کیست مویی

روش های تشخیص انواع بیماری و به روز ترین مطالب پزشکی

پنجشنبه ۰۱ آذر ۰۳

عمل جراحی کیست مویی چگونه است؟ 0 تا 100

عمل جراحی کیست مویی

روشهای مختلفی برای عمل جراحی کیست مویی وجود دارد. که در دو دسته عمل جراحی سرپایی (نوع بسته) و عمل جراحی همراه با بستری (نوع باز) می گویند. نوع جراحی که پزشک برای درمان کیست مویی شما آن را انتخاب میکند، به موارد زیر بستگی دارد:

  • اندازه کیست مویی یا سینوس پیلونیدال
  • شدت و مقدار علائم شما
  • اگر قبلاً عفونت سینوس پیلونیدال خود را داشته اید

دکتر کیست مویی در مورد انواع مختلف جراحی و اینکه کدام برای بهترین است با شما صحبت می کند.

بهبودی شما پس از جراحی بسته به نوع جراحی که دارید کمی متفاوت است.

روشهای عمل جراحی کیست مویی چگونه است؟

اغلب برای برداشتن کیست مویی جراحی لازم است. این کار را می توان با استفاده از بخیه برای بستن زخم انجام داد. همچنین می‌ توانیم بدون استفاده از بخیه، زخم را باز بگذاریم تا خودش خوب شود.

اگر بخیه دارید، ممکن است به خودی خود جذب شده یا ممکن است نیاز به برداشتن آنها پس از جراحی باشد. جراح به شما می گوید که کدام نوع بخیه را دارید.

اگر بخیه‌ ها نیاز به برداشته شدن داشته باشند، با پرستار پزشک در جراحی عمومی خود تماسی فوری بگیرید. آنها بخیه های شما را 2 هفته پس از جراحی می کشند.

بازسازی فلپ لیمبرگ

در این نوع جراحی کل سینوس پیلونیدال و بافت آسیب دیده اطراف آن برداشته می شود. جراح قسمتی از پوست سالم را به این ناحیه برای ترمیم فوری تر، پیوند میزند.

بعد از این نوع جراحی باید حدود 2 شب در بیمارستان بمانید. زخم شما دارای بخیه هایی است که باید حدود 2 هفته پس از جراحی در بیمارستان برداشته شوند.

EPSiT (درمان با روش آندوسکوپی سینوس پیلونیدال)

جراح می تواند از یک لوله نازک و منعطف با یک دوربین در انتهای آن (آندوسکوپی) برای بررسی داخل سینوس پیلونیدال شما استفاده کند.

همچنین او از ابزارهای کوچک همراه با آندوسکوپ برای درمان و تمیز کردن ناحیه استفاده می کند. به علاوه پزشکان ممکن است از گرما برای جلوگیری از خونریزی و کمک به بهبود کیست مویی استفاده کنند.

زخم های ایجاد شده در طول این روش کوچک هستند و اکثرا به سرعت و با ناراحتی بسیار کمی بهبود می یابند. این اتفاق به شما امکان می دهد خیلی زودتر به فعالیت های معمول خود بازگشته و کار کنید.

خطرات و عوارض عمل جراحی کیست مویی

جراح شما قبل از اینکه از شما بخواهد یک فرم رضایت نامه را امضا کنید، در مورد خطرات و تمام عوارض جراحی کیست مویی با شما صحبت می کند.

عوارض عمل جراحی کیست مویی عبارتند از:

  • عفونت در ناحیه ای که جراحی کرده اید، که با آنتی بیوتیک قابل درمان است
  • خونریزی یا لخته شدن خون (به نام هماتوم). این عارضه معمولا مشکلات جدی ایجاد نمی کند، اما گاهی اوقات برای تخلیه خون نیاز به جراحی بیشتری دارید.

شما تحت بیهوشی عمومی عمل می کنید. این بدان معنی است که شما خواب هستید و هیچ دردی احساس نمی کنید. یک دکتر به نام متخصص بیهوشی قبل از جراحی با شما ملاقات می کند تا در مورد این موضوع بیشتر به شما بگوید و خطرات را توضیح دهد.

گاهی اوقات، سینوس پیلونیدال و علائم شما ممکن است پس از جراحی بازگردد. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است نیاز به جراحی بیشتری داشته باشید.
خواندن ادامه مطلب در کلینیک نشیمنگاه

راه قطعی برای درمان کیست مویی بدون جراحی

بله علم پزشکی در دنیای امروز آنقدر پیشرفت کرده است که برای هر مشکلی راه حلی وجود دارد. کیست پیلونیدال درمان قطعی دارد و با کمک روش های نوین درمانی مانند لیزر درمانی و جراحی می توان آن را برای همیشه درمان و از بین برد.

برای درمان کیست مویی با لیزر یا از طریق هر یک از روش های درمانی طبی، لازم است برشی در ناحیه کیست مویی ایجاد شود تا کیست یا آبسه به طور کامل تخلیه شود و سپس در صورت تشخیص پزشک که تمام ناحیه کیست یکی از عمیق ترین بافت هاست که در صورت امکان به طور کامل برداشته می شود

البته لازم به ذکر است که تجربه و مهارت های کاری پزشک متخصصی که برای درمان به او مراجعه کرده اید از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

لیزر کیست مویی یا سینوس پیلونیدال چگونه است؟

یکی از جدیدترین و پیشرفته ترین روش های درمانی، لیزر درمانی کیست مویی یا تامی پیلونیدال می باشد. لیزر درمانی روشی ایمن و بدون عارضه است که برای مدتی جایگزین جراحی کیست مویی شد و توانست با نتایج درمانی موفقیت آمیز خود به میزان بالایی از رضایت بیماران دست یابد.

