آبسه مقعدی

• روش لیفت LIFT (بسته شدن مجرای فیستول بین اسفنکتری). این روش جراحی برای فیستول هایی است که از عضلات اسفنکتر عبور می کنند. که شامل بستن یک انتهای فیستول قبل از باز کردن فیستول، بین عضلات اسفنکتر است.
• ابلیشن آندوسکوپی این روش شامل عبور یک دوربین کوچک در امتداد فیستول و استفاده از یک الکترود برای سوزاندن بافت داخل فیستول، قبل از مهر و موم کردن آن است.
• لیزر درمانی. در این روش از لیزر درمانی برای تخریب و آب بندی فیستول استفاده می شود. شواهد محدودی در مورد اینکه چقدر خوب کار می کند وجود دارد.

درباره جراحی فیستول مقعدی

انواع مختلفی از روشهای جراحی برای درمان فیستول مقعدی وجود دارد. تمام راههای جراحی فیستول مقعدی با هدف خلاص شدن از شر فیستول انجام می شود، در حالی که آسیب کمتری به عضلات اسفنکتر اطراف مقعد ممکن می شود. این ماهیچه‌ها به شما اجازه می‌دهند تا زمانی که مدفوع دارید بتوانید خودتان را کنترل کنید، بنابراین اگر آسیب ببینند، می‌تواند منجر به از دست دادن کنترل (بی اختیاری) شود.
پس از اینکه جراح شرایط را ارزیابی کرد، با شما در مورد گزینه های درمانی، خطرات و فواید هر کدام، و آنچه برای شما توصیه می کند، صحبت خواهد کرد. انتخاب روش بستگی به این دارد که فیستول شما دقیقاً کجاست و آیا عضله اسفنکتر را درگیر کرده یا خیر.
دکتر متخصص دقیقاً توضیح می دهد که در طول عمل چه اتفاقی می افتد، چه چیزی پس از آن انتظار می رود و خطر عوارض احتمالی وجود دارد.

علائم فیستول مقعدی

علائم فیستول مقعدی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• ترشحات از دهانه فیستول در پوست، که ممکن است به صورت یک سوراخ یا توده احساس کنید. ممکن است چرک یا خون در آن وجود داشته باشد.
• درد، ناراحتی و تورم در داخل و اطراف مقعد
• اسهال
• تحریک پوست اطراف مقعد

این علائم همیشه به دلیل فیستول مقعدی ایجاد نمی شوند، اما اگر آنها را دارید، به پزشک عمومی مراجعه کنید.

تشخیص فیستول مقعدی

درمان آبسه مقعدی و فیستول پیچیده

پزشک عمومی در مورد علائم شما می پرسد و ممکن است بیمار را در صورت لزوم معاینه کند. پزشک عمومی ممکن است بتواند دهانه فیستول مقعدی را در پوست اطراف پایین (مقعد) ببیند که به دهانه خارجی معروف است. همچنین ممکن است با وارد کردن انگشت خود به آرامی در مقعد علائم بیشتر را بررسی کنند. پزشک عمومی در صورتی که تشخیص دهد، بیمار را برای بررسی و درمان بیشتر به یک جراح کولورکتال ارجاع میدهد.
در صورتی که تشخیص واضح نباشد، یا اگر فیستول پیچیده با چندین راه دارید، ممکن است جراح شما نیاز به انجام آزمایش‌ها و معاینات اضافی داشته باشد.
این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• اسکن اولتراسوند از مقعد ، با استفاده از یک کاوشگر که جراح شما به آرامی پایین شما را قرار می دهد
• اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI).

آبسه پری آنال شایع ترین نوع آبسه مقعدی است. اصطلاح آنورکتال به مشکلاتی اطلاق می شود که در نزدیکی مقعد یا رکتوم ایجاد می شوند. آبسه های مقعدی نیز نامیده می شوند، مجموعه های متورم و دردناکی از چرک هستند که در زیر پوست اطراف مقعد جمع می شوند. این آبسه ها در صورت عدم درمان می توانند منجر به ناراحتی قابل توجهی شده و باعث عفونت گسترده شوند. اگر چرک باعث ترکیدن غده مقعدی شود، عفونت می تواند به فضاهای اطراف راست روده و مقعد گسترش یابد.

علت ابتلا به آبسه مقعدی

آبسه مقعدی ناشی از عفونت کوچکی است که از یک غده مقعدی بسیار کوچک شروع می شود، که منبسط شده و فضایی برای تجمع چرک در زیر پوست ایجاد می کند. اکثر آبسه ها در نزدیکی دهانه مقعد قرار دارند اما گاهی اوقات در داخل کانال مقعد هم ایجاد می شوند.

