اچ پی وی

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) در بدن اغلب افراد فعال از نظر جنسی یافت می شود. ویروس اچ پی وی شایع ترین عفونت منتقله از راه جنسی (STI) است که بیش از 100 نوع مختلف از آن وجود دارد، و در حدود 40 نوع از آن بر ناحیه تناسلی و گلو تاثیر می گذارد. HPV از طریق تماس پوست با پوست گسترش می یابد، و اکثر افراد از طریق مقاربت جنسی به آن مبتلا می شوند. اگر فردی با حامل ویروس رابطه جنسی دهانی برقرار کند، ممکن است این عفونت به گلو یا دهان منتقل شود. که از آن به عنوان اچ پی وی دهان و دندان یا زگیل تناسلی دهان یاد می شود. در این مورد زگیل ها در دهان یا گلو ایجاد میشوند.

نشانه های اچ پی وی دهان

اچ پی وی دهان اغلب علائمی ایجاد نمی کند، در نتیجه افراد مبتلا به آن از ورود این آلودگی به دهان اطلاعی ندارند و نمیتوانند اقدامات لازم برای محدود کردن گسترش بیماری را انجام دهند. این نوع HPV می تواند به سرطان سر و گردن منجر شود، البته بروز این سرطان نادر است. در سرطان سر و گردن سلول های سرطانی در وسط گلو، از جمله زبان، لوزه ها و دیواره های گلو رشد می کنند. علائم اولیه این سرطان عبارتند از :

• مشکل در بلع
• درد گوش
• سرفه های خونی
• کاهش وزن غیر قابل توجیه
• بزرگ شدن گره های لنفی
• گلو درد مداوم
• رشد توده بر روی گردن
• گرفتگی صدا

اگر متوجه شدید هر یک از این علائم شدید و یا فکر می کنید ممکن است اچ پی وی داشته باشد، لازم است با پزشک مشورت نمایید.

عامل اچ پی وی دهان

زگیل تناسلی دهان از طریق یک برش یا زخم در داخل دهان به بدن وارد می شود. اغلب افراد این ویروس را از طریق برقراری رابطه جنسی دهانی دریافت می کنند. البته تحقیقات حول اینکه چطور ویروس وارد دهان می شود، همچنان ادامه دارد.

شیوع HPV دهان و دندان

در حال حاضر 79 میلیون آمریکایی مبتلا به HPV هستند و هر ساله 14 میلیون نفر به این آمار اضافه می شوند. تقریبا 7 درصد آمریکایی های سنین 14 تا 69 ساله مبتلا به HPV دهان و دندان هستند و تعداد افرادی که HPV دهان دارند، در سه دهه گذشته به شدت افزایش یافته است. که در این بین آمار مردان بیشتر از زنان است.

تقریبا دو سوم سرطانهای دهان و دندان ناشی از این ویروس ایجاد می شود. شایع ترین نوع HPV دهان و دندان HPV-16 است که به عنوان یک نوع پرخطر از این ویروس در نظر گرفته می شود. سرطان گلو نادر است و تقریبا 1 درصد از افراد مبتلا به HPV-16، دچار این سرطان می شوند.

مطالب بیشتر در ارتباط با زگیل تناسلی دهان در کلینیک اچ پی وی

آزمایش پاپ یا تست پاپ اسمیر از جمله آزمایشاتی است که برای تشخیص تغییرات سلولی دهانه رحم کاربرد دارد. در واقع این آزمایش به تشخیص سرطان شایع دهانه رحم کمک ویژه ای می کند. از آنجایی که سرطان دهانه رحم هر ساله نزدیک به سیصد هزار زن را به کام مرگ میکشاند، و چهارمین سرطان شایع در بین زنان است، انجام تست پاپ اسمیر امری ضروری محسوب می شود.

تست پاپ اسمیر

برای انجام آزمایش پاپ اسمیر سلول های دهانه رحم برداشته شده و تغییرات آن از نظر سرطانی بودن مورد بررسی قرار می گیرد. این آزمایش نوعی غربالگری است که می تواند سلولهای پیش سرطانی و سرطانی را تشخیص دهد. ممکن است در حین انجام این آزمایش دچار ناراحتی شوید اما موقتی است و به زودی رفع می شود. انجام تست پاپ اسمیر در جهت تشخیص ویروس پاپیلومای انسانی یا اچ پی وی HPV کاربرد دارد اما سایر بیماری های STI را مشخص نمی کند. این ویروس دارای بیشتر از 100 سوش مختلف است، که برخی از انواع آن عامل زگیل تناسلی، و برخی دیگر عامل سرطان دهانه رحم است.

اغلب زنان حین نمونه گیری دچار درد بسیار اندکی یا انقباض شکمی می شوند و یا ممکن است مقدار کمی خونریزی داشته باشند. اگر خونریزی که بیشتر از 2 روز ادامه داشته باشد، نیاز به مشورت با پزشک دارد.

*توضیحات مرتبط با زگیل تناسلی و اچ پی وی را در کلینیک اچ پی وی بخوانید. *

نحوه انجام تست پاپ اسمیر

برای انجام این تست پزشک دیواره های واژن را توسط اسپکلوم باز کرده و نمونه ای از آن دریافت می کند. نمونه بر روی یک لام شیشه ای گذاشته شده و با فیکساتور روی لام، ثابت می شود. تا به آزمایشگاه فرستاده شده و پس از رنگ آمیزی خاص مورد بررسی قرار می گیرد. روش دوم برای دریافت نمونه استفاده از تین پرپ است. در این روش با استفاده از برسی خاص از دهانه نمونه ای برداشته شده و در محلول تیپ ترپ قرار میدهند تا به آزمایشگاه فرستاده شود.

چه کسانی باید تست پاپ اسمیر انجام دهند ؟

عامل سرطان دهانه رحم در اغلب موارد ابتلا به عفونت منتقله از راه جنسی به نام HPV است، البته این سرطان می تواند ناشی از سایر عفونت ها ایجاد شود. از همین روی انجام این تست به زنانی که از نظر جنسی فعال هستند در فواصل زمانی مشخص توصیه می شود. اولین مرحله انجام این تست در شرایط عادی معمولاً 3 سال بعد از شروع فعالیت جنسی است اما سن تعیین شده برای این تست حدود 20 سالگی تا 60 سالگی است، بنابراین زنان بالای 20 سال که از نظر جنسی فعال هستند باید هر سال برای انجام تست مراجعه کنند. بعد از انجام سه تست با نتیجه منفی، انجام این تست باید هر 3 تا 5 سال یکبار باشد. تست پاپ اسمیر بعد از سن 60 سالگی باید با نظر و تشخیص پزشک باشد.