در این روش درمانی با استفاده از انرژی اشعه لیزر، بافت آسیب دیده را برداشته و کیست را به طور کامل تخلیه می کنند و محل زخم در کمترین زمان ممکن با کمترین اثر بریدگی و تخریب ترمیم می شود و بیماری بهبود می یابد. برای همیشه می گذرد

صد در صد همه بیماران به دنبال راهی قطعی برای درمان کیست پیلونیدال هستند. همانطور که گفته شد لیزر یک روش تضمینی برای درمان این عارضه است. لیزر کیست مویی در تهران توسط یکی از بهترین متخصصین دکتر علیرضا زارعی در کلینیک تخصصی ایشان به همراه کادر پزشکی کاملا حرفه ای انجام می شود. در این کلینیک هدف کل مجموعه ما ارائه بهترین خدمات به مشتریان عزیز و درمان سریع آنها می باشد.کلینیک زارعی با بیش از ۱۰۰۰ عمل موفقیت آمیز و رضایت کامل بیماران در اختیار شماست.

روش درمانی دیگری که شکل پوست را مانند لیزر سینوس مو سالم نگه می‌دارد، تکنیک جراحی پلاستیک است که در برخی موارد توسط پزشکان قابل استفاده است.

مزیت جراحی لیزر سرپایی کیست مویی در تهران

لیزر درمانی یکی از جدیدترین روش هایی است که دانش پزشکی به بشر ارائه کرده است. روشی بی خطر و بدون عارضه که می تواند سینوس پیلونیدال را برای همیشه درمان کرده و در کمترین زمان ممکن و با کمترین عارضه ریشه کن کند.

در زیر مزایای لیزر کیست مویی را به شما خواهیم گفت تا بهتر با این روش درمانی آشنا شوید.

  • لیزر درمانی نیازی به بیهوشی عمومی ندارد و بیمار فقط تحت بی حسی موضعی است.
  • با این روش درمانی نیازی به ایجاد برش های عمیق نیست.
  • این روش با کمترین خونریزی و درد همراه است.
  • از آنجایی که در این روش زخم باز و عفونی وجود ندارد، نیازی به تعویض مکرر پانسمان نیست.
  • نیازی به بستری شدن بیمار ندارد و پس از آن بیمار بلافاصله مرخص می شود و نمی تواند زندگی روزمره خود را شروع کند.احتمال بازگشت کیست مویی در این روش بسیار کم است.

کیست پیلونیدال یا سینوس پیلونیدال (به انگلیسی: pilonidal cysts) یک کیسه کوچک پوستی حاوی مو در قسمت پایین کمر است. این بیماری در جنگ جهانی دوم به نام بیماری رانندگان جیپ() معروف بود. این کیست به صورت یک منفذ پوستی کوچک نمایان شده و گاهی چیزی بیش از یک فرورفتگی حاوی چند موی پیچیده نیست. بیماری پیلونیدال به شکل یک آبسه حاد یا سینوس تخلیه شونده در ناحیه ساکرو کوسیکس بروز می‌کند.

مراقبت های بعد از لیزر کیست مویی بدون جراحی

تا عمل سینوس پیلونیدال نتیجه بهتر و موفقیت آمیزی داشته باشد و عوارض ناشی از عمل را به حداقل برساند.

نکات و توصیه های زیر برای مراقبت های بعد از عمل کیست مویی باید رعایت شود:

  • در طول روز به اندازه کافی استراحت کنید.
  • پیاده روی روزانه داشته باشید و مقدار آن را هر روز افزایش دهید.
  • از نشستن طولانی مدت بخصوص روی سطوح سخت خودداری کنید.
  • از ورزش های سنگین و بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید.
  • حتما روزانه استحمام کنید و بعد از شستشو زخم را کاملا خشک و تمیز کنید.
  • از یک رژیم غذایی مغذی سرشار از منابع غنی از فیبر مانند میوه ها و سبزیجات تازه استفاده کنید.
  • روزانه ۸ تا ۹ لیوان آب بنوشید.
  • زخم خود را هر روز با آب گرم و شامپو بشویید و با یک حوله تمیز خشک کنید.
  • پانسمان را مرتباً عوض کنید.
منبع: روزنامه جهان صنعت

آیا ممکن است کیست مویی خود به خود از بین برود؟

خیر. درمان جراحی تنها راه موثر برای از بین رفتن کیست مویی است. جراحی سنتی شامل برداشتن وسیع کیست بوده که نیاز به بستری در بیمارستان دارد، زیرا یک زخم گسترده پس از عمل برای مدت طولانی بهبود می یابد. به دلیل عوارض مکرر ترمیم زخم، اکثر جراحان آن را باز می گذارند که زمان بهبود را تا چند ماه افزایش می دهد.

درمان کیست مویی با لیزر

در حال حاضر لیزر کیست یکی از موثرترین و کم تهاجمی ترین روش های درمان جراحی است. برداشتن کیست مویی با لیزر (بسته شدن با لیزر سینوس پیلونیدال – SiLaC) روشی است که می‌توان آن را با بی‌حسی موضعی یا با بی‌حسی در کانال نخاع یا عدم استفاده از بی‌حسی انجام داد. خود عمل حدود 20 تا 30 دقیقه طول می کشد و بیمار می تواند بلافاصله پس از درمان کلینیک را ترک کند.