علائم آبسه در مقعد عبارتند از:

• یک توده سفت یا تورم در اطراف ناحیه مقعد که می تواند بزرگ و حساس باشد
• گاهی تب، لرز و خستگی
• درد در نزدیکی مقعد
• حرکات روده دردناک

کلینیک اچ پی وی در این باره بیان می کند؛

یکی از سوالات رایج بیماران این است که آیا فیستول مقعدی همان آبسه است؟ در واقع، فیستول آنورکتال ممکن است از یک آبسه که پیشرفت کرده است ایجاد شود. برخلاف فیستول، آبسه یک کانال دو سر نیست. یک مجرای تک سر بوده که به یک حفره در بافت روی پوست منتهی می شود. این دو بیماری علائم مشابه بسیاری از جمله درد و تورم دارند.

تشخیص

بعضی از فیستول ها به راحتی قابل تشخیص بوده و بعضی دیگر نیستند. در برخی شرایط ممکن است این کانال ها خود به خود بسته شده و در قسمت های دیگر مجدد باز شوند. پزشک شما به دنبال نشانه هایی از ترشحات یا خونریزی است. پزشک ممکن است هنگام معاینه انگشت خود را به مقعد شما بکشد. نگران نباشید به گونه ای این کار را انجام می دهد تا بیمار هیچگونه دردی حس نمی کند.

معاینه مقعدی با قرار دادن انگشت پوشانده شده با دستکش و ژل روانکاری در انتها راست روده انجام می شود تا موارد زیر بررسی شوند:

• عملکرد عضله های اسفنکتر داخلی و خارجی
• منطقه عفونت
• سر منشا فیستول
• حدود 25 درصد از افراد مبتلا به بیماری کرون دچار فیستول می شوند. از جمله این مطالعات می توان به آزمایش خون، اشعه ایکس و کولونوسکوپی اشاره کرد.

آبسه مقعدی می تواند به صورت مجزا ایجاد شود، اما اغلب به دلیل رشد بیش از حد باکتری های رایج در دستگاه گوارش به وجود می آید.

در حالی که هر فرد چه جوان چه پیر، می تواند به آبسه مقعدی مبتلا شود، شرایطی نیز وجود دارد که می تواند خطر ابتلا به آن را افزایش دهد. که عبارت است از:

• بیماری های التهابی روده (IBD) مانند بیماری کرون و کولیت اولسراتیو
• HIV و سایر بیماری هایی که باعث سرکوب سیستم ایمنی می شوند
• دیابت
• رابطه جنسی مقعدی
• یبوست یا اسهال مزمن و شدید
• مصرف داروهای استروئیدی، از جمله پردنیزون
• شیمی درمانی
• عفونت مقعد یا رکتوم مقعدی مقاربتی
• هیدرآدنیت چرکی که یک بیماری پوستی نادر به شمار می رود

تشخیص

اکثر آبسه های آنورکتال بر اساس سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی شما تشخیص داده می شوند. در صورتی که آبسه داخل رکتوم ایجاد شده باشد، ممکن است پزشک شما بخواهد آندوسکوپی را با استفاده از یک آندوسکوپ منعطف و روشن انجام دهد تا دید بهتری به داخل داشته باشد.

از جمله روش های دیگر برای تشخیص عبارتند از:

• در صورتی که آبسه عمیق باشد، معمولاً از آزمایش‌های تصویربرداری مانند توموگرافی کامپیوتری (CT) یا سونوگرافی ترانس رکتال (TRUS) استفاده می‌شود.
• در طول معاینه فیزیکی، پزشک تصمیم به بررسی این موضوع دارد که آیا توده یک آبسه است یا هموروئید. معمولاً می توان این دو وضعیت را با ارائه علائم متمایز کرد.
• اگر توده ی تشخیص داده شده آبسه باشد، درد با گذشت زمان بدتر می شود و به درمان های سطحی پاسخ مثبتی نمیدهد. همچنین ممکن است علائم عمومی عفونت مانند تب و لرز شبانه وجود داشته باشد که معمولاً اگر بیماری هایی مانند هموروئید داشته باشید، آن را تجربه نمی کنید .
• در صورت مشکوک بودن به IBD، HIV یا دیابت، آزمایشات دیگری از جمله آزمایش خون و کولونوسکوپی ممکن است تجویز شود.