انجام تست پاپ اسمیر برای زنان مبتلا به بیماری های نقص سیستم ایمنی بدن و یا افرادی که به دلیل پیوند عضو یا شیمی درمانی دچار کاهش عملکرد سیستم ایمنی شده اند، باید در فواصل زمانی کوتاه تر از یکسال باشد. همچنین افرادی که دچار زگیل تناسلی شده و یا زنان نازا همچنین افرادی که شرکای جنسی متعددی دارند باید هرچه سریع تر برای انجام تست اقدام کنند.

آمادگی برای تست پاپ اسمیر

برای اطمینان از نتیجه ی این آزمایش شرایطی وجود دارد که ملزم به رعایت آن هستید :

• این آزمایش نباید در دوره عادات ماهیانه انجام شود، زیرا نتیجه آزمایش را تحت تاثیر قرار می دهد. بهترین زمان برای انجام آزمایش، یک هفته قبل و بعد از پریود است.
• پاپ اسمیر نباید همزمان با ابتلا به عفونت های شدید و یا ترشحات زیاد انجام شود.
• 48 ساعت قبل از انجام تست رابطه جنسی، استفاده از اسپرم کش یا ژل و یا شستشوی واژن و یا استفاده از تامپون ممنوع است.
• استفاده از پمادهای داخل واژن یک هفته قبل از انجام تست ممنوع است.
• انجام این تست تا هفته 24 بارداری بلامانع است ولی بعد از آن ممکن است نمونه گیری با درد همراه باشد.
• برای انجام پاپ اسمیر باید حداقل 12 هفته از زایمان گذشته باشد.
• انجام تست مجدد باید با فاصله زمانی 8 هفته انجام شود.

نتیجه تست پاپ اسمیر

در هر صورت نتیجه تست پاپ اسمیر به دو شکل مختلف تفسیر می شود :

نتیجه نرمال

از این حالت با نام منفی نیز یاد می شود. در واقع می توان گفت در این شرایط سلول های غیر طبیعی وجود نداشته و شرایط عادی است.

نتیجه غیر نرمال

مثبت بودن نتیجه پاپ اسمیر لزوما به معنی سرطانی بودن سلول ها نیست، در واقع می توان گفت در این حالت سلول ها دچار رشد غیر طبیعی شده و منظور از آن سلول های پیش سرطانی است که موجب شده بدن در آستانه سرطان قرار گیرد. سلول های غیر طبیعی دارای درجات مختلفی هستند که عبارتند از :

• آتیپیا
• خفیف
• متوسط
• دیسپلازی شدید
• کارسینوم درجا

لازم به ذکر است این شرایط بسته به مرحله ای که در آن قرار دارد و زمان تشخیص بیماری قابل درمان است و نیاز به نگرانی ندارد. نتیجه آزمایش اغلب بیماران نمایانگر حالت خفیف است.

بعد از مشخص شدن نتیجه تست غیر نرمال، بسته به وضعیت سلول ها از آزمایش های دیگر برای بررسی های دقیق تر بافت واژن استفاده می شود. در این حالت معمولاً انجام کولپوسکوپی پیشنهاد میشود. این تست شامل مشاهده دقیق بافت داخل واژن با استفاده از نور و ذره بین است. روش دیگری که در این مرحله انجام می گیرد، بیوپسی (نمونه برداری از بافت) است.

ترشحات واژن در اغلب موارد طبیعی و منظم است. با این حال، انواع خاصی از ترشحات واژن وجود دارد که می تواند نمایانگر عفونت باشد. ترشحات غیر عادی ممکن است زرد یا سبز باشد، و یا بوی بدی بدهد.

قارچ یا عفونتهای باکتریایی معمولا باعث ترشحات غیر طبیعی می شود. اگر متوجه شدید که ترشحات واژن غیر طبیعی و همراه با بوی نامطبوع دارید، برای تشخیص قطعی به پزشک خود مراجعه کنید.

انواع ترشحات واژن

انواع مختلفی از ترشحات واژن برحسب رنگ، بو و قوام وجود دارد. البته برخی از انواع ترشحات واژن طبیعی هستند و برخی دیگر نشان می دهد که این ترشحات نیاز به درمان دارند.

سفید

ترشحات سفید، به خصوص در ابتدای یا پایان دوره قاعدگی، طبیعی است. با این حال، اگر ترشحات با خارش همراه است و دارای یک قوام ضخیم و پنیر مانند است، طبیعی نیست و نیاز به درمان دارد. این نوع تخلیه ممکن است نشانه ای از عفونت مخمر(قارچ) باشد.

شفاف و آبدار

تخلیه شفاف و آبدار کاملا طبیعی است. این می تواند در هر زمان از ماه رخ دهد. البته ممکن است پس از تمرین و یا فعالیت های سنگین افزایش یابد.

شفاف و کشدار

هنگامی که تخلیه شفاف است، اما کششی و مخاطی است، احتمالا بدن در حال تخمک گذاری است. این نوع ترشحات واژن از انواع معمول به شمار می رود.

قهوه ای یا خونی

ترشحات قهوه ای یا خونریزی معمولا طبیعی است، به ویژه هنگامی که در طول یا بعد از چرخه قاعدگی شما اتفاق می افتد. ترشحات اواخر دوره می تواند به رنگ قرمز به نظر برسد. همچنین ممکن است مقدار کمی تخلیه خون بین دوره ها را تجربه کنید، که  لکه بینی نامیده می شود.

اگر این علائم در طول زمان عادی دوره شما اتفاق می افتد و شما اخیرا رابطه جنسی محافظت نشده داشته اید، این می تواند نشانه ای از بارداری باشد. همچنین این ترشحات واژن در فاز اولیه بارداری می تواند نشانه سقط جنین باشد.

در موارد نادر، ترشحات قهوه ای یا خونین می تواند نشانه ای از سرطان آندومتر، سرطان دهانه رحم، فیبروئیدها یا  رشد دیگر توده های غیر طبیعی  باشد. به همین دلیل لازم است که سالانه تست لگن و پاپ اسمیر را انجام دهید.