عمل جراحی چگونه است؟

برش و درناژ کیست پیلونیدال یک روش ساده است که معمولاً در مطب پزشک و تحت بی حسی موضعی انجام می شود. اول، متخصص مراقبت های بهداشتی به شما تزریق می کند تا ناحیه را بی حس کند. سپس، یک برش کوچک در کیست ایجاد می کنند تا چرک تخلیه شود. این کار باعث کاهش درد و التهاب می شود.

برای درمان کیست مویی به چه دکتری مراجعه کنیم ؟

اگر شما هم یکی از افرادی هستید که سوال های زیر را دارید:

 

  • بهترین جراح و دکتر کیست مویی برای درمان با لیزر کیست؟

 

  • برای کیست مویی به چه متخصصی مراجعه کنیم ؟

 

و اگر کسی هستید که از عمل جراحی سنتی به روش باز یا بسته هراس دارد و به این دلیل اقدام به درمان نمی کند، توصیه می کنیم هرچه سریعتر برای درمان کیست مویی با لیزر اقدام کنید و برای همیشه از این توده چرکی خلاص بشید. برای درمان سینوس پیلونیدال با لیزر کلینیک اچ پی وی می تواند یکی از گزینه های انتخابی شما باشد که منحصرا به درمان بیماری های نشیمنگاهی می پردازد.

 

کادر درمان ما تا زمان نقاهت کامل همراه بیمار بوده و این کلینیک همواره توانسته با بیش از 10 سال سابقه و بالغ بر 1000 عمل موفق در خدمت شما عزیزان باشد.

 

لازم به ذکر است روزانه بسیاری از بیماران از شهرستان ها و شهرهای مجاور از جمله کرج، قزوین، زنجان و.. برای درمان به ما مراجعه می کنند و طی یک ساعت درمان شده و به محل زندگی خود باز می گردند.

 

علت برگشتن مو به داخل پوست چیست؟

2 دلیل اصلی برای رشد مو به داخل و تشکیل کیست مویی وجود دارد.

 

  1. 1. کوتاه کردن مو می تواند آن را به داخل فولیکول خود بازگرداند.

 

  1. 2. پوست مرده می تواند فولیکول را مسدود کند و باعث شود که مو در زیر پوست رشد کرده یا دوباره وارد فولیکول خود یا فولیکول اطراف آن شود. سپس مو به جای فشار دادن به سطح پوست به سمت داخل رشد می کند.

 

اگر موهای خیلی مجعد یا ضخیم دارید، احتمال ابتلا به کیست مویی در شما بیشتر است. کوتاه کردن موهای مجعد یا درشت می‌تواند منجر به نوعی موی زیر پوستی به نام پسودوفولیکولیت یا «برآمدگی‌های تیغی» پس از اصلاح، موچین یا اپیلاسیون مو در ناحیه شود.

 

آیا می توان از کیست مویی جلوگیری کرد؟

شما ممکن است بتوانید با رعایت موارد زیر از برگشتن موهای زائد به داخل بدن جلوگیری کنید:

 

  • شستن پوست با آب گرم و یک پاک کننده ملایم صورت

 

  • لایه برداری قبل از اصلاح

 

  • استفاده از یک ژیلت های تیز یا ماشین های اصلاح

 

  • اصلاح در جهت موها

 

  • استفاده از کرم های موبر برای پاکسازی ناحیه

 

روشهای درمان کیست مویی

متاسفانه هیچ درمان خانگی موثری برای از بین بردن بیماری سینوس پیلونیدال وجود ندارد به جز داروهای مسکن و ضد التهاب. البته در صورت تب، آنتی بیوتیک لازم است. در صورت بروز آبسه باید مداخله با جراحی انجام شود. جراحی شامل بریدن دیواره کیست، تخلیه چرک، شستشو و تخلیه نور آن است. پس از کاهش التهاب، درد کاهش یافته و زخم بهبود می یابد. با این حال، این به معنای خلاص شدن از شر مشکل نیست، زیرا کل ساختار آناتومیکی هنوز زیر پوست است.

 

روشهای درمان کیست مویی

https://bahalmag.ir/%d8%af%d8%b1%d9%85%d8%a7%d9%86-%d8%b9%d9%84%d8%a7%d8%a6%d9%85-%da%a9%db%8c%d8%b3%d8%aa-%d9%85%d9%88%db%8c%db%8c-%d9%88-%d8%b1%d9%88%d8%b4%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%ac%d8%b1%d8%a7%d8%ad%db%8c/

تشخیص شقاق مقعدی چگونه انجام می شود؟

شقاق مقعد پارگی های کوچکی در پوشش مقعد هستند. این پارگی ها می تواند ناشی از حرکات سخت و خشک روده، اسهال و التهاب باشند. علائم شقاق شامل خارش، درد و خونریزی است. به طور ساده تر می توان گفت هر زخم کوچکی که در این ناحیه مشاهده شود، شقاق نام دارد.

