سرطان مقعدی)

پیشگیری از HPV

ساده ترین راه برای جلوگیری از ابتلا به اچ پی وی استفاده از “کاندوم و برقراری رابطه جنسی سالم” است. علاوه بر این، تزریق واکسن گارداسیل برای پیشگیری از زگیل های تناسلی و سرطان های ناشی از این ویروس کاربرد دارد. این واکسن می تواند فرد را در برابر نه سوش مختلف HPV که عامل سرطان یا زگیل های تناسلی است، محافظت نماید.

بهترین زمان برای تزریق واکسن HPV برای پسران و دختران سن 11 تا 12 سال است. تزریق دو دوز واکسن حداقل به 6 ماه فاصله نیاز دارد. زنان و مردان 15 تا 26 ساله همچنین می توانند درسه مرحله واکسینه شوند. علاوه بر این، افراد بین سنین 27 تا 45 ساله که قبلا برای HPV واکسینه نشده اند، واجد شرایط واکسیناسیون با Gardasil 9 می باشند. برای جلوگیری از مشکلات بهداشتی مرتبط با این ویروس باید به طور منظم بررسی های بهداشتی و تست پاپ اسمیر انجام گیرد.

ویروس HPV و حاملگی

ابتلا به این ویروس شانس بارداری را کاهش نمی دهد. اگر شما حامله و دارای HPV هستید، ممکن است بخواهید فرآیند درمان را تا بعد از زایمان به تأخیر اندازید که این امر بدون عوارض نیست. تغییرات هورمونی که در دوران بارداری اتفاق می افتد ممکن است باعث ایجاد زگیل تناسلی شود و در بعضی موارد این زگیل ممکن است خونریزی کند. همچنین اگر زگیل های تناسلی گسترش یابند، ممکن است نتوانید زایمان واژینال داشته باشید.

در موارد نادر، یک زن مبتلا به اچ پی وی می تواند آن را به کودک خود منتقل کند. هنگامی که این اتفاق می افتد، یک بیماری نادر اما جدی به نام پاپیلوماتوز تنفسی رخ میدهد. در این شرایط، زگیل ها در راه های تنفسی کودک رشد می کند. تغییراتی که در طول بارداری رخ میدهد، ممکن است باعث ایجاد عوارضی شود در نتیجه غربالگری معمول برای سرطان دهانه رحم و HPV لازم است.

آمار ویروس HPV

CDC (مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری) تخمین زده است که 79 میلیون آمریکایی دارای HPV هستند. اکثر این افراد در رده نوجوانی و یا اوایل دهه 20 زندگی خود به سر می برند. همچنین آمار ها نشان داده حدود 14 میلیون نفر هر سال در معرض خطر این ویروس قرار می گیرند. در این کشور، HPV باعث ایجاد بیش از 33،000 سرطان در سال در مردان و زنان می شود. برآورد شده است که 95 درصد از سرطان های مقعدی ناشی از عفونت HPV هستند. اکثر این موارد به علت HPV 16 رخ می دهند. همچنین دو نوع HPV 18 و HPV 16 حداقل 70 درصد موارد سرطان دهانه رحم را تشکیل می دهند.

در سال 2006 اولین واکسن HPV تولید شد و از آن زمان تا به حال، 64 درصد کاهش در گونه های HPV در دختران نوجوان در ایالات متحده، تحت پوشش واکسن دیده شده است.

منبع: https://hpvdarman.com