زرد یا سبز

ترشحات زرد یا سبز، به خصوص هنگامی که ضخیم، زیاد و یا همراه با بوی ناخوشایند است، طبیعی نیست. این نوع تخلیه ممکن است نشانه عفونت تریکومونیاز باشد. که معمولا از طریق مقاربت جنسی گسترش می یابد.

علل ترشحات واژن

ترشحات واژن از جزئی از عملکردهای طبیعی واژن زنان و بدن است. این کار روش بدن برای تمیز کردن و حفاظت از مهبل (واژن) است. به عنوان مثال، ترشحات واژن با تحریک جنسی و تخمک گذاری افزایش مییابد. ورزش، استفاده از قرصهای جلوگیری از بارداری، و استرس نیز ممکن است باعث افزایش این ترشحات شود. با این حال، ترشحات غیر طبیعی از واژن معمولاً به علت عفونت است.

واژینوز باکتریال

واژینوز باکتریایی یک عفونت کاملاً باکتریایی است، و موجب افزایش ترشحات واژن شده و بوی نامطبوعی به همراه دارد. البته در بعضی از موارد علائمی ایجاد نمی کند. زنانی که زایمان متعددی داشته و یا شرکای جنسی متعدد دارند، بیشتر از سایرین در معرض این عفونت قرار می گیرند.

تریکومونیاز

تریکومونیاز نوع دیگری از عفونت واژن است. که از یک میکرو ارگانیسم تک سلولی ناشی می شود. این عفونت معمولاً از طریق تماس جنسی منتقل می شود. اما می تواند با به اشتراک گذاشتن حوله ها یا لباس منتقل شود. این بیماری معمولاً ترشحات زرد یا سبز ایجاد می کند که بوی نامطبوعی دارد. درد، التهاب و خارش نیز علائم شایع این عارضه هستند، اگرچه برخی افراد نشانه ای ندارند.

عفونت قارچی

عفونت مخمر یک عفونت قارچی است که علاوه بر حساسیت، سوزش و خارش ایجاد کرده و باعث ترشحات سفید رنگ می شود. حضور قارچ در مهبل نرمال است، اما رشد آن می تواند در شرایط خاصی از کنترل خارج شود. موارد زیر ممکن است احتمال ابتلا به عفونت های مخمر را افزایش دهند:

• فشار روحی و استرس
• دیابت
• استفاده از قرص های جلوگیری از بارداری
• بارداری
• مصرف آنتی بیوتیک ها، به خصوص مصرف طولانی مدت بیش از 10 روز

گنوره و کلامیدیا

گنوره و کلامیدیا عفونت های منتقله از راه جنسی (STIs) است که می تواند باعث ترشحات غیر طبیعی شود. در این حالت ترشحات اغلب زرد، سبز، یا تیره رنگ است.

بیماری التهابی لگن (PID)

بیماری التهابی لگن (PID) نوعی عفونت است که اغلب از طریق تماس جنسی منتقل می شود. این بیماری زمانی ایجاد می شود که باکتری ها در واژن گسترش می یابند و و به سایر ارگان های تولید مثل می رسند. این بیماری ترشحات واژن را افزایش داده و موجب بد بو شدن آنها می شود.

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یا سرطان دهانه رحم

عفونت ویروس اچ پی وی پاپیلوم (HPV) از طریق تماس جنسی منتقل می شود. این عفونت می تواند منجر به سرطان دهانه رحم شود. در حالی که ممکن است هیچ نشانه ای وجود نداشته باشد، این نوع سرطان می تواند یک تخلیه خونین، قهوه ای را با بوی ناخوشایند ایجاد کند. سرطان گردن رحم به راحتی می تواند با پاپ اسمیر سالانه و آزمایش HPV شناسایی شود.

علائم ترشحات غیر طبیعی

در صورتی که متوجه ترشحات غیرعادی واژن همراه با علائم خاص دیگر شدید، در اسرع وقت با پزشک خود مشورت کنید. نشانه هایی که باید مراقب آنها باشید عبارتند از:

• تب
• درد در شکم
• کاهش وزن غیر عادی
• خستگی
• افزایش ادرار

هنگامی که برای تشخیص ترشحات غیر طبیعی واژن به پزشک مراجعه می کنید، اولین مرحله معاینه فیزیکی ناحیه لگن است.

پزشک شما همچنین سوالات متعددی در مورد علائم، چرخه قاعدگی و فعالیت جنسی از شما خواهد میپرسد. در بسیاری از موارد، عفونت از طریق معاینه فیزیکی لگن تشخیص داده می شود. ولی اگر پزشک نتواند با معاینه بیماری را تشخیص دهد، ممکن است انجام برخی از آزمایشها را تجویز نماید. به طور مثال ممکن است پزشک انجام تست پاپ اسمیر برای تشخیص سرطان گردنه رحم و یا اچ پی وی را تجویز کند. همچنین ممکن است ترشحات مورد بررسی قرار گیرند، تا عامل آن به درستی تشخیص داده شود.

درمان های خانگی برای ترشحات واژن

برای جلوگیری از عفونت، باید بهداشت را رعایت کنید. برای این منظور لازم است از لباس زیر پنبه ای استفاده کنید. و هرگز دوش واژن نگیرید. زیرا با حذف باکتری های مفید باعث بیماری می شوید. همچنین، لازم است رابطه جنسی سالم داشته و از روش های محافظت از بیماری های STI ها استفاده کنید.

برای کاهش احتمال ابتلا به عفونت های مخمر هنگام مصرف آنتی بیوتیک ها، ماست بخورید زیرا دارای پروبیوتیک است و به درمان کمک می کند. عفونت های مخمر یا قارچ را می توان با یک کرم یا شیاف ضد قارچ درمان نمود.

جهت خواندن مطالب بیشتر به سایت https://hpvdarman.com/ مراجعه کنید

در این مقاله به بررسی انواع ویروس اچ پی وی می پردازیم. ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یک بیماری عفونی جنسی است (STI)، که به عنوان بیماری STD شناخته می شود. HPV شایع ترین نوع STI در ایالات متحده است. تقریبا 80 میلیون آمریکایی مبتلا کرده است. این ویروس بیش از 100 نوع مختلف دارد، و برخی از آنها که خطر بیشتری دارند، در دسته ویروس های خطرناک قرار می گیرند. انواع کم خطر این ویروس قابل درمان است. در حالی که انواع پرخطر می تواند عامل انواع سرطان ها از جمله سرطان دهانه رحم شود.