شقاق سطحی خود به خود بهبود می یابد، اما شقاق عمیق تر ممکن است عضله اسفنکتر زیرین کانال مقعد را درگیر کند و به درستی بهبود نیابد. برای شقاق مزمن، پزشک تلاش می کند تا علت شقاق را تعیین کند و هر بیماری زمینه ای را درمان کند. درمان ها ممکن است شامل حمام نشستن، بی حس کننده های موضعی یا رژیم غذایی با فیبر بالا باشد.

anal-fissure-img

ترک مقعدی اغلب در هنگام دفع مدفوع بزرگ یا سفت و رابطه مقعدی رخ می دهد. یبوست مزمن یا اسهال مکرر نیز می تواند منجر به پارگی پوست مقعد شود. همچنین سایر علل شایع عبارتند از:

حرکات روده

فشار آوردن در هنگام زایمان

بیماری التهابی روده (IBD)

بیماری کرون

کاهش جریان خون در ناحیه آنورکتال

تنگی بیش از حد عضلات اسفنکتر مقعد

فیستول

تقریباً نیمی از تمام آبسه های مقعدی به فیستول تبدیل می شوند، یک کانال غیر طبیعی که غدد مقعدی عفونی را به دهانه پوست اطراف مقعد متصل می کند. پس از تخلیه آبسه، گذرگاه بین غده مقعد و دهانه پوست ممکن است به طور همیشگی درمان نشود. تخلیه مکرر از طریق کانال چرکی می تواند باعث تشکیل فیستول شود. علائم فیستول مقعدی مشابه علائم آبسه مقعدی بوده که شامل موارد زیر هستند:

تورم

تحریک پوست

تخلیه چرک

تب

برخلاف آبسه های مقعدی، فیستول ها معمولاً درد ایجاد نمی کنند، اما ممکن است باعث تخلیه ترشحاتی مانند مدفوع شوند.

تنها روش درمان فیستول جراحی است. که شامل بریدن قسمت کوچکی از عضله اسفنکتر مقعد برای باز کردن مسیر و اتصال دهانه خارجی و داخلی است. سپس ترمیم می تواند از درون به بیرون انجام شود. با بهبودی مناسب، فیستول نباید برگردد.

اگر هر یک از علائم ذکر شده در بالا را دارید، حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید.

بیماریهای نشیمنگاهی چیست؟

بیماران اغلب به دلیل نگرانی یا علائم مربوط به ناحیه آنورکتال با پزشکان مراقبت های اولیه مشورت می کنند. اگرچه بسیاری از بیماری های آنورکتال خوش خیم هستند و به راحتی قابل درمان هستند، بیماران ممکن است به دلیل خجالت یا ترس از سرطان، درخواست مشاوره پزشکی را به تعویق بیندازند. بنابراین، هر دو بیماری بدخیم و غیر بدخیم اغلب به عنوان بیماری پیشرفته ظاهر می شوند، که نیاز به درمان گسترده تری دارند و باعث ناراحتی بیشتر بیمار می شوند تا زمانی که شرایط به اندازه کافی در مراحل اولیه تشخیص داده شده و قابل مدیریت باشند.

برخی از این بیماریهای نشیمنگاهی عبارتند از:

شقاق مقعد

شقاق مقعدی به شکاف یا پارگی در پوشش کانال پایین مقعد اشاره دارد. در حالی که شقاق می تواند به دلایل مختلفی از جمله بیماری های مقاربتی، بیماری التهابی روده، و اسهال مزمن یا حاد رخ دهد، اما اغلب در صورت فشار بیش از حد در حین اجابت مزاج رخ می دهد.

متخصصین گوارش این بیماری را به دو نوع شقاق مقعدی حاد یا مزمن طبقه بندی می کنند، ممکن است از روش های درمانی مختلفی برای درمان این بیماری استفاده می شود.

هموروئید

بیماری بواسیر که معمولاً به آن هموروئید می گویند، یکی از شایع ترین بیماری های مقعدی است که می توانید تجربه کنید. این وضعیت با وریدهای متورم در مقعد و پایین رکتوم مشخص می شود که با عنوان هموروئید داخلی یا هموروئید خارجی دسته بندی می شوند.

در حالی که علائم شما ممکن است بستگی به این داشته باشد که بواسیر داخلی دارید یا خارجی، شایع ترین علائم هموروئید شامل درد یا ناراحتی، تورم در اطراف مقعد، خونریزی مقعدی، خارش یا سوزش در ناحیه اطراف مقعد و حتی وارد شدن فشار بواسیر است.

درمان این نوع بیماری مقعدی شامل نرم کننده های مدفوع در کنار تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی است. گاهی اوقات، پزشکان ممکن است درمان هموروئید را از طریق جراحی یا لیزر توصیه کنند.

عکس بیماری بواسیر یا هموروئید

فیستول مقعدی

فیستول های مقعدی که با تشکیل یک گذرگاه غیرطبیعی و عفونی بین پوست و مقعد به دنبال تخلیه آبسه مشخص می شود، بدون توجه به اینکه تصادفی یا توسط پزشک انجام شده باشد، پس از این فرآیند شایع هستند.

فیستول معمولاً ناشی از عفونت آبسه یا بیماری کرون است، علائم فیستول شامل درد، تورم و ترشح خون و چرک است. این نوع بیماری مقعدی معمولاً از طریق جراحی درمان می شود.

لازم به ذکر است که هر زمان احساس آبسه یا توده ای در ناحیه نشیمنگاه خود داشتید، سریعا برای تشخیص و خالی کردن عفونت به پزشک مراجعه کنید.

آبسه مقعد

آبسه مقعدی به مجموعه ای از توده های چرکی در نزدیکی مقعد اشاره دارد. معمولاً در نتیجه یک عفونت، اینها اغلب به شکل کورک در نزدیکی مقعد یا در بافت عمیق‌ تر داخل مقعد ایجاد می‌شوند.

این بیماری از طریق زهکشی یا برش جراحی درمان می شود. در حالی که این روش به طور کلی یک روش پیچیده نیست، تخلیه نادرست آبسه مقعدی میتواند در نهایت منجر به فیستول مقعدی شود.