روش های درمان آبسه آنورکتال یا مقعد

آبسه های آنورکتال به ندرت خود به خود از بین می روند یا تنها با درمان آنتی بیوتیکی برطرف می شوند. در بیشتر موارد، پزشک باید آبسه را تخلیه کند، یک روش نسبتاً ساده در مطب که با یک عامل بی‌ حس‌ کننده موضعی، یک چاقوی جراحی و یک جفت فورسپس انجام می شود.

اگر آبسه عمیق باشد یا در بالای رکتوم واقع شده باشد، این روش باید در بیمارستان تحت بیهوشی عمومی انجام شود. عمل جراحی به طور کلی حدود ۳۰ دقیقه طول می کشد. مقداری از چرک استخراج شده ممکن است برای شناسایی باکتری عامل به آزمایشگاه فرستاده شود.

پس از انجام این روش، آنتی بیوتیک ها برای حدود یک هفته جهت کمک به درمان عفونت و جلوگیری از گسترش بیشتر تجویز می شود. همچنین ممکن است به شما توصیه شود که از حمام سیتز استفاده کنید؛ یک وسیله مخصوص شبیه به توالت فرنگی کم عمق که برای خیساندن و تمیز کردن ناحیه مقعد استفاده می شود.

لازم است این نکته را در نظر بگیرید که پس از اجابت مزاج، محل را به آرامی با دستمال توالت و با آب گرم بشویید. حتی می توانید محل را به آرامی با صابون شست و شو دهید اما از الکل یا پراکسید هیدروژن که می تواند روند بهبودی را کندتر کند اجتناب کنید. در صورت نیاز، زخم را با گاز یا پد ماکسی بپوشانید.

عوارض آبسه مقعدی چیست؟

لازم است بدانید که تعداد زیادی از افراد مبتلا به آبسه مقعدی؛ به بیماری فیستول نیز مبتلا می شوند. در نتیجه این اتفاق، یک تونل کوچک بین قسمت داخلی مقعد و پوست کنار آن باز می شود که چرک آبسه از این تونل بیرون می زند. تمام مسیر فیستول اغلب باید با جراحی یا اشعه لیزر برداشته شود.سایر عوارض احتمالی این عارضه شامل موارد زیر هستند:

• درد
• عفونت
• عود مجدد آبسه

وقتی افراد ناحیه برجسته ای را در نزدیکی مقعد پیدا می کنند، در نگاه اول به سختی می توان به طور کامل متوجه شد که آیا این یک آبسه مقعدی است یا هموروئید. ساده ترین راه برای تشخیص این تفاوت این است که آیا این توده دارای علائم است یا خیر و به نظر می رسد که توده حاوی مایع است یا خیر، که بیشتر به آبسه اشاره می کند تا هموروئید. تفاوت دیگر این دو در نحوه درمان آنها است، اغلب اوقات آبسه مقعدی باید تخلیه شود. 

در حالی که توده های بواسیری کوچک معمولاً خود به خود از بین میروند، آبسه می تواند باقی مانده و اذیت کننده باشد.

تفاوت در علت ایجاد آبسه با بواسیر چیست؟

علت ایجاد این دو بیماری از دلایل اصلی تشخیص این دو عارضه از یکدیگر می باشد. بیماری بواسیر در اکثر مواقع به دلیل التهاب سیاهرگ های نشیمنگاه ایجاد می شود که در اثر فشار زیاد ملتهب شده اند و به شکل باد کرده در آمده اند. این فشار معمولا در کسانی که کارمند یا راننده هستند که مدت زیادی در روز را می نشینند، به وجود می آید. برای جلوگیری از این عارضه می توانید از بالشتک های دوناتی زمان نشستن استفاده کنید.

تمام اینها در حالی است که آبسه مقعدی یک توده ناشی از عفونت ضربه شدید به نشیمنگاه یا پیش از فیستول است. یعنی زمانی که دچار آبسه شدید، به احتمال بسیار زیاد یک مسیر چرکی فیستول در زیر آن نهفته است که باید هر دو تخلیه شده و درمان شوند.

شباهت آبسه و هموروئید

پیشتر ذکر شد دلیلی که باعث شباهت این دوبیماری دردناک شده است، ظاهر آنها می باشد. دو بیماری آبسه و بواسیر می توانند در هر قسمتی از کانال رکتوم ایجاد شوند و در مواردی هر دو آنها علائم مشابهی مانند درد، سوزش، خروج ترشحات و در موارد نادر خونریزی دارند. بیمار برای تشخیص دقیق به متخصص جراح یا گوارش مراجعه کند. زیرا خودش قادر به تشخیص درست ممکن است نباشد.
فرق آبسه با بواسیر چیست؟