انواع ویروس اچ پی وی HPV

افرادی که ابتلا به ویروس اچ پی وی در آنها تشخیص داده می شود باید برای تعیین نوع ویروس اقدام کنند. زیرا برخی از انواع آن

بدون مداخله پزشکی از بین می روند، ولی انواع دیگر ممکن است منجر به سرطان شود. البته این افراد باید به طور مداوم آزمایش های لازم را انجام دهند تا در صورتی که سلول های پیش سرطانی ایجاد شد، پزشک از گسترش آنها جلوگیری نماید.

انواع ویروس اچ پی وی بصورت شایع عبارتند از :

HPV 6 و HPV 11

HPV 6 و HPV 11 انواع کم خطر هستند و در 90 درصد موارد به زگیل های تناسلی منجر می شوند. HPV 11 همچنین می تواند موجب تغییرات در سلول رحم شود. زگیل تناسلی به شکل زائده های گل کلمی ظاهر می شوند و معمولاً چند هفته یا چند ماه پس از رابطه با شریک جنسی آلوده، نمایان می شوند.

واکسن HPV می تواند به جلوگیری از ابتلا به این بیماری کمک کند زیرا این واکسن در برابر HPV 11 محافظت لازم را ایجاد می کند. آمار ها منتشر شده نشان دهنده موفقیت 89 تا 99 درصدی واکسن HPV Gardasil 9، در برابر HPV 6 و 11 است. البته این آمارها برای تزریق گارداسیل بین بین 9 تا 26 سالگی است. جهت اثربخشی بیشتر، این واکسن باید قبل از سن شروع فعالیت های جنسی تزریق شود.

اگر وجود HPV 6 یا HPV 11 تشخیص داده شود. پزشک داروهایی مانند پودوفیلوکس، آلدرا و ...را تجویز می کند. این داروها موضعی موجب از بین بردن زگیل های تناسلی می شوند. همچنین از بین رفتن زگیل ها به تقویت سیستم ایمنی بدن برای مقابله با ویروس STI کمک می کند. شما می توانید این داروها را به طور مستقیم به زگیل های تناسلی خود اعمال کنید.

HPV 16 و HPV 18

HPV 16 شایع ترین ویروس پرخطر HPV است و معمولا نشانه های قابل توجهی را به وجود نمی آورد. این ویروس عامل بیشتر از 50 درصد سرطان دهانه رحم در سراسر جهان است. HPV 18 یکی دیگر از انواع پرخطر HPV است. و معمولا نشانه هایی را ایجاد نمی کند، اما می تواند منجر به سرطان دهانه رحم شود. HPV 16 و HPV 18 عامل 70% سرطان های دهانه رحم هستند. واکسن HPV Gardasil 9 می تواند در مقابل تعدادی از انواع ویروس اچ پی وی HPV، از جمله HPV 16 و HPV 18 محافظت ایجاد نماید.

تشخیص

آزمایش HPV برای زنان شامل تست پاپ اسمیر است که یک آزمایش غربالگری برای سرطان دهانه رحم به شمار می رود. تست پاپ اسمیر تنها برای زنان قابل اجراء بوده و می تواند تغییرات سلول های دهانه رحم وجود HPV را تعیین کند.

آزمایش HPV به تمامی زنان بالای 30 سال توصیه می شود. اگر نتیجه آزمایش پاپ اسمیر یک سلول غیر طبیعی را نشان دهد، آزمایش تشخیص HPV برای ارزیابی خطر ابتلا به بیماری های جدی تر، از جمله سرطان دهانه رحم انجام می شود.

اگر آزمایش نشان وجود HPV در بدن باشد، این نتیجه به معنی ابتلا به سرطان دهانه رحم در آینده نیست، بلکه به معنی افزایش احتمال ابتلا به سرطان دهانه رحم در آینده است، به خصوص اگر ویروس از نوع پرخطر باشد.

میزان شیوع بیماری

همانطور که ذکر شد، در حال حاضر حدود 80 میلیون آمریکایی مبتلا به HPV هستند و هر ساله 14 میلیون مورد جدید مبتلا به انواع ویروس اچ پی وی می شوند، این بدان معنی است که تقریبا هر کسی که از نظر جنسی فعال است حداقل یک نوع HPV را در طول زندگی خود دریافت می کند. برآوردها نشان داد که HPV بدون درمان در 80 تا 90 درصد از مواقع از بین می رود و خطری را ایجاد نمی کند. عفونت HPV در زنان بالای 30 سال کمتر رایج است، اما احتمال دارد که به سرطان سرویکس منجر شود.

نکاتی برای پیشگیری

مهمترین راه جلوگیری از HPV ابتلا به انواع ویروس اچ پی وی، دریافت واکسیناسیون آن است. که برای سنین مختلف در مراحل متفاوتی انجام می شود. انواع واکسن های HPV در برابر انواع مختلف ویروس محافظت ایجاد می کنند:

• واکسن دوقلوی اچ پی وی (Cervarix) فقط در برابر HPV 16 و 18 محافظت خواهد کرد.
• واکسن چهارگانه اچ پی وی (Gardasil) از انواع HPV 6، 11، 16 و 18 محافظت می کند.
• واکسن HPV 9-valent، نوترکیب (Gardasil 9) می تواند انواع HPV 6، 11، 16، 18، 31، 33، 45، 52 و 58 را از بین ببرد.

از آنجا که Gardasil 9 در برابر طیف بسیار گسترده ای از سویه HPV محافظت ایجاد می کند، از سایر واکسن ها تاثیر بیشتری خواهد داشت. عوارض جانبی معمول واکسن Gardasil 9 سوزش در محل تزریق، از جمله درد، تورم یا قرمزی است. همچنین بعضی افراد ممکن است پس از تزریق دچار سردرد شوند.

از دیگر نکات پیشگیری از این ویروس می توانیم به موارد زیر اشاره کنیم :

• اگرزگیل های تناسلی وجود دارند، از تماس جنسی اجتناب کنید.
• استفاده از کاندوم لاتکس می تواند در پیشگیری از بیماری موثر باشد. اما در نظر داشته باشید که HPV از طریق تماس پوست با پوست منتقل می شود نه از طریق مایعات بدن. در نتیجه حتی با وجود کاندوم ممکن است HPV منتقل شود.
• زنان باید بین سنین 21 تا 65 سالگی به طور مرتب تست پاپ اسمیر را انجام دهند.