علائم شامل درد و تورم، احساس ضربان در مقعد، ترشح چرک، تحریک پوست اطراف مقعد و یبوست است. آبسه های عمیق تر نیز ممکن است باعث لرز، ضعف و تب شوند.

کیست مویی

کیست مویی یا سینوس پیلونیدال یکی از شایع ترین بیماری های نشیمنگاهی در بین جوانان، افراد مسن و به خصوص مردان است. که در اثر برگشتن مو به داخل پوست و رشد آن اتفاق می افتد. اگر کیست مویی درمان نشده باقی بماند، عفونت ایجاد شده و در موارد بسیار حاد می تواند وارد جریان خون شود.

این عارضه در هر قسمتی از پوست می تواند اتفاق بیفتد ولی شایع ترین آن از نوع مقعدی یا همان پایین کمر می باشد. خوشبختانه امروزه با وجود درمان کیست مویی با لیزر؛ هیچ نگرانی در رابطه با این بیماری وجود ندارد چون به صورت قطعی عفونت را از بین می برد.
بیماریهای نشیمنگاهی چیست؟

روش های عمل جراحی کیست مویی چیست؟

طبق آمار؛ این بیماری پوستی بیشتر از زنان، مردان را درگیر می کند و در بین مردان هم رنج سنی 20 تا 30 سال در خطر هستند.

درمان های اولیه شامل حمام سیتز، کمپرس گرم و آنتی بیوتیک می باشند. با این حال، اگر عفونت شدید باشد، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید.

دو روش اولیه مورد استفاده برای درمان کیست پیلونیدال عبارتند از:

  • برش و زهکشی با تیغ یا لیزر: در طی این روش، پزشک کیست را برش داده و تخلیه می کند.
  • برداشتن کیست مویی با جراحی: در طی این روش که سیستکتومی نیز نامیده می شود، پزشک کل کیست و بافت های اطراف آن را برمی دارد.

برای اطلاعات بیشتر در مورد نحوه انجام این روش ها، روند بهبودی و احتمال بازگشت کیست به ادامه مطلب مراجعه کنید.

انواع مختلفی از روش های جراحی برای درمان سینوس پیلونیدال موجود است. هدف در هر عمل جراحی سینوس پیلونیدال یکسان است: حفره ها و هر گونه مجاری برداشته شده و کانتور شکاف ناتال تغییر کند تا از عود جلوگیری شود. نوع جراحی انتخابی به پیچیدگی مجاری سینوسی و سایر عوامل دیگر بیمار بستگی دارد.
 

عمل کیست مویی به روش باز

هنگام عمل با روش باز کیست پر از چرک برش خورده و تمام عفونت و موهای زائد داخلش تخلیه می شود. برای برش و زهکشی پزشک از تیغ جراحی استفاده می کند. پس از عمل سینوس پیلونیدال به روش باز زخم باز می ماند و داخلش با پانسمان کاملا پوشانده می شود تا کاملا ترمیم پیدا کند.

عمل جراحی به روش باز نیازمند موارد زیر می باشد:

  • بستری در بیمارستان
  • بیهوشی بیمار هنگام عمل
  • دوره نقاهت و باز ماندن زخم طی سه تا چهار ماه پس از عمل
  • تعویض روزانه پانسمان با گاز استریل و سرم شستشو

پس از عمل زخم از داخل به بیرون بهبود می یابد و ممکن است بعد از ترمیم هم اسکارهایی به جا بگذارد. دوره نقاهت این روش نسبت به روش های دیگر طولانی تر است.

بواسیر یا هموروئید چیست؟

دو نوع بواسیر (هموروئید) وجود دارد: هموروئید داخلی که در قسمت تحتانی رکتوم ایجاد می شود و هموروئید خارجی که در زیر پوست اطراف مقعد به وجود می آید. هموروئید خارجی نوع دردناک این بیماری است، زیرا پوست روی آن تحریک شده و حساس می شود.

از علت های شایع آن می توان به یبوست مزمن یا رابطه مقعدی اشاره کرد که نقش به سزایی در ابتلا به این عارضه دارند. از علائم و نشانه های شایع بواسیر نیز می توان به توده ای برجسته و به رنگ تیره در اطراف یا داخل مقعد اشاره کرد. در ادامه به طور کامل تر با این بیماری آشنا می شوید.
کلینیک زارعی
vazeh.com

اگر لخته خون در داخل هموروئید خارجی ایجاد شود، درد می تواند ناگهانی و شدید بوده و آن را به ترومبوزه تبدیل کند. ممکن است توده ای را در اطراف مقعد احساس کنید یا ببینید. لخته معمولا حل می شود و پوست اضافی (برچسب پوستی) باقی می ماند که ممکن است خارش یا تحریک شود.


هموروئید یا بواسیر

روش های درمان بواسیر

برای درمان بواسیر روش های بسیاری وجود دارد که روز به روز پیشرفته تر شده اند. این بیماری معمولا با روشهای خانگی قابل درمان نیست و حتما باید از روش های پزشکی کمک گرفته شود. برای تسکین علائم به طور منظم در یک حمام گرم یا حمام بنشینید. ناحیه مقعد خود را دو تا سه بار در روز به مدت 10 تا 15 دقیقه در آب گرم ساده خیس کنید. 

روش های پزشکی شامل جراحی هموروئیدکتومی، درمان با لیزر و رابربند می باشد.

شقاق یا فیشر مقعدی چیست؟

بیماری شقاق مقعدی یک شکاف یا پارگی کوچک در پوشش مجرای مقعد است. بیماری شایع می باشد، اما اغلب با سایر بیماری های مقعدی مانند هموروئید اشتباه گرفته می شود. شقاق یا فیشر آنال معمولاً در اثر ضربه به پوشش داخلی مقعد در اثر اجابت مزاج یا سایر کشش های کانال مقعد ایجاد می شود.

راه های درمان شقاق

معمولا زخم های سطحی نیازی به درمان جدی ندارند و پس از دو هفته ترمیم می شوند. از طرفی دیگر اگرچه اکثر شقاق مقعدی نیازی به جراحی ندارند، درمان شقاق مزمن سخت تر است و جراحی ممکن است بهترین گزینه باشد. هدف از جراحی کمک به شل شدن عضلات اسفنکتر مقعد است که باعث کاهش درد و اسپاسم می شود و به شقاق اجازه می دهد تا بهبود یابد. 

گزینه های جراحی عبارتند از تزریق سم بوتولینوم به اسفنکتر مقعد یا جراحی قسمت داخلی اسفنکتر مقعد (اسفنکتروتومی داخلی جانبی). البته امروزه برای درمان راحت تر این عارضه از اشعه لیزر استفاده می شود.

کیست مویی چیست؟

کیست پیلونیدال ممکن است یکی از عارضه های پوستی باشد که یک باره ایجاد می شود. این بیماری تشکیل شده از چند کیست کوچک و بزرگ می باشد. علت دقیق کیست پیلونیدال مشخص نیست. اما به نظر می رسد اکثر کیست های پیلونیدال ناشی از موهای شلی هستند که به پوست نفوذ می کنند. اصطکاک و فشار، مالیدن پوست به پوست، لباس‌های تنگ، دوچرخه‌ سواری، نشستن طولانی مدت یا عوامل مشابه موها را مجبور می‌کند تا داخل پوست فرو بروند.

روش درمان سینوس پیلونیدال

کیست پیلونیدال یک آبسه یا جوش بوده که درمان ممکن است شامل آنتی بیوتیک، کمپرس گرم و درمان موضعی با کرم های موبر باشد. در موارد شدیدتر، برای بهبودی نیاز به تخلیه و بخیه زدن دارد. این عارضه مثل سایر جوش ها با آنتی بیوتیک خوب نمی شود و باید با استفاده از لیزر یا جراحی برای درمان آن اقدام کرد.


کیست مویی

فیستول آنال (مقعدی) چیست؟

پزشک معمولاً می‌تواند فیستول مقعدی را که یک تونل چرکی در بافت اطراف نشیمنگاه است با بررسی ناحیه اطراف مقعد تشخیص دهد. او به دنبال سوراخی (مجرای فیستول) روی پوست خواهد بود. سپس سعی می کند تعیین کند که مجرا چقدر عمیق است و جهت حرکت آن را تعیین می کند.

فیستول می تواند باعث ناراحتی زیادی شود و در صورت عدم درمان ممکن است عوارض جدی ایجاد کند. برخی از فیستول ها می توانند باعث عفونت باکتریایی شوند که ممکن است منجر به سپسیس شود، وضعیت خطرناکی که می تواند منجر به فشار خون پایین، آسیب اندام یا حتی مرگ شود.

درمان کیست مویی با لیزر چگونه است؟

از بین بردن سینوس مویی کمر با لیزر یکی دیگر از روش های درمانی بسته و نسبتا تهاجمی به حساب می آید. اما با این تفاوت که درمان با لیزر جدید تر، سریع تر، راحت تر و سرپایی است. به علاوه پوست به اندازه عمل جراحی برش نمی خورد و در نتیجه بیمار درد زیادی را تحمل نمی کند. از این رو باعث شده که احتمال عمل کیست مویی با لیزر کاملا بدون بازگشت باشد.

امروزه جراح عمومی و متخصص پوست این عمل را به راحتی برای بیمار انجام می دهند.

چگونه برای عمل کیست مویی آماده شویم؟

مهم است که قبل از عمل خود از شخصی بخواهید که همراه شما باشد، زیرا پس از دریافت داروهای مسکن و بیهوشی عمومی خودتان نمی توانید رانندگی کنید. معمولا بعد از عمل بیمارستان یا مرکز جراحی را در همان روز عمل خود ترک خواهید کرد.

پیروی از دستورالعمل های قبل از جراحی پزشک برای به حداقل رساندن خطر عوارض بسیار مهم است. پزشک ممکن است به شما بگوید که مصرف برخی داروها یا مکمل های گیاهی و همچنین سیگار کشیدن را متوقف کنید.

آنها همچنین ممکن است دستورالعمل های خاصی را در مورد اینکه چقدر زود قبل از عمل می توانید حمام کنید و غذا بخورید به شما بدهند. به طور معمول، پزشکان به شما دستور می دهند که 8 ساعت قبل از هر عملی که نیاز به بیهوشی عمومی دارد، دیگر غذا نخورید.

یک کارت شناسایی عکس دار یا همان کارت ملی خود را در مرکز جراحی یا بیمارستان همراه داشته باشید و همچنین هر گونه مدارک بیمه و سایر اسنادی که ممکن است نیاز داشته باشید را فراموش نکنید.

دوران نقاهت بعد از عمل

همان طور که گفتیم؛ پس از جراحی، پزشک ممکن است زخم را باز بگذارد یا با بخیه ببندد.