خلاصه

• HPV بسیار رایج است. اکثر افراد مبتلا به HPV نمی دانند که آلوده شده اند و هیچ نشانه ای ندارند.
• اگر HPVمبتلا به هریک از گزینه های انواع ویروس اچ پی وی هستید، به این معنی نیست که شما مبتلا به سرطان دهانه رحم می شوید.
• اطلاع از دریافت نوع پرخطر HPV به جلوگیری از بروز سرطان دهانه رحم کمک می کند.

SOURCE: https://hpvdarman.com/

زگیل ها هزاران سال است که انسان های روی کره زمین را آزار می دهد، قدیمی ترین زگیل مربوط به مومیایی 3000 ساله است. این بیماری در کتاب های شکسپیر نیز ذکر شده است. اگرچه این زائده ها به طور کلی خطرناک نیستند، اما ظاهر نا زیبایی را ایجاد می کنند و به شدت مسری هستند. همچنین می توانند دردناک باشند. برای کسب اطلاعات بیشتر حول این بیماری با ما همراه شوید.

زگیل چیست ؟

عامل زگیل ها، ویروس پاپیلومای انسانی یا همان اچ پی وی HPV است، بیش از 100 نوع HPV وجود دارد که تقریباً تمامی آن ها موجب زگیل می شوند. اغلب سوش های این ویروس بر روی دست ها و پا ها می شود اما انواع خاصی از آنها با بروز زگیل داخل و یا روی آلت تناسلی در ارتباط است. که با نام زگیل تناسلی شناخته می شود. زگیل ها تناسلی با ایجاد بیماری خطرناک سرطان سرویکس (گردنه رحم) در ارتباط است.

انواع زگیل ها

زگیل ها انواع مختلفی را شامل می شوند که بسته به ظهور در قسمت های مختلف بدن و ظاهر این زائده در پنج دسته بندی مختلف قرار می گیرد :

زگیل های معمولی

زگیل های معمولی بر روی انگشتان و پنجه ها شما رشد می کنند اما می توانند در سایر نقاط بدن نیز ظاهر شوند. این نوع ظاهری زبیر و خشن داشته و معمولاً گرد هستند. زگیل های معمولی نسبت به پوست اطراف آن سفید تر است.

زگیل کف پا

این نوع از زگیل در کف پا رشد می کند، و بر خلاف سایر آن ها، به علت رشد در نقطه ای حساس و تحت فشار بالا به سمت داخل رشد می کنند. ممکن است این عارضه در ابتدا به شکل پینه به نظر برسند اما دانه‌های سیاهی که مویرگ‌های خونی هستند به خوبی درون زائده مشاهده می‌شوند. این نوع از این بیماری معمولاً دردناک است و اگر آسیب ببیند دچار خونریزی می شود.

زگیل های تخت

زگیل های تخت معمولا بر روی صورت، ران یا بازوها رشد می کنند. آنها کوچک هستند و رشد کندی دارند. نوع ذکر شده دارای یک سطح صاف هست، و می توانند به رنگ صورتی، قهوه ای یا کمی زرد باشند.

زگیل های خوشه ای

زگیل های خوشه ای در اطراف دهان یا بینی و گاهی در گردن یا زیر چانه رشد می کنند. آنها کوچک و رنگ پوست هستند. این نوع عارضه از به هم پیوستن چند زائده ایجاد می شود.

زگیل های داخلی

زگیل های داخلی در داخل و اطراف ناخن های دست ها و پاها رشد می کنند. آنها می توانند دردناک باشند و رشد ناخن را تحت تأثیر قرار دهند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم ؟

• مشاهده این زائده بر روی صورت یا قسمت های حساس دیگری از بدن (مثل ناحیه تناسلی، دهان، بینی و …)
• مشاهده خونریزی یا علائم عفونت در اطراف زگیل، مانند چرک یا پوسته پوسته شدن
• درد قسمت عارضه
• تغییر رنگ زائده
• همراه با این زائده، دیابت یا سیستم ایمنی ضعیفی دارید مانند مبتلایان به HIV

آیا میتوان زگیل را در خانه درمان کرد؟

زگیل ها ظاهر نا زیبایی را ایجاد می کنند همین امر موجب می شود بیماران از راهکار های مختلفی برای درمان استفاده کنند ولی خوب است بدانید انواع زگیل ها معمولاً در خانه و با استفاده از داروهای مخصوص درمان می شوند. اما برای درمان نکات زیر را به یاد داشته باشید :

• این نوع از عفونت ها به شدت مسری هستند، و به راحتی به دیگران و سایر نقاط بدن گسترش می یابد.
• برای پیشگیری از گسترش این بیماری لازم است وسایل شخصی خود مانند سنگ پا و یا ناخن گیر را در اختیار دیگر قرار ندهید و آن را به سایر نقاط بدن خود نزنید.
• اگر مبتلا به بیماری های نقص سیستم ایمنی یا دیابت هستید، برای درمان بیماری با پزشک مشورت کنید.
• زائده هایی که بر روی نقاط حساس بدن مانند صورت یا ناحیه تناسلی ایجاد می شود، نباید توسط درمان های خانگی درمان شوند و نیاز به مشورت با پزشک دارند.

درمان با روش کرایوتراپی

درمان با استفاده از کرایوتراپی یا همان انجماد، شامل اسپری سرد و مخلوطی از دی متیل اتر و پروپان یا نیتروژن مایع است، این روش درمانی به سرعت این عارضه را درمان می کند. به یاد داشته باشید بعد از اسپری کردن این مواد سطح زائده دچار زخم و یا تاول می شود اما پس از طی مدتی به طور کامل از بین می رود.

درمان با سالیسیلیک اسید

این روش شامل مصرف داروهایی حاوی سالیسیلیک اسید است که به رفع این زائده ها کمک می کند. البته برای تکمیل فرآیند درمان لازم است چندین هفته تا چندین روز به طور مداوم از این محصولات استفاده نمایید. بهتر است قبل از مصرف این دارو قسمت عفونت را برای مدت 15 دقیقه در آب خیس کنید.