مدت زمان بهبودی شما بستگی به روش جراحی داشته و اینکه آیا بخیه زده اید یا خیر. به طور کلی، احتمالاً بین 1 تا 3 ماه طول می کشد تا به طور کامل زخم بهبود یابد.

اکثر افراد می توانند در عرض یک ماه پس از جراحی فعالیت های عادی خود را از سر بگیرند. احتمالاً حدود 6 هفته پس از عمل، یک قرار ملاقات بعدی با پزشک خود خواهید داشت. قرار ملاقات های بعدی به این بستگی دارد که آیا پانسمان های زخم نیاز به تعویض دارند یا اینکه بخیه ها باید برداشته شوند.

ممکن است در طول روند بهبودی کمی درد یا حساسیت داشته باشید که طبیعی است. این عارضه را می توان توسط موارد زیر کنترل کرد:

  • مصرف داروهای مسکن تجویز شده توسط پزشک
  • اجتناب از فعالیت های سنگین
  • نشستن روی یک بالشتک دوناتی
  • برای مدت طولانی روی سطوح سخت ننشینید

Your doctor will provide you with instructions on how to keep your wound clean. Follow these directions carefully to avoid an infection or recurrence.

پزشک دستورالعمل هایی را در مورد نحوه تمیز نگه داشتن زخم به شما ارائه می دهد. برای جلوگیری از عفونت یا عود کیست مویی، این دستورالعمل ها را به دقت دنبال کنید.

https://www.healthline.com/health/pilonidal-cyst-surgery#recovery

اگر پزشک شما آنتی بیوتیک تجویز میکند، حتما دوره مصرف را کامل کنید، حتی اگر قبل از اتمام آنها احساس بهتری پیدا کنید.

اگر تجربه کردید با پزشک خود تماس بگیرید:

  • تب
  • ترشح چرک از برش شما
  • افزایش درد، تورم، گرما یا قرمزی در نزدیکی محل برش
  • مشاهده بیشتر مقاله کیست مویی در اینجا

هزینه درمان کیست مویی با لیزر و عمل جراحی چقدر است؟

هزینه درمان کیست مویی با لیزر و عمل جراحی چقدر است؟

بیماری سینوس پیلونیدال (PSD) یک بیماری التهابی – پوستی شایع است که عمدتاً نوجوانان و بزرگسالان را تحت تأثیر قرار می دهد. البته آمار ابتلا در مردان و افرادی که بدن پرمویی دارند بیشتر است. روش های درمان کیست مویی بحث برانگیز است چون در برخی از روش ها احتمال عود بالایی وجود دارد که درباره آنها بحث خواهیم کرد.

بیماری کیست مویی چیست؟

بیماری کیست مویی که نام دیگر آن سینوس پیلونیدال می باشد؛ یک عفونت مزمن پوستی است که در چین بین باسن، نزدیک استخوان دنبالچه ایجاد می شود.اگر به بیماری پیلونیدال مبتلا هستید، ممکن است یک یا چند کیست بین شکاف باسن شما ایجاد شود که متورم و عفونی شوند. کیست پیلونیدال شبیه یک گودی کوچک است و در بدن اکثر افراد مو از آن بیرون زده است.

آیا بیماری سینوس مویی ارثی است؟

ممکن است در برخی از سایت ها جواب این سوال را مثبت بدانند ولی در حقیقت اینطور نیست. عارضه کیست مویی در اکثر موارد به دلیل سبک اشتباه زندگی یک فرد ایجاد می شود و همان گونه که قبلا هم اشاره کردیم؛ افراد پرمو بیشتر درگیر سینوس پیلونیدال می شوند.

همچنین معمولاً در افراد جوان بین 15 تا 24 سال رخ می دهد. این بیماری در مردان و افرادی که دارای اضافه وزن هستند، لباس های تنگ میپوشند، موهای زیادی در نزدیکی باسن دارند، یا اغلب حمام یا دوش نمی گیرند، شایع تر است.

هزینه درمان کیست مویی با لیزر و عمل جراحی چقدر است؟

روش های درمان

اگر کیست دوباره عفونی شود یا پس از تخلیه چرک آن بهبود نیابد، ممکن است برای برداشتن آن نیاز به راه های درمانی پیشرفته تری داشته باشید. بسته به نوع جراحی مورد نیاز، ممکن است 4 تا 10 هفته طول بکشد تا بهبود یابد. اگر جای زخم متورم، قرمز و به طور غیر طبیعی داغ شد مجددا به پزشک مراجعه کنید.

درمان با لیزر

می توان گفت درمان کیست مویی با لیزر بهترین روش برای از بین بردن این عارضه است که امروزه توسط متخصصان جراحی در کلینیک های پزشکی برای درمان قطعی بیماران استفاده می شود. از آنجا که روش های دارویی، گیاهی و خانگی تاثیری روی خارج کردن موهای برگشته به داخل پوست ندارند، تمام بیماران در آخر مجبور به انتخاب بین یکی از این دو روش لیزر یا جراحی هستند. بنابراین ما تمام نکات مرتبط با این دو روش را در اختیارتان میگذاریم تا بتوانید بهترین تصمیم را بگیرید.

عمل با لیزر در حقیقت به معنای استفاده از اشعه لیزر به جای تیغ جراحی برای برش و خارج کردن بافت عفونی از داخل پوست است. جراح طی درمان با لیزر فقط کیست مو ها را خارج می کند و بر خلاف جراحی سنتی قسمت بزرگی از پوست و گوشت فرد بریده نمی شود. اشعه لیزر تا عمق بافت عفونی نفوذ کرده و هرگونه عفونت را سوزانده و از بین می برد در نتیجه احتمال بازگشت بیماری کاملا نزدیک به صفر است.