درمان با چسب برزنتی

استفاده از چسب های برزنتی بر روی قسمت درگیر شده یکی از روش های رایج در درمان این بیماری است که به رفع این عارضه کمک می کند. این روش شامل پوشاندن زائده با استفاده از نوار چسب مخصوص برای چندین روز و سپس کندن آن است. انجام این روش در طی چندین مرحله به درمان این بیماری کمک می کند.

عمل جراحی

جراحی فقط در صورتی انجام می گیرد که این عارضه به درمان های دیگر پاسخ ندهند. در این روش پزشک زائده ها را با استفاده از چاقو برش داده یا توسط برق میسوزاند. جراحی معمولاً روش موثری است اما درد بسیاری را به همراه داشته و ممکن است باعث ایجاد زخم شود.

آیا می توان از این عارضه پیشگیری کرد؟

راهکارهایی برای جلوگیری از زگیل و یا گسترش آن به سایر نواحی بدن وجود دارد، این روش ها عبارتند از :

• دست های خود را به طور منظم، به خصوص هنگامی که با فرد مبتلا به این بیماری در تماس بوده اید بشویید.
• زائده را دستکاری نکنید.
• بهتر است این عارضه ایجاد شده توسط باند پوشانده شوند.
• پس از شستشو دست ها و پاها را خشک نگه دارید.
• هنگامی که به استخر و یا حمام عمومی می روید، بدون استفاده از کفش و یا دمپایی تردد نکنید.

بیماری های مقاربتی در زنان (STDs) به عنوان عفونت های منتقله از راه مقاربت شناخته می شوند. آنها از طریق رابطه واژن، مقعد یا تماس جنسی دهانی انتقال می یابند. رایج ترین علائم این بیماری ها شامل خارش واژن، بثورات پوستی، ترشحات غیر معمول و درد است. بسیاری از بیماری های مقاربتی زنان نشانه ای ندارند. STDs های درمان نشده، می توانند منجر به مشکلات باروری و افزایش خطر سرطان گردن رحم شوند، و یا سلامت شریک جنسی شما را با خطر مواجه نمایند.

با توجه به آمار مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، بیش از 50 درصد موارد جدید کلامیدیا و گنوره در زنان بین 15 تا 24 ساله رخ می دهد. هر ساله در سراسر جهان حدود 357 میلیون عفونت جدید سیفلیس، کلامیدیا، گنوره و تریکوموناس وجود دارد.

از آنجا که اغلب زنان مبتلا به STDs علائمی ندارند، تا مدت ها از بیماری خود اطلاع ندارند. برآورد ها نشان داده حدود 90 درصد مبتلا به این بیماری ها از وجود آن آگاه نیستند.

بیماری های مقاربتی رایج در زنان

بعضی از شایعترین بیماری های مقاربتی در زنان در زنان عبارتند از:

• زگیل تناسلی (ویروس اچ پی وی (HPV))
• سوزاک
• کلامیدیا
• تب خال ناحیه تناسلی

HPV شایع ترین نوع بیماری های مقاربتی در زنان است که عامل اصلی سرطان دهانه رحم به شمار می رود. واکسن این بیماری می تواند از ابتلا به برخی سویه های خاص آن جلوگیری نماید. گونوره و کلامیدیا عفونت های باکتریایی شایع هستند. در واقع، کلامیدیا، شایع ترین نوع بیماری های مقاربتی در زنان در ایالات متحده است. تبخال تناسلی نیز بیماری رایجی است.

*جهت اطلاعات بیشتر از ویروس اچ پی وی و روش های درمان آن پیشنهاد میشود مطلب مرتبط با اچ پی وی را بخوانید*

نشانه های شایع بیماری های مقاربتی در زنان

لازم است زنان از علائم احتمالی STD آگاه باشند، تا در صورت ابتلا به آن بتوانند به سرعت بیماری را تشخیص دهند. بعضی از نشانه های شایع ابتلا به این بیماری به این شرح است :

• تغییرات در ادرار: STD را می توان با درد و یا احساس سوزش در هنگام ادرار، نیاز مکرر به تخلیه و یا وجود خون در ادرار شناسایی نمود.
• ترشحات غیر طبیعی واژن : میزان ترشحات واژن به طور مداوم و بر طبق یک چرخه منظم تغییر می کند. تخلیه زیاد و سفید ممکن است نشانه ای از عفونت قارچی باشد و وقتی تخلیه زرد یا سبز است، از علائم گونوره یا تریکوموناس می باشد.
• خارش در ناحیه واژن : خارش یک علامت غیر اختصاصی برای بیماری های STD است زیرا می تواند ناشی از علل مختلفی ایجاد شود. به طور مثال خارش می تواند ناشی از علل زیر ایجاد شود :

واکنش آلرژیک به کاندوم لاتکس

عفونت قارچی

شپش موقت یا چرک

زگیل ناحیه تناسلی

بسیاری از STD های باکتری و ویروسی در مراحل اولیه نشانه هایی به این شرح را ایجاد می کنند :

• درد در هنگام رابطه جنسی: این علامت اغلب نادیده گرفته می شود، اما درد شکمی یا لگن هنگام رابطه جنسی می تواند نشانه ای از بیماری التهابی لگن (PID) باشد. PID اغلب در مرحله پیشرفته عفونت با کلامیدیا یا گنوره ایجاد می شود..
• خونریزی غیرطبیعی : خونریزی غیر طبیعی یکی دیگر از علائم احتمالی PID یا سایر مشکلات تولید مثل در STD است.
• جوش یا زخم : زخم یا جوش های کوچک در اطراف دهان و یا واژن می تواند نشانه ای از تبخال، HPV یا سیفلیس باشد.

جلوگیری از بیماری های مقاربتی در زنان

هر زنی باید اقدامات پیشگیرانه خاصی را برای جلوگیری از انتقال یا ابتلا به STD ها انجام دهد. برخی از این اقدامات عبارتند از :

• انجام تست ها در فاصله زمانی معین : به طور معمول، زنان باید هر سه تا پنج سال یکبار تست پاپ اسمیر را انجام دهند. تا تغییرات سلولی در آنها مورد بررسی قرار گیرد. انجام آزمایش های مربوط به بیماری های مقاربتی در زنان برای کسانی که از نظر جنسی فعال هستند، امری ضروری است.
• استفاده از محافظ ها : کاندوم میتواند از شما و شریک جنسی تان در برابر بیماری های آمیزشی محافظت نماید. استفاده از کاندوم برای انواع رابطه های دهانی، واژن و مقعد توصیه می شود. به یاد داشته باشید استفاده از روشهای پیشگیری از بارداری نظیر اسپرم کشها، قرص های جلوگیری از بارداری و سایر روشهای پیشگیری تنها از فرد در برابر بارداری محافظت کرده و تاثیری در انتقال STD ها ندارد.

بیماری های مقاربتی در زنان و بارداری

ویروس اچ پی وی یا پاپیلومای انسانی (HPV) ویروسی است که از طریق تماس پوست با پوست و روابط جنسی منتقل می شود. بیش از 100 نوع HPV وجود دارد که از طریق تماس جنسی قابل انتقال است و می تواند بر اندام تناسلی، دهان و گلو تاثیر بگذارد. به همین ترتیب اچ پی وی شایع ترین بیماری روابط جنسی است. اغلب افرادی که روابط جنسی زیادی دارند نوعی از آن را دریافت می کنند. در برخی از موارد عفونت HPV تناسلی ممکن است باعث ایجاد مشکلات سلامتی شود. با این حال، برخی از انواع اچ پی وی می توانند منجر به ایجاد زگیل تناسلی و حتی سرطان دهانه رحم، مقعد و گلو شود.

ویروسی که عامل عفونت HPV است، از طریق تماس پوست با پوست انتقال می یابد. اکثر افراد از طریق تماس جنسی مستقیم، از جمله واژینال، مقعد و رابطه جنسی دهانی، این عفونت را دریافت می کنند. بسیاری از افراد مبتلا به ویروس اچ پی وی هستند و از آن اطلاعی ندارند، این به معنی است که شما می توانید این ویروس را حتی از فردی که هیچ علائمی ندارد، نیز دریافت کنید.

در موارد نادر، مادرانی که اچ پی وی دارند می توانند ویروس را در حین زایمان به نوزاد انتقال دهند. که در این صورت نوزاد به بیماری به نام پاپیلوماتوز تنفسی مبتلا می شودَ ، در این بیماری زگیل های مربوط به HPV درون گلو یا راه هوایی ایجاد می شوند.

علائم ویروس اچ پی وی

اغلب ویروس اچ پی وی علائم قابل مشاهده ای ندارد. برخی از انواع این ویروس حتی بعد از 2 سال از ورود آن به بدن هیچ علامت و نشانه خاصی را به همراه ندارند و این یعنی ممکن است فرد آن را بدون اطلاع به بدن شریک خود انتقال داده باشد. اما در هر صورت این ویروس، می تواند مشکلات جدی مانند زگیل های تناسلی و زگیل در گلو (شناخته شده به عنوان پاپیلوماتوز مجدد تنفسی) و … را به همراه داشته باشد. همچنین عفونت HPV عامل سرطان دهانه رحم و سایر سرطان های تناسلی، سر، گردن و گلو شناخته می شود.

البته انواع دیگری از HPV که موجب زگیل می شوند،از انواع سرطانی آن متفاوت است. بنابراین، داشتن زگیل های تناسلی ناشی از HPV به این معنی نیست که شما سرطان دارید. سرطان های ناشی از این ویروس اغلب تا زمان پیشرفت علائمی را ایجاد نمی کنند و تنها راهکار تشخیص غربالگری منظم است، غربالگری می تواند به تشخیص مشکلات بهداشتی مرتبط با HPV کمک کند و شانس بقا را افزایش دهد.

علائم HPV در مردان

بسیاری از مردان مبتلا به HPV هیچ علائمی ندارند، اگر چه برخی از آنها مبتلا به زگیل های تناسلی می شوند. پس اگر ضایعات غیر معمولی بر روی آلت تناسلی مردانه، اسکروتوم (کیسه بیضه ) یا مقعد مشاهده کردید، به پزشک مراجعه نمایید.

برخی از سویه های HPV می توانند سرطان های آلت تناسلی، مقعد و گلو را در مردان ایجاد کنند. برخی از مردان بیشتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به سرطان های مرتبط با HPV هستند، مثل مردانی که با مردان دیگر رابطه جنسی برقرار می کنند و یا مردانی که سیستم ایمنی ضعیف تری دارند.

علائم HPV در زنان

در طی تحقیقات مشخص شده، زنان در طول عمر خود حداقل یک نوع HPV را دریافت می کنند. اغلب زنان مبتلا به HPV علائمی ندارند ولی دسته ای از آنها دچار زگیل های تناسلی می شوند که ممکن است در داخل واژن، در اطراف حنجره یا گردنه رحم یا فرج (آلت تناسلی زنانه) ظاهر شوند. در صورت مشاهده رشد هر بافت غیرطبیعی بر روی آلت تناسلی بهتر است با پزشک خود مشورت نمایید.

برخی از انواع ویروس HPV می تواند سرطان دهانه رحم یا سرطان های واژن، مقعد یا گلو ایجاد کند. غربالگری منظم می تواند به تشخیص تغییرات مرتبط با سرطان دهانه رحم در زنان کمک کند. علاوه بر این، آزمایشات DNA بر روی سلول های رحم می توانند سویه های HPV مرتبط با سرطان های دستگاه تناسلی را شناسایی کنند.

شناسایی HPV

تست شناسایی این ویروس در مردان و زنان متفاوت است. که در ادامه به شرح آن می پردازیم :

تست شناسایی HPV در زنان

تست های پاپ اسمیر برای شناسایی سلول های غیر طبیعی در زنان بکار می رود. این آزمایش می تواند سرطان سرویکس یا سایر مشکلات مربوط به این ویروس را مشخص نماید. زنان باید در سنین بین 21 تا 29 سال حداقل یکبار در سال، و زنان بین سنین 30 تا 65 سال، هر پنج سال یکبار آزمایش DNA و پاپ اسمیر را برای شناسایی HPV انجام دهند. در صورتی که نتایج پاپ اسمیر غیر طبیعی باشد، پزشک آزمایش HPV را درخواست می کند. همچنین در صورتی که ویروس از نوع سرطان زا آن باشد، پزشک تغییرات سرویکس یا گردنه رحم را بررسی می کند. که برای این امر نیاز به انجام کولپوسکوپی خواهد بود. البته تغییرات گردنه رحم که منجر به سرطان می شود، اغلب سال ها به طول می انجامد.

تست شناسایی HPV در مردان

آزمایش DNA و HPV تنها برای تشخیص این ویروس در زنان در دسترس است و در حال حاضر هیچ آزمایش مورد تایید FDA برای تشخیص اچ پی وی در مردان وجود ندارد. به همین ترتیب غربالگری معمول برای سرطان مقعد، گلو و یا آلت تناسلی در مردان توصیه نمی شود. البته بعضی از پزشکان آزمایش پاپ اسمیر مقعد را برای مردان در معرض خطر سرطان مقعد انجام میدهند.

درمان اچ پی وی

این ویروس در اغلب موارد از بین نمی رود، بنابراین هیچ عارضه ای برای ویروس اچ پی وی وجود ندارد. ولی لازم است هر سال آزمایش های لازم انجام گیرد تا تغییرات سلولی ایجاد شده مورد بررسی قرار گیرند. اما برای درمان زگیل تناسلی می توان از داروهای مناسب، روش سوزاندن با جریان الکتریکی یا انجماد با نیتروژن مایع استفاده نمود. اما، همه این روش ها شما را از شر زگیل های فیزیکی خلاص می کنند و چون ویروس خود درمان نمی شود، امکان بازگشت زگیل ها وجود دارد.

انجام تست هایی نظیر پاپ اسمیر به شناخت روند تغییرات سلول های سرطانی کمک می کند. همچنین سرطان هایی که از HPV ایجاد می شوند با روش هایی مانند شیمی درمانی، پرتو درمانی یا جراحی و یا مجموعه از آنها درمان میشوند. در حال حاضر هیچ روش درمان طبیعی برای درمان HPV وجود ندارد. تنها غربالگری روتین برای HPV و سرطان گردن رحم می تواند بر شناسایی، نظارت و درمان مشکلات بهداشتی ناشی از عفونت HPV کمک نماید.

روش های انتقال HPV

این ویروس از طریق تماس پوست با پوست منتقل می شود. از عواملی که ممکن است شخصی را در معرض خطر ابتلا به اچ پی وی قرار دهد، عبارتند از:

• برقراری رابطه جنسی با بیش از یک نفر
• برقراری رابطه واژینال، دهان یا مقعد بدون کاندوم
• سیستم ایمنی ضعیف
• برقراری رابطه با شریک جنسی حامل HPV

همچنین برخی از عوامل وجود دارند که در صورت ابتلا به این ویروس، ریسک ایجاد سرطان را افزایش خواهند داد :

• سیستم ایمنی ضعیف
• ابتلا به بیماری های آمیزشی ( STI ها) مانند گونوره آ، کلامیدیا و هرپس سیمپلکس
• التهاب مزمن
• زایمان های متعدد (سرطان دهانه رحم)
• مصرف قرص های ضد بارداری به مدت طولانی (سرطان دهانه رحم)
• مصرف قلیان (سرطان دهان یا گلو)
• برقراری رابطه جنسی مقعدی (سرطان مقعدی)

پیشگیری از HPV

ساده ترین راه برای جلوگیری از ابتلا به اچ پی وی استفاده از “کاندوم و برقراری رابطه جنسی سالم” است. علاوه بر این، تزریق واکسن گارداسیل برای پیشگیری از زگیل های تناسلی و سرطان های ناشی از این ویروس کاربرد دارد. این واکسن می تواند فرد را در برابر نه سوش مختلف HPV که عامل سرطان یا زگیل های تناسلی است، محافظت نماید.

بهترین زمان برای تزریق واکسن HPV برای پسران و دختران سن 11 تا 12 سال است. تزریق دو دوز واکسن حداقل به 6 ماه فاصله نیاز دارد. زنان و مردان 15 تا 26 ساله همچنین می توانند درسه مرحله واکسینه شوند. علاوه بر این، افراد بین سنین 27 تا 45 ساله که قبلا برای HPV واکسینه نشده اند، واجد شرایط واکسیناسیون با Gardasil 9 می باشند. برای جلوگیری از مشکلات بهداشتی مرتبط با این ویروس باید به طور منظم بررسی های بهداشتی و تست پاپ اسمیر انجام گیرد.

ویروس HPV و حاملگی

ابتلا به این ویروس شانس بارداری را کاهش نمی دهد. اگر شما حامله و دارای HPV هستید، ممکن است بخواهید فرآیند درمان را تا بعد از زایمان به تأخیر اندازید که این امر بدون عوارض نیست. تغییرات هورمونی که در دوران بارداری اتفاق می افتد ممکن است باعث ایجاد زگیل تناسلی شود و در بعضی موارد این زگیل ممکن است خونریزی کند. همچنین اگر زگیل های تناسلی گسترش یابند، ممکن است نتوانید زایمان واژینال داشته باشید.

در موارد نادر، یک زن مبتلا به اچ پی وی می تواند آن را به کودک خود منتقل کند. هنگامی که این اتفاق می افتد، یک بیماری نادر اما جدی به نام پاپیلوماتوز تنفسی رخ میدهد. در این شرایط، زگیل ها در راه های تنفسی کودک رشد می کند. تغییراتی که در طول بارداری رخ میدهد، ممکن است باعث ایجاد عوارضی شود در نتیجه غربالگری معمول برای سرطان دهانه رحم و HPV لازم است.

آمار ویروس HPV

CDC (مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری) تخمین زده است که 79 میلیون آمریکایی دارای HPV هستند. اکثر این افراد در رده نوجوانی و یا اوایل دهه 20 زندگی خود به سر می برند. همچنین آمار ها نشان داده حدود 14 میلیون نفر هر سال در معرض خطر این ویروس قرار می گیرند. در این کشور، HPV باعث ایجاد بیش از 33،000 سرطان در سال در مردان و زنان می شود. برآورد شده است که 95 درصد از سرطان های مقعدی ناشی از عفونت HPV هستند. اکثر این موارد به علت HPV 16 رخ می دهند. همچنین دو نوع HPV 18 و HPV 16 حداقل 70 درصد موارد سرطان دهانه رحم را تشکیل می دهند.

در سال 2006 اولین واکسن HPV تولید شد و از آن زمان تا به حال، 64 درصد کاهش در گونه های HPV در دختران نوجوان در ایالات متحده، تحت پوشش واکسن دیده شده است.

منبع: https://hpvdarman.com