درمان با لیزر با دقت بسیار بالایی انجام شده و آسیب کمتری به پوست وارد می کند. به دلیل برش های بسیار کوچک لیزر، دوره نقاهت سریع تر است و افرادی که کیست خود را با لیزر درمان می کنند، معمولا پس از 2 الی 3 روز استراحت به محل کار و فعالیت های روزمره خود باز می گردند.

از طرفی لازم به ذکر است از آنجایی که درمان کیست مویی با لیزر طی یک ساعت در کلینیک پزشک به صورت سرپایی انجام می شود، فرد نیازی به بستری در بیمارستان و بیهوشی ندارد.
بازتاب

عمل جراحی

عمل جراحی کیست مویی به دو روش باز و بسته انجام می شود که طی هر دو روش پزشک توسط تیغ جراحی توده چرکی را بریده و خارج می کند. تفاوتی که عمل جراحی باز و بسته با یکدیگر دارند این است که در عمل باز زخم باز گذاشته می شود تا خودش خوب شود ولی عمل جراحی بسته زخم بخیه می خورد تا ترمیم پیدا کند. احتمال عود در روش باز بیشتر از روش بسته است.

سریع ترین روش برای درمان کیست مویی یا سینوس پیلونیدال چیست؟

انواع روش های درمان

اگر افراد هیچ علامت یا نشانه ای از عفونت سینوس پیلونیدال نداشته باشند، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند. ولی اگر نیاز به درمان داشته باشند، ممکن است انواع روشهای درمان شامل موارد زیر باشد:

عمل جراحی و لیزر

در اینجا تصمیم داریم دوتا از قطعی ترین روش ها را توضیح دهیم:

  • لیزر کیست مویی: می توان گفت درمان کیست مویی با لیزر یکی از بهترین روش ها برای از بین بردن این عارضه است که امروزه توسط متخصصان جراحی در کلینیک ها برای درمان قطعی مراجعین استفاده می شود. از آنجا که روش های دارویی، گیاهی و خانگی تاثیری روی خارج کردن موهای برگشته به داخل پوست ندارند، تمام بیماران در آخر مجبور به انتخاب بین یکی از این دو روش لیزر یا جراحی هستند.
  • عمل جراحی باز و بسته: عمل جراحی معمولا خودش به دو دسته باز و بسته تقسیم می شود. افراد در این روش تحت بیهوشی عمومی عمل می شوند. در ابتدا کیست برش داده می شود. برداشتن کامل سینوس با بریدن آن ممکن است در دراز مدت به نتیجه بهتری منجر شود، اما دوره بهبودی نسبت به لیزر معمولا طولانی تر است. جراحان ممکن است طی جراحی سنتی با اسکالپل یا جراحی آندوسکوپی برای باز کردن سینوس استفاده کنند. در عمل باز زخم باز می ماند تا خودش ترمیم پیدا کند ولی پس از عمل بسته کیست بخیه زده می شود.

تخلیه آبسه

اگر اطراف کیست و داخل خود آن آبسه های کوچک وجود داشته باشد، پزشک باید ابتدا آن را تخلیه کند. افراد معمولاً می توانند این روش را در مطب پزشک و به شکل سرپایی انجام دهند.

پزشک قبل از ایجاد یک برش در آبسه، بی حس کننده موضعی تزریق می کند. این کار باعث می شود تا چرک تخلیه شود و التهاب به طور چشمگیری کاهش پیدا کند.

استفاده از آنتی بیوتیک ها

آنتی بیوتیک ها ممکن است به کاهش عفونت و درمان التهاب شدید پوست کمک کنند. ولی خب قطعا آن را کامل درمان نمی کنند.

پزشک ممکن است آنتی بیوتیک را برای درمان آبسه های کوچک تجویز کند.

از بین بردن موهای زائد

در موارد جزئی، در صورت عدم وجود عفونت، برداشتن مو ممکن است اولین قدم برای درمان کیست مویی باشد.

گزینه های حذف موهای زائد می توانند شامل موارد زیر شوند:

  • اصلاح با تیغ
  • اپیلاسیون
  • روش دائمی لیزر
  • کرم های موبر

منبع معتبری از تحقیقات نشان می دهد که برداشتن منظم موهای زائد و حفظ بهداشت مناسب ناحیه ممکن است منجر به کاهش روش های جراحی و بازگشت فرد به فعالیت های عادی شود. با این حال، در برخی موارد، حذف مو باعث افزایش عود پیلونیدال می شود.

افراد باید از روش‌های خاصی برای رفع موهای زائد مراقبت کنند، زیرا برخی ممکن است باعث تحریک یا بثورات مو شوند.

علت ابتلا به این بیماری چیست؟

با اینکه دلیل بارزی برای تشکیل کیست مویی وجود ندارد اما کارهایی هستند که باعث بالا رفتن درصد ابتلا به این بیماری می شوند. عبارتند از:

  • مردها بیشتر از زن ها در خطر ابتلا هستند
  • داشتن سابقه خانوادگی بیماری پیلونیدال
  • اضافه وزن داشتن
  • تجربه ضربه یا تحریک پذیری در ناحیه
  • داشتن سبک زندگی بی تحرک و نشستن طولانی مدت
  • داشتن موهای زیاد در اطراف باسن
  • عادات بهداشتی ضعیف و حمام دیر به دیر رفتن
https://www.soorban.com/business